ΑΕΚ: Νίκη ψυχής και τακτικής

Χωρίς υπερβολή η ΑΕΚ ταξίδεψε χθες στη Λευκωσία ευρισκόμενη με την πλάτη στον τοίχο και το πιστόλι στον κρόταφο. Οι δύο ήττες (από ΑΠΟΕΛ και Ανόρθωση) είχαν σβήσει τον ενθουσιασμό του 5-2 επί του Απόλλωνα στην πρεμιέρα, το απουσιολόγιο ήταν ήδη βαρύ στην άμυνα (εκτός Σίπο, Χαραλάμπους και ανέτοιμος ο Μουρίγιο), επιδεινώθηκε από την ίωση που άφησε τον Σκοπελίτη εκτός αποστολής τελευταία στιγμή και το πρόβλημα που άφησε εκτός ενδεκάδας τον Κολαούτι, ενώ η προσωπική τραγωδία του Νέστορα Μυτίδη (επίσης εκτός αποστολής την υστάτη) έκανε βαρύ το κλίμα και από πλευράς ψυχολογίας.

Οι συγκεκριμένες συνθήκες απέχουν πολύ από το να χαρακτηριστούν ιδανικές, μια τρίτη ήττα στη σειρά, μολονότι θα μπορούσε κάλλιστα να δικαιολογηθεί με τόσα προβλήματα, είναι βέβαιο πως θα είχε εγείρει σοβαρές αμφισβητήσεις για τη δυναμική της ομάδας κι ενδεχομένως την καταλληλότητα του (εργαζόμενου για πρώτη φορά ως επικεφαλής προπονητής) Κρίστιανσεν.

Ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις μαζεμένων αναποδιών αναδύεται ο χαρακτήρας μιας ομάδας. Η ΑΕΚ θα μπορούσε να είχε παρασυρθεί από τον κυκεώνα των αναποδιών ή να συσπειρωθεί και να κάνει επίδειξη ομαδικού πνεύματος. Ήταν καθαρά ζήτημα χαρακτήρα και οι «κιτρινοπράσινοι» έδειξαν πως διαθέτουν σε επαρκή βαθμό, εξ ου και τα άφθονα συγχαρητήρια του προπονητή μετά το νικηφόρο πέρασμα από το ΓΣΠ.

Το 1-0 επί της Ομόνοιας ήταν μια νίκη-κατάθεση ψυχής από τους Λαρνακείς, οι οποίοι με μια πρωτοεμφανιζόμενη ενδεκάδα (αλλαγμένη κατά τα 4/11 σε σύγκριση με το παιχνίδι κόντρα στην Ανόρθωση), αρκετούς παίκτες στην πρώτη συμμετοχή τους ως βασικοί ή σε άλλη θέση από τη φυσική τους κατάφεραν να παίξουν ως ομοιογενές και συμπαγές σύνολο με αλληλοβοήθειες και αλληλοκαλύψεις.

Συνάμα το διπλό επί του «τριφυλλιού» (μόλις το πέμπτο σε 23 αναμετρήσεις τους στη Λευκωσία και τέταρτο με το ίδιο σκορ) ήταν και μια νίκη τακτικής. Ορμώμενος από την υποχρέωση να αντικαταστήσει τους απόντες και την ανάγκη να αλλάξει κάτι σε σύγκριση με τα προηγούμενα παιχνίδια ο Κρίστιανσεν αφ’ ενός έφτασε στις κατάλληλες επιλογές προσώπων, αφ’ ετέρου επέλεξε τη σωστή προσέγγιση στο παιχνίδι.

Πίεση ψηλά από τη μεσοεπιθετική πεντάδα, ώστε να δυσκολέψει σε μεγάλη βαθμό η πρώτη πάσα και η ανάπτυξη της Ομόνοιας, σωστές τοποθετήσεις, ώστε να κλείσουν χώροι και διάδρομοι προς την εστία του Νέγκρι. Συγκριτικά με τα προηγούμενα παιχνίδια και δεδομένης της ισχύος του αντιπάλου η ομάδα του επέτρεψε ελάχιστες απειλητικές καταστάσεις για τα καρέ της κι έδωσε μια πρώτη απάντηση για το πώς μπορεί να γιατρέψει το αμυντικό της πρόβλημα -ακόμη κι εν τη απουσία τριών εν δυνάμει βασικών αμυντικών της!

Με το χθεσινό θρίαμβο η ΑΕΚ επέστρεψε στις επιτυχίες, έδειξε ότι είναι πολύ σκληρή για να πεθάνει (σ.σ. να βγει πρόωρα από το κάδρο των ομάδων με πρωταγωνιστικές φιλοδοξίες), «έφτιαξε» εκ νέου το κοινό της και (κακά τα ψέμματα) ενίσχυσε την εμπιστοσύνη της στο πλάνο και στα πρόσωπα των Ρόκα και Κρίστιανσεν. Δεδομένων και των συνθηκών πριν την έναρξη της αναμέτρησης, μπορεί κάλλιστα να γραφτεί ότι χθες οι Λαρνακείς «έβγαλαν από το μύγα ξύγκι»!