ΑΠΟΕΛ: Καλύτερη επίθεση η… άμυνα

Δεν χρειάζεται η παραπομπή στο παθητικό των δύο τερμάτων σε εννέα αγωνιστικές (κορυφαίο ως μέσος όρος σε ευρωπαϊκό επίπεδο) ή στο μόλις ένα τέρμα που κατόρθωσαν να πετύχουν επιθετικές γραμμές όπως αυτές των Μπαρσελόνα, Άγιαξ και Παρί Σεν Ζερμαίν, προκειμένου να καταδειχθεί ότι ο ΑΠΟΕΛ της αγωνιστικής περιόδου 2014/15 έχει κτιστεί με βάση την ανασταλτική λειτουργία του.

Ο Γολγοθάς, τον οποίο υποχρεώθηκε ν’ ανεβεί καθ’ οδόν για το εγχώριο νταμπλ την περασμένη περίοδο, έχει χαραχτεί έντονα στο μυαλό του Γιώργου Δώνη. Ο 45χρονος τεχνικός δεν έχει λησμονήσει ότι παρέλαβε μεν μια ομάδα που είχε δεχτεί τρία τέρματα στις πρώτες πέντε αγωνιστικές, αλλά η αμυντική συμπεριφορά της ήταν τέτοια, ώστε -παρά το ενδιάμεσο σερί τεσσάρων αγωνιστικών με μηδέν παθητικό λίγο μετά την έλευση του ιδίου στον πάγκο της- δεν κατάφερε να κρατήσει ανέπαφη την εστία της στη συντριπτική πλειονότητα των αγώνων της.

Δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη οξυδέρκεια εκ μέρους του Δώνη, προκειμένου να αντιληφθεί ότι το φαινόμενο της κατακόρυφης αύξησης της παραγωγικότητας την περασμένη περίοδο δύσκολα θα μπορούσε να επαναληφθεί την τρέχουσα, δεδομένης και της πρόσθετης καταπόνησης από την παρουσία στο Τσάμπιονς Λιγκ.

Αντί λοιπόν να ποντάρει στο ότι η ομάδα του θα πετύχαινε τουλάχιστον δύο γκολ ανά παιχνίδι, ο Έλληνας τεχνικός αποφάσισε πως είναι προτιμότερο και ασφαλέστερο η ομάδα του να κρατά το μηδέν, ώστε είτε να της αρκεί ένα γκολ για τη νίκη είτε να διασφαλίζει τη μη ήττα, οσάκις μένει «άσφαιρη» (όπως ακριβώς συνέβη απέναντι σε ΑΕΛ και Δόξα).

Ο συγκεκριμένος προσανατολισμός του Δώνη είχε διαφανεί ήδη από τη στελέχωση της αμυντικής γραμμής στη θερινή μετεγγραφική περίοδο, όταν α) επελέγη πολύ γρήγορα ο ποιοτικός διάδοχος του αποχωρήσαντος Ολιβέιρα (Καρλάο) και β) ήρθαν έμπειροι και ταλαντούχοι ποδοσφαιριστές (βλέπε Ιωάννου, Παπάζογλου, Ρίισε), προκειμένου να διασφαλίσουν ότι η στελέχωση των μετόπισθεν δεν θα υποφέρει ποτέ από λειψανδρία.

Με μόνο μια διαφοροποίηση στην επτάδα της αμυντικής ραχοκοκαλιάς (Πάρντο, Σέρτζιο, Γκιλιέρμε, Αντωνιάδης, Βινίσιους, Μοράις συν τον Καρλάο) ο ΑΠΟΕΛ ήταν σχεδόν αναμενόμενο ότι θα παρουσιαζόταν αμυντικά πιο συμπαγής, δεμένος και ομοιογενής από τους λοιπούς ανταγωνιστές του στην κούρσα του τίτλου. Αυτό άλλωστε τον έχει στην κορυφή της βαθμολογίας, μολονότι δεν έχει παίξει μπάλα επιπέδου και έχει παίκτες-κλειδιά να κινούνται πολύ κάτω από τις πραγματικές δυνατότητές τους.