Ανόρθωση: Η φιλοσοφία Φαλξ για τις ακαδημίες

Για τον νέο τεχνικό διευθυντή της Ανόρθωσης όποιος σύλλογος δεν εξελίσσει ταλέντα δεν έχει προοπτική σε βάθος χρόνου.

Η ολλανδική ποδοσφαιρική σχολή ήταν και παραμένει πρωτοπόρα σε ζητήματα εντοπισμού, εξέλιξης και ανάδειξης ταλέντων. Στην Αϊντχόφεν, συνεπώς, υπήρχαν και οι απαραίτητες υποδομές και η κατάλληλη νοοτροπία, προκειμένου ο Σταν Φαλξ να δουλέψει (ως τεχνικός διευθυντής) κατά το δοκούν το κομμάτι των ακαδημιών. Ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό, ωστόσο, τον περίμενε στην Κίνα και στην Πολωνία.

Σε συνεντεύξεις του σε πολωνικές εφημερίδες (μία έξι μήνες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος με τη Βίσλα και μία ένα εξάμηνο μετά την αποχώρησή του από το σύλλογο) ο 51χρονος Ολλανδός σκιαγράφησε τη φιλοσοφία και τον τρόπο δουλειάς του σε ό,τι αφορά τα τμήματα υποδομής ενός συλλόγου.

«Όποιος δεν επενδύει στις ακαδημίες, είναι αναγκασμένος να ξοδεύει υπερβολικά χρήματα σε μετεγγραφές και μισθούς. Είναι πάντα μια πολιτική με μικρό ορίζοντα, διότι υποχρεωτικά συνάπτεις συμβόλαια μικρής διάρκειας, ο κύκλος προόδου της ομάδας είναι αντίστοιχα μικρός και κάθε καλοκαίρι ξεκινάς σχεδόν από το μηδέν. Προωθώντας παίκτες από τις ακαδημίες όμως μπορείς να εξοικονομήσεις χρήματα από μετεγγραφές και από συμβόλαια μεγάλων σε ηλικία παικτών, ενώ έχεις αφ’ ενός αυξημένη προοπτική πώλησης κάποιων ταλέντων, αφ’ ετέρου μειωμένο κίνδυνο αποτυχίας, αφού οι νεαροί γνωρίζουν πολύ καλά το κλίμα του συλλόγου», τόνισε ο Φαλξ που διαφώνησε με όσους προβάλλουν ως αντεπιχείρημα το κόστος δημιουργίας ακαδημιών.

«Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για μια γιγαντιαία επένδυση, αλλά γίνεται μια φορά. Τα έξοδα που προκύπτουν από την απουσία ακαδημιών είναι τα μη απαραίτητα για ένα σύλλογο», ξεκαθάρισε ο νέος τεχνικός διευθυντής της Ανόρθωσης, ο οποίος σε όλους τους σταθμούς της καριέρας του ως παράγοντας ακολούθησε ένα συγκεκριμένο μοντέλο για τα τμήματα υποδομής.

Αυτό προέβλεπε την αμισθί απασχόληση περιφερειακών σκάουτερ (ήταν είτε πρώην παίκτες της εκάστοτε εργοδότριας ή άτομα που είχαν προταθεί στο σύλλογο), οι οποίοι παρακολουθούσαν όλα τα παιχνίδια στην περιοχή ευθύνης τους, εντόπιζαν ταλαντούχους ποδοσφαιριστές για κάθε ηλικιακή κατηγορία και πληρώνονταν κάθε φορά που η ομάδα αποφάσιζε να αποκτήσει κάποιον από τους παίκτες που της είχαν προτείνει.

Ο Φαλξ προσλάμβανε επίσης έναν συντονιστή των περιφερειακών σκάουτερ και δύο προπονητές εξειδικευμένους στο τρέξιμο και στο συντονισμό του σώματος. «Στο ποδόσφαιρο, αν είσαι ταχύς, αλλά δεν έχεις πλήρη έλεγχο του σώματός του εν κινήσει, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά. Ο συνδυασμός των δύο δεν είναι κάτι που μαθαίνεται εύκολα, αν έχεις ξεπεράσει τα 18-19», είχε εξηγήσει ο 51χρονος Ολλανδός, ο οποίος απαιτούσε συγκεκριμένα πράγματα από τους προπονητές των ακαδημιών: «Όλοι τους οφείλουν να γνωρίζουν κάθε παίκτη ανεξαρτήτως ηλικιακής κατηγορίας. Επίσης οφείλουν να συζητούν με τους πιτσιρικάδες και να τους εξηγούν επακριβώς τι χρειάζονται από αυτούς, όχι απλώς να τους δίνουν εντολές. Η ελλιπής επικοινωνία γεννά παρεξηγήσεις».

Ο Φαλξ στηλίτευσε τη λανθασμένη νοοτροπία που συνάντησε σε Κίνα και Πολωνία στο κομμάτι των ακαδημιών: «Προπονητές και παίκτες στα τμήματα υποδομής έπρεπε να σταματήσουν να σκέφτονται όλη την ώρα πως μοναδική υποχρέωσή τους ήταν να κερδίσουν. Έπρεπε να πάψουν να πιστεύουν ότι η όποια ήττα σήμαινε υποχρεωτικά ότι είχαν παίξει τραγικά και πως ίσως έρχονταν αντιμέτωποι με συνέπειες. Ο στόχος δεν ήταν πλέον η νίκη, αλλά η προετοιμασία των νεαρών για το επόμενο εξελικτικό βήμα στην καριέρα τους».

Αυτή η λανθασμένη νοοτροπία μάλιστα εκτεινόταν και στην αντιμετώπιση της πρώτης ομάδας. «Στην Ολλανδία ο κόσμος πάει στο γήπεδο πρώτιστα για να απολαύσει ένα ωραίο παιχνίδι, ασχέτως αν κερδίσει ή χάσει η ομάδα του. Στην Πολωνία και στην Κίνα έμαθα ότι οι ιδιοκτήτες των ομάδων ενδιαφέρονται μόνον για το αποτέλεσμα, όχι το πώς θα έλθει. Στη Βίσλα δεν υπήρχε χρόνος για τις ακαδημίες. Όποτε έλειπαν τα αποτελέσματα, ο πρόεδρος έχανε τον έλεγχο, αφού περιστοιχιζόταν από κακούς συμβουλάτορες που κινούνταν με βάση τα προσωπικά συμφέροντά τους», υπογράμμισε ο νέος τεχνικός διευθυντής της Ανόρθωσης.