ΑΠΟΕΛ: Λαμπάδα στον… Σιδεράκη!

Διατυπώθηκε από αρκετούς ως άποψη την επομένη της λευκής ισοπαλίας του ΑΠΟΕΛ με τη Δόξα στο ΓΣΠ και δεν απέχει της πραγματικότητας. Αν ο Μαντούκα είχε αξιοποιήσει το πέναλτι στο 88’, αν ο ΑΠΟΕΛ είχε πάρει τη νίκη και διατηρήσει την απόσταση ασφαλείας από τον Απόλλωνα, η κακή εμφάνιση (και τα αίτιά της) θα είχαν κρυφτεί κάτω από το χαλάκι.

Το παιχνίδι θα είχε προστεθεί ως ακόμη ένας κρίκος στη μακρά αλυσίδα των αναμετρήσεων, στις οποίες οι «γαλαζοκίτρινοι» δεν έπεισαν μεν με την απόδοσή τους, αλλά… «πήραν την ουσία (τρεις βαθμούς) και μόνο αυτό μετράει», «απέφυγαν την γκέλα χάρη στο βάθος και στην ποιότητα του ρόστερ της», «είχαν την πολυτέλεια να ανασύρουν από τον πάγκο έναν Μαντούκα που για ακόμη μια φορά έβγαλε τα κάστανα από τη φωτιά» και όσα άλλα μονότονα επαναλαμβάνονται μετά από κάθε τέτοια εμφάνιση των πρωταθλητών.

Υπ’ αυτήν την έννοια, στον Αρχάγγελο οφείλουν να ανάψουν μια λαμπάδα στο μπόι του… Σιδεράκη, καθώς με την απόκρουσή της δεν επέτρεψε στον ΑΠΟΕΛ να αποφύγει την γκέλα και να αποπροσανατολιστεί εκ νέου από την αναζήτηση της χαώδους διαφοράς απόδοσης στα ευρωπαϊκά και στα εντός συνόρων παιχνίδια.

Τουναντίον ο τερματοφύλακας της Δόξας έδωσε στους «γαλαζοκίτρινους» τουλάχιστον την ευκαιρία να προβληματιστούν στη διάρκεια της διακοπής και για τις επιλογές του προπονητή τους (όπως π.χ. τα δύο αμυντικά χαφ απέναντι σε αντίπαλο που έπαιζε με οκτώ αμυντικούς, την επιμονή στον εκτός φόρμας ντε Βινσέντι, τον παροπλισμό του Σέρινταν κ.ά.), και για την κατώτερη των προσδοκιών παρουσία πλείστων νεοφερμένων (Εφραίμ, Τζεμπούρ, Ρίισε κατά κύριο λόγο), και για τα πεταμένα πρώτα ημίχρονα, και για την έλλειψη δημιουργίας εν τη απουσία των Μαντούκα και Αλωνεύτη, και για το πολυδιαφημισμένο βάθος στο ρόστερ που μένει μέχρι στιγμής στα λόγια.

Πόσο επιτακτική ανάγκη είναι να εντοπιστούν και να γιατρευτούν οι αιτίες αυτών των φαινομένων αποδεικνύει μια απλή ματιά στο πρόγραμμα της ομάδας. Μετά τη διακοπή έρχεται μια πεντάδα ντέρμπι στο πρωτάθλημα (Απόλλων, Ομόνοια, Ανόρθωση, ΑΕΚ και Ερμής) και δύο παιχνίδια-φωτιά στο Τσάμπιονς Λιγκ (Μπαρσελόνα και Άγιαξ). Αν ο ΑΠΟΕΛ δεν ανεβάσει και δεν σταθεροποιήσει την απόδοσή του σε πιο υψηλά επίπεδα απ’ ό,τι μέχρι σήμερα, είναι εξαιρετικά αμφίβολο, αν θα κατορθώσει να αποσπάσει το ζητούμενο από αυτές τις επτά κρισιμότατες αναμετρήσεις.