ΑΕΛ: Δεν έχει περιθώρια

Ό,τι κι αν συμβεί στην αυριανή Γενική Συνέλευση της ΑΕΛ, το συμφέρον της ομάδας επιτάσσει το άμεσο «τρέξιμο» του προγραμματισμού για την ερχόμενη περίοδο.

Ο κίνδυνος είχε καταγραφεί και αναδειχθεί ήδη από την επομένη του τελικού του κυπέλλου (βλέπε εδώ σχετικό ρεπορτάζ). Δύο εβδομάδες μετά η ΑΕΛ συνεχίζει να πορεύεται με συντροφιά την αβεβαιότητα, η οποία προκλήθηκε από την πρόθεση παραίτησης του προέδρου Ανδρέα Σοφοκλέους ένεκα του προπηλακισμού του από οπαδούς της ομάδας στο παιχνίδι με τον ΑΠΟΕΛ.

Σε αυτό το δεκαπενθήμερο τα πάντα «πάγωσαν» στο σύλλογο της Λεμεσού, ο οποίος επί του παρόντος είναι ο μόνος που δεν έχει κινηθεί ούτε κατ’ ελάχιστον για την ενίσχυσή του εν όψει της ερχόμενης περιόδου.

Εν τη απουσία ευρωπαϊκών υποχρεώσεων η ΑΕΛ υποτίθεται πως θα αξιοποιούσε τη (χρονική) άνεση προγραμματισμού για την όσο το δυνατόν γρηγορότερη στελέχωση μιας ομάδας επαρκώς ανταγωνιστικής, ώστε να την επαναφέρει στα υψηλά δώματα της βαθμολογίας. Αντ’ αυτού ο σύλλογος δεν ξέρει τι του ξημερώνει και υστερεί στο θέμα της υλοποίησης του προγραμματισμού εν όψει της νέας περιόδου ακόμη και σε σύγκριση με τους νεοφώτιστους.

Ακριβώς αυτή η παράμετρος καταδεικνύει ποια (οφείλει να) είναι η προτεραιότητα ήδη από την επομένη της αυριανής Γενικής Συνέλευσης. Όποια κι αν είναι η έκβασή της, το αμιγώς αγωνιστικό κομμάτι πρέπει να περάσει σε πρώτη μοίρα, οι όποιες αβεβαιότητες να παραμεριστούν και η ενίσχυση της ομάδας να τρέξει με γοργό ρυθμό, ώστε με την έναρξη της προετοιμασίας ο προπονητής να μπορεί να δουλέψει ει δυνατόν με το πλήρες ρόστερ. Ειδάλλως το μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα της ΑΕΛ έναντι των ανταγωνιστών της θα έχει χαθεί.