Η 180° στροφή του Πέτεφ

Λίγο πριν την αναχώρηση της ΑΕΛ για την Αγγλία και το βασικό στάδιο της προετοιμασίας ο αναπάντεχος και σοβαρός τραυματισμός του Μάρκο Αϊρόσα ανέτρεπε το μετεγγραφικό σχεδιασμό μετατρέποντας σε πρώτη προτεραιότητα την απόκτηση ενός αντικαταστάτη του στο δεξί άκρο της άμυνας.

Οι ιθύνοντες κινήθηκαν αστραπιαία εντοπίζοντας τον Ισπανό Χουανάν, ο οποίος λίγες μέρες αργότερα ενσωματώθηκε στην αποστολή στο Μότραμ, και από την ειδησεογραφία πρόεκυπτε πως το μοναδικό διακύβευμα πλέον ήταν αν ο Ιβάιλο Πέτεφ θα αξιολογήσει πως η ομάδα του χρειάζεται ακόμη μια ενίσχυση στην επίθεση.

Όσα μεσολάβησαν έκτοτε συνθέτουν μια πλήρη ανατροπή σκηνικού και μαρτυρούν την αλλαγή στον τρόπο σκέψης του Βούλγαρου τεχνικού ή, αν προτιμάτε, τη νέα ιεραρχία στις προτεραιότητές του. Ο προπονητής της ΑΕΛ δεν είναι, φυσικά, ούτε κυκλοθυμικός ούτε αναποφάσιστος, απλώς αντέδρασε σε όσα ο ίδιος διαπίστωνε μέσα από τις προπονήσεις και τα φιλικά και σε όσα νέα του ερχόντουσαν από το ιατρικό επιτελείο.

Όταν, π.χ., αποκρυσταλλώθηκε πως ο Σακέτι δεν θα είναι διαθέσιμος ως το τέλος της χρονιάς ο Πέτεφ εκτίμησε (ορθώς) ότι η ομάδα του δεν είναι πλήρης στο κέντρο της μεσαίας γραμμής και κάπως έτσι δρομολογήθηκε η μετεγγραφή του Πορτογάλου Ζεζίνιο. Οι μέτριες εμφανίσεις του Χουανάν, από την άλλη, σε συνδυασμό και με τη δυστοκία στα φιλικά επί αγγλικού εδάφους έκαναν τον Βούλγαρο να συνειδητοποιήσει πως η ΑΕΛ περισσότερο από δεξιό μπακ χρειάζεται έναν επιθετικό που να «βλέπει δίχτυα», να απασχολεί τους αντίπαλους αμυντικούς και να δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του.

Αποτέλεσμα; Ο Χουανάν διάβηκε την πόρτα εξόδου, η απόφαση να καλυφθεί το δεξί άκρο εκ των έσω είναι ειλημμένη (αν και ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί) και την απόκτηση του Μάρκο Ταγκμπατζούμι (που καλύπτει και με το παραπάνω τις προδιαγραφές του υπό αναζήτηση επιθετικού) συνόδευσε το ρεπορτάζ για «φλερτ» με τον Αλβανό Αμντί Σαλίχι, ένα φορ περιοχής που έχει το εύκολο γκολ. Και αυτό χρειάζεται απαραίτητα μια ομάδα με βλέψεις για τίτλους εντός συνόρων.

Με άλλα λόγια, ο Πέτεφ είχε να διαλέξει ανάμεσα σε αμυντική ενίσχυση, που θα μετέτρεπε την ΑΕΛ (απλώς) σε μια ομάδα που χάνει δύσκολα, και σε επιθετική, που θα τη βοηθούσε να ξεκλειδώνει άμυνες και να φτάνει σε νίκες. Πού κατέληξε; Προφανώς στο ότι προτιμά να νικά με 2-1 και 3-1 παρά να καρδιοχτυπά για φυματικά 1-0 που, όταν στραβώνει η δουλειά, μπορεί να μετατρέπονται σε 0-0 ή και 0-1.