Η κατ’ επανάληψη αποτυχία της ΑΕΚ να διαχειριστεί τις σημαντικές επιτυχίες της είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη αφορά την επιτυχή διαχείριση των αποτυχιών της.
Και στην τρέχουσα περίοδο οι «κιτρινοπράσινοι» έχουν δεχτεί μπόλικη κριτική για την αδυναμία τους να αξιοποιήσουν όσες ευκαιρίες τους παρουσιάστηκαν για το βήμα παραπάνω τόσο στο πρωτάθλημα όσο και στο κύπελλο.
Μολονότι οι επικριτές των Λαρνακέων δεν στερούνται επιχειρημάτων, αυτό που συχνά υποβαθμίζεται ή (ακόμη χειρότερα) λησμονείται είναι η απαράμιλλη ικανότητα της ομάδας του Τόμας Κρίστιανσεν να επιστρέφει δυναμικά στο προσκήνιο κάθε φορά που τη θεωρούν ξεγραμμένη.
Ενδεικτικά υπενθυμίζεται απλώς ότι:
-στην τέταρτη αγωνιστική η ΑΕΚ επισκέφτηκε το ΓΣΠ κουβαλώντας δύο ήττες στις πρώτες τρεις στροφές και με ορατό το ενδεχόμενο ενός εφιαλτικού ξεκινήματος. Αποχώρησε με το 1-0 επί της Ομόνοιας.
-την ήττα-σοκ στο «Δασάκι» από τον Εθνικό (1-2) ακολούθησε ένα αήττητο σερί τεσσάρων αγωνιστικών (10 βαθμοί) -με νίκες επί Απόλλωνα, Ανόρθωσης και το 4-4 με τον ΑΠΟΕΛ στο ΓΣΠ.
-στην ψυχρολουσία του 1-3 στο ΓΣΖ από την Ομόνοια «απάντησε» με το εκτός έδρας 4-0 επί του Ερμή.
-στο ατυχές 0-1 από τον Απόλλωνα στο «Τσίρειο» αντέδρασε με την τεσσάρα στον Ερμή και τη νίκη επί του ΑΠΟΕΛ
-μετά την ήττα από την Ανόρθωση (0-3) και τον αποκλεισμό στο κύπελλο (από την ΑΕΛ) πήρε 1-1 στο ΓΣΠ από την άκρως φορμαρισμένη Ομόνοια και διατηρήθηκε στο κόλπο μιας θέσης στην πρώτη τριάδα.
Ένστικτο επιβίωσης; Άρνηση υποταγής; Διακαής πόθος για επιτυχία; Όλα τα προαναφερθέντα μαζί; Όποια απάντηση κι αν επιλέξει κάποιος, το αναντίλεκτο είναι πως η ΑΕΚ έχει αποδείξει ήδη ότι μέσα από τις αποτυχίες της «ατσαλώνεται» κι επιστρέφει πάντα πιο διεκδικητική. Και αυτό συγκαταλέγεται στα κορυφαία παράσημα που μπορεί να επιδαψιλεύσεις σε μια υπό δημιουργία ομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου