Ανόρθωση: Διδάγματα από τα «κουλουράκια»

Η προσπάθεια βαθμολογικής ανάκαμψης της Ανόρθωσης φρέναρε εν μέρει με το 0-0 απέναντι στον Εθνικό Άχνας, το οποίο σταμάτησε και το νικηφόρο εντός έδρας σερί. Δεδομένου ότι ακόμη και με νίκη απόψε της Ομόνοιας η τρίτη θέση θα είναι σε απόσταση βεληνεκούς, η βαθμολογική ζημία μπορεί να θεωρηθεί διαχειρίσιμη.

Προς τούτο όμως απαιτείται η «Κυρία» να βγάλει από αυτά τα μηδενικά όλα τα απαραίτητα συμπεράσματα και να διδαχθεί από αυτά. Και δεν είναι λίγα όσα μπορεί να μάθει η ομάδα του Αντρέ Πάους. Πρώτον, ότι το μηδέν στην άμυνα δεν πρέπει να υπερεκτιμάται απέναντι σ’ έναν αντίπαλο που ήταν παντελώς αναιμικός επιθετικά. Τουναντίον πρέπει να αποτελέσει αφορμή για περαιτέρω δουλειά στην ανασταλτική λειτουργία ότι η πιο αξιόλογη ευκαιρία του Εθνικού ήταν αποτέλεσμα ενός αβίαστου λάθους, ενός ελαφρά τη καρδία πουλήματος της μπάλας…

Δεύτερον, η υπεροχή δεν είναι το άπαν. «Όταν έχεις 80% κατοχή της μπάλας, πρέπει να κερδίζεις το παιχνίδι Είχαμε ευκαιρίες να κερδίσουμε αλλά δεν το κάναμε. Ίσως δεν είχαμε αρκετό κόσμο στην περιοχή», ανέλυσε ο Πάους. Ο Ολλανδός γνωρίζει ότι η κατοχή δεν εγγυάται την επιτυχία. Χρειάζεται κάθετη κίνηση, χρειάζονται καλές τελικές πάσες, χρειάζεται και τελειώματα η συνταγή, για να αποδειχθεί χρυσή.

Απέναντι στον Εθνικό η Ανόρθωση έκανε το λάθος να βασίσει υπερβολικά την ανάπτυξή της στον Κάλβο, με αποτέλεσμα να χάσει την ποικιλομορφία και το απρόβλεπτο στο επιθετικό παιχνίδι της. Η εντυπωσιακή πρόοδος και ωρίμανση του Ισπανού δεν σημαίνει ότι τα πάντα πρέπει να περνούν από τα πόδια του, διότι σε αυτήν την περίπτωση το αποτελεσματικό μαρκάρισμά του θα αφήνει την ομάδα ευνουχισμένη δημιουργικά. Τουναντίον είναι οι υπόλοιποι παίκτες που πρέπει να αναλάβουν περισσότερες πρωτοβουλίες και να αξιοποιήσουν τους χώρους που αφήνουν τα διπλά μαρκαρίσματα στον Κάλβο.

Τρίτον, τα κουκιά είναι μετρημένα. Κοιτάς το φύλλο αγώνα και καταγράφεις πώς επιχείρησε να τονώσει επιθετικά την ομάδα του ο Πάους, ώστε να τη «σπρώξει» στη νίκη. Πέρασε στο παιχνίδι Σαμπάλα, Γκαρσία και Εντέ. Ό,τι καλύτερο είχε, δηλαδή, στον πάγκο για το μεσοεπιθετικό κομμάτι. Τι εισέπραξε; Τίποτε. Και η συζήτηση για το αν θα ήταν προτιμότερο ή ωφελιμότερο να παίξει με δύο επιθετικούς (από το ξεκίνημα, στη διάρκεια ή προς το τέλος του αγώνα) ωχριά μπροστά στην πεισματάρικη πραγματικότητα ότι η «Κυρία» εξακολουθεί να παίρνει απελπιστικά λίγα από ποδοσφαιριστές, στους οποίους επένδυσε πολλά στο θερινό μετεγγραφικό σχεδιασμό ο Τεντ φαν Λέουβεν. Και, όπως έχει υπογραμμιστεί κατ’ επανάληψη, αυτή η Ανόρθωση, με αυτό το βάθος στο ρόστερ, σε αυτό το χρονικό σημείο της δημιουργίας της, πολύ απλά δεν αντέχει να έχει υποτονικούς παίκτες-κλειδιά.

Αν όχι για οποιονδήποτε άλλο (αγωνιστικό) λόγο, τότε απλά γιατί εν όψει Ιανουαρίου δημιουργούνται πολύ περισσότερα προς κάλυψη κενά από αυτά που ήδη είχαν διαφανεί στις πρώτες αγωνιστικές του τρέχοντος μαραθωνίου. Και αυτό για τα πενιχρά οικονομικά της «Κυρίας» μόνο ευοίωνη προοπτική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί.