Ομόνοια: Χαμένη στα… συστήματα

Στο ποδόσφαιρο ακολουθώντας την ίδια συνταγή δεν έχεις πάντοτε τα ίδια αποτελέσματα. Πρώτιστα, επειδή στην εξίσωση εμπλέκονται κάθε φορά και άλλοι παράγοντες, όπως π.χ. η φόρμα των παικτών σου και των αντιπάλων τη μέρα του αγώνα, η τύχη, η διαιτησία. Η Ομόνοια επιχείρησε χθες να διαχειριστεί το παιχνίδι με την ΑΕΚ, ακριβώς όπως το πρώτο παιχνίδι της στο ΓΣΠ, απέναντι στην Ανόρθωση. Αποτέλεσμα; Το 3-2 επί της «Κυρίας» μετατράπηκε σε 0-1 από τους Λαρνακείς.

Εν τη απουσία δύο βασικών γραναζιών για την ανασταλτική λειτουργία της ομάδας του (Στεπάνοφ και Σερτζίνιο) ο Κώστας Καϊάφας επέλεξε να ξεκινήσει με το 3-5-2. Ό,τι φαινόταν σωστό ως σκέψη, αποδείχθηκε δυσλειτουργικό στην πράξη, κυρίως επειδή η ΑΕΚ πίεζε ψηλά και οι ακραίοι χαφ (Φοφανά, Ράμος) ήταν παντελώς εκτός κλίματος.

Η υπερφόρτωση στον άξονα μετέτρεψε την ανάπτυξη της Ομόνοιας σε μονοδιάστατη, προβλέψιμη κι εν τέλει εύκολα αντιμετωπίσιμη από την ΑΕΚ. Μολονότι το τέρμα των «κιτρινοπρασίνων» προήλθε από ολιγωρία των αμυντικών μέσων του «τριφυλλιού» και μολονότι οι Λαρνακείς δεν είχαν απειλήσει επ’ ουδενί από τα άκρα όσο η Ανόρθωση, ο Καϊάφας αποφάσισε εν μέσω του πρώτου μέρους να γυρίσει το σύστημα σε 4-4-2 με τον Μαργκάσα αριστερό μπακ και τον Ασίς δεύτερο κόφτη.

Εν τη απουσία οργανωτή οι «πράσινοι» έχασαν και την ανάπτυξη από τον άξονα, με αποτέλεσμα ο προπονητής τους να υποχρεωθεί στο ξεκίνημα της επανάληψης να θυσιάσει έναν επιθετικό (Γκαρθία), για να περάσει τον Γκριγκαλασβίλι και να γυρίσει το σύστημα σε 4-2-3-1. Η Ομόνοια πίεσε ως το 65’, δεν ευτύχησε να ισοφαρίσει και ακολούθως «έσβησε». Η είσοδος του Φυλακτού αντί του Φοφανά με την ταυτόχρονη μετατόπιση του Ασίς στο δεξί φτερό παραξένεψε πολλούς, αφού ο 37χρονος Πορτογάλος ήταν εμφανές πως είχε μείνει από δυνάμεις, εξ ου και εννιά λεπτά αργότερα αντικαταστάθηκε από τον Ρούμπιο. Ήταν όμως ήδη πολύ αργά για να επιχειρήσει να πιάσει ξανά ρυθμό το «τριφύλλι».

Το τελευταίο «προδόθηκε» από την κακή φόρμα παικτών-κλειδιά, από την έξυπνη αμυντική τακτική του αντιπάλου και από τις διαρκείς αλλαγές συστημάτων, παικτών και θέσεων που εν τέλει πιο πολύ αποδιοργάνωσαν το ίδιο παρά την ΑΕΚ. Με περισσότερη ψυχραιμία, υπομονή, επιμονή και με πιο καθαρό μυαλό από παίκτες και τεχνική ηγεσία το σκηνικό θα μπορούσε να είχε διαφορετική κατάληξη, αλλά τέτοιου είδους συμπτώματα είναι αναπόφευκτα για ομάδες υπό δημιουργία, όπως είναι η Ομόνοια. Εξ ου και πρέπει να αντιμετωπιστούν με ψυχραιμία, υπομονή και επιείκεια από τον κόσμο της.