Ο γητευτής της «Κυρίας»

10 Απριλίου 2013. Η Μπάγερν γίνεται η πρώτη (και μέχρι σήμερα μοναδική) ομάδα που περνά νικηφόρα (2-0) από το νεόδμητο «Γιουβέντους Στέιντιουμ». Ο Αντόνιο Κόντε, ο οποίος πριν το παιχνίδι δήλωνε πως «ο αντίπαλός μας είναι ουρανοξύστης, ενώ εμείς είμαστε ακόμη ομάδα υπό κατασκευή», παραδέχεται μετά τον αποκλεισμό της ομάδας του στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ: «Ξυπνήσαμε από ένα πολύ όμορφο όνειρο. Η ομάδα, που δουλεύει μαζί περισσότερο καιρό, πάντα φτάνει πιο μακριά».

Πρωτομαγιά 2014. Η ήδη αποκλεισμένη στη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ Γιουβέντους σκοντάφτει στο εμπόδιο της Μπενφίκα καθ’ οδόν για τον (εντός έδρας) τελικό του Γιουρόπα Λιγκ. Ανώμαλη προσγείωση -παρά το τρίτο συναπτό σκουντέτο. Ο Κόντε απαιτεί ενίσχυση πολλών δεκάδων εκατομμυρίων (Σάντσες, Κουαδράδο κ.ο.κ.). Όταν η διοίκηση αποδεικνύεται απρόθυμη για τέτοιες επενδύσεις, παραιτείται.

Το απόλυτο σοκ; Όχι. Αυτό ήταν για τους οπαδούς των «μπιανκονέρι» η ανακοίνωση την επόμενη μέρα της πρόσληψης του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι. Διάδοχος του λατρεμένου Κόντε ο πρώην (και δη απολυμένος) προπονητής της Μίλαν; Ο τεχνικός που ώθησε τον -επίσης λατρεμένο- Πίρλο στην πόρτα εξόδου του Μιλανέλο, επειδή ήθελε να τον χρησιμοποιεί ως αριστερό χαφ; Ο απόλυτος εφιάλτης!

Τακτική ευελιξία

«Είναι φυσιολογικές οι αντιδράσεις των φιλάθλων. Ο Κόντε πήρε τρία πρωταθλήματα. Πώς μπορώ να κερδίσω τον κόσμο; Με αποτελέσματα, σκληρή δουλειά, σεβασμό κι επαγγελματικότητα», υπογραμμίζει στους δημοσιογράφους κατά την παρουσίασή του ο Αλέγκρι, αλλά στα αποδυτήρια συστήνεται στους νέους παίκτες του ως ακολούθως: «Δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για την επιτυχία και θα ήθελα να προτείνω έναν καινούργιο».

Αρχικά ο 48χρονος διατηρεί άθικτη την αγωνιστική παρακαταθήκη του προκατόχου του και με το 3-5-2 μετρά στις πρώτες δέκα αγωνιστικές οκτώ νίκες -ακριβώς όσες και ο Κόντε την προηγούμενη περίοδο. Με το έμπα του Νοεμβρίου, ωστόσο, ο Αλέγκρι παρουσιάζει το (αγαπημένο του ήδη από τη θητεία του σε Κάλιαρι και Μίλαν) 4-3-1-2, το οποίο του επιτρέπει να αξιοποιεί ταυτόχρονα και καλύτερα το καρέ αστέρων στη μεσαία γραμμή (Πίρλο, Πογκμπά, Μαρκίζιο, Βιδάλ).

Η τακτική ευελιξία του τεχνικού από το Λιβόρνο, ο οποίος δεν πέταξε στην άκρη το 3-5-2 (σ.σ. το χρησιμοποίησε στους επαναληπτικούς του Τσάμπιονς Λιγκ με Ντόρτμουντ και Μονακό), αποδείχθηκε ευεργετική και για τον Λίχτσταϊνερ (που «υπέφερε» ως μπακ-χαφ, αλλά πλέον διαπρέπει ως δεξιός μπακ με τη διαρκή υποστήριξη του Μαρκίζιο), και για τον Εβρά που διάγει δεύτερη ποδοσφαιρική νιότη στο Τορίνο («Εδώ έχεις την αίσθηση πως είσαι σαν ένα μπουκάλι κρασί. Όσο περισσότερα τα χρόνια σου, τόσο καλύτερη η γεύση σου», δήλωσε πρόσφατα ο 33χρονος Γάλλος), και για τους τεχνίτες στόπερ.

Βελτίωση κι εξέλιξη

Η κραυγαλέα διαφορά όμως των δύο συστημάτων (και των δύο τεχνικών) προσωποποιείται στον αναγεννημένο Κάρλος Τέβες. «Με τον Αλέγκρι έχω μεγαλύτερη ελευθερία κινήσεων απ’ ό,τι με τον Κόντε. Υπό τον Αλέγκρι οι επιθετικοί έχουν καθορισμένες θέσεις, μόνον όταν δεν έχουν την μπάλα στα πόδια. Όταν όμως είμαστε στην επίθεση, έχουμε όμως περισσότερες ελευθερίες, παίζουμε κατά βούληση», αποκάλυψε ο Αργεντινός, χάρη στην αγωνιστική έκρηξη του οποίου η Γιουβέντους έχει καπαρωμένο το (ιστορικό) τέταρτο διαδοχικό πρωτάθλημα, το εισιτήριο για τον τελικό του κυπέλλου Ιταλίας και μια θέση στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ για πρώτη φορά μετά την περίοδο 2012/13.

Η κεντρική ιδέα παραμένει ο έλεγχος του άξονα και η (εξ)ώθηση του αντιπάλου στα πλάγια, απ’ όπου είναι πιο δύσκολο να κάνει φάσεις και πιο εύκολο να χάσει την μπάλα. Κατά κανόνα η Γιουβέντους πιέζει στο κέντρο αφήνοντας λίγο χώρο ανάπτυξης στον αντίπαλο. Οι «μπιανκονέρι» όμως μπορούν εξ ίσου άνετα να οπισθοχωρήσουν στην περιοχή τους και αίφνης να ασκήσουν επιθετική πίεση (σ.σ. δεν έχει ακόμη τελειοποιηθεί, λειτουργεί όμως σε πολύ ικανοποιητικό βαθμό για τα ιταλικά δεδομένα). Με άλλα λόγια, το ποδόσφαιρο του Αλέγκρι δεν συνιστά ρήξη, αλλά βελτίωση κι εξέλιξη του αντίστοιχου του Κόντε.

Ο τελευταίος Κόντε ενσάρκωνε, όπως ακριβώς ο Ζοζέ Μουρίνιο, το δόγμα «εμείς απέναντι σ’ όλο τον κόσμο», ενώ ο Αλέγκρι έχει μια πολύ πιο χαλαρή προσέγγιση στα μεγάλα παιχνίδια, κάτι που αποδίδει καρπούς ιδίως στην Ευρώπη. «Έφερε πάρα πολλή ηρεμία στο σύλλογο. Ουδέποτε απέδωσε υπερβολική αξία σε μεμονωμένα παιχνίδια και αποδόσεις, προ πάντων όχι στους ευρωπαϊκούς αγώνες. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να νικήσουμε σε όλα τα παιχνίδια, προκειμένου να εξελιχθούμε ως ομάδα. Σε αντίθεση με τον Κόντε η διεθνής εμπειρία του Αλέγκρι έδωσε στην ομάδα πολλή σιγουριά και μας βοήθησε πολύ», ύμνησε ο Πίρλο τον 48χρονο τεχνικό, κατά τον οποίο «το μυστικό είναι ότι με την πάροδο του χρόνου ενσωματώθηκα μέσω της προσπάθειάς μου να ρουφήξω όσο το δυνατόν γρηγορότερα τα πάντα από την ατμόσφαιρα της Γιουβέντους, να προσαρμοστώ στον τρόπο της και να είμαι ανοικτός απέναντι σε όλους».

Η ατάκα Αντσελότι

Εννέα μήνες μετά την πρόσληψη του Αλέγκρι η διοίκηση της Γιουβέντους δικαιούται να αισθάνεται δικαιωμένη κι υπερήφανη για την επιλογή της. Οι αμφισβητίες του νέου προπονητή έχουν εκλείψει, χωρίς το απαιτούμενο από τον Κόντε οικονομικό ρίσκο η ομάδα εξελίσσεται και βάζει πλώρη για ακόμη περισσότερες και μεγαλύτερες επιτυχίες.

Όσο για τον ίδιο τον Αλέγκρι; Η απόλυσή του από τη Μίλαν έχει λησμονηθεί (σ.σ. και η παταγώδης αποτυχία των διαδόχων του αναδεικνύει ακόμη περισσότερο την ικανότητά του να βγάζει από τη μύγα ξύγκι), η μετοχή του στο προπονητικό χρηματιστήριο καταγράφει αλματώδη άνοδο, ο (πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός) Μαρσέλο Λίπι δήλωσε πρόσφατα πως «στο πρόσωπό του βλέπω τον εαυτό μου», ενώ τα ιταλικά Μ.Μ.Ε. θυμήθηκαν πως το 2011 ο Κάρλο Αντσελότι είχε παραδεχτεί δημόσια πως «ο Αλέγκρι είναι καλύτερος από μένα».

Αφορμή για εκείνη τη δήλωση είχε αποτελέσει η κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον Αλέγκρι στην πρώτη χρονιά του στη Μίλαν (σ.σ. ο Αντσελότι το είχε πετύχει στην τρίτη). Τέσσερα χρόνια αργότερα, οι επικείμενοι ημιτελικοί του Τσάμπιονς Λιγκ ανάμεσα σε Γιουβέντους και Ρεάλ Μαδρίτης, προσφέρουν στους πρώην τεχνικούς των «ροσονέρι» και στο ποδοσφαιρόφιλο κοινό της υφηλίου την ευκαιρία να επαληθεύσουν την ισχύ αυτής της ατάκας.

Δημοσιεύτηκε στην κυριακάτικη Σημερινή στις 3 Μαΐου 2015