ΑΕΚ: Κι αν δεν ήταν ο Σωτηρίου;

Τέσσερις συναπτές νίκες (σε πρωτάθλημα και κύπελλο) με μηδέν παθητικό. Μόλις μια ήττα (το εντός έδρας 1-3 από την Ομόνοια) στις περασμένες εννέα αγωνιστικές. Μόνη στην τρίτη θέση, στο μείον δύο από τον δεύτερο ΑΠΟΕΛ και στο συν εννέα από την έβδομη ΑΕΛ. Τα οφέλη της χθεσινοβραδινής επικράτησης επί της Αγίας Νάπας (2-0) στο ΓΣΖ θα δικαιολογούσαν και με το παραπάνω την ευφορία στις τάξεις της ΑΕΚ.

Ωστόσο η εικόνα της ομάδας και ο τρόπος που ήρθε η νίκη μετριάζουν σημαντικά την ικανοποίηση των Λαρνακέων. Η αδικαιολόγητη χαλάρωση μετά το 1-0 δια ποδός Κολαούτι, τα ανεπίτρεπτα λάθη στα ατομικά μαρκαρίσματα σε 4 στημένες μπάλες του αντιπάλου ως την ανάπαυλα, η αδυναμία ελέγχου του ρυθμού και διαχείρισης του προβαδίσματος στην επανάληψη ήταν τα ψεγάδια που βρήκε στην ομάδα του και δημοσιοποίησε ο ίδιος ο Τόμας Κρίστιανσεν.

Ο Δανός θα μπορούσε να είχε ψέξει και τη μετριότατη ως κακή απόδοση όλης της μεσοεπιθετικής γραμμής (Βάντερ, Λαρένα, Τομάς, Μοντέιρο) που εγκλωβίστηκε και αποδιοργανώθηκε από την άμυνα των «πορτοκαλί» υποχρεώνοντας τους Λαρνακείς σ’ ένα παντελώς αναιμικό παιχνίδι επιθετικά. Δεν είναι τυχαίο ότι στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ μόνο μια φορά απείλησε βάζοντας οργανωμένα την μπάλα στην περιοχή των φιλοξενουμένων (σ.σ. στο τετ α τετ Τομάς-Αθανασίου στα 30’’).

Ένεκα αυτής της εμφάνισης των «κιτρινοπρασίνων» εγείρονται σοβαρά ερωτηματικά για το αν οι τρεις βαθμοί θα είχαν προστεθεί στο σακούλι, αν ο διαιτητής δεν ακύρωνε το τέρμα του Μάρτσεφ στο 43’ ή αν δεν καταλόγιζε -με υπερβολική ευκολία και σιγουριά- πέναλτι στην (πονηρή) πτώση του Μοντέιρο στο 81’.

Αμφότερες ήταν φάσεις (και αποφάσεις) που καθόρισαν το αποτέλεσμα υπέρ της ΑΕΚ, η οποία χθες ελάχιστα έπεισε ότι θα μπορούσε να φτάσει στην επιτυχία, αν σε οποιοδήποτε σημείο της στράβωνε το παιχνίδι. Ελέω Σωτηρίου όμως οι Λαρνακείς έχουν πλέον τη δυνατότητα να ψάξουν και να διορθώσουν τα κακώς κείμενα της χθεσινής τους εμφάνισης με τους τρεις βαθμούς στην τσέπη -και όχι υπό την πίεση που πιθανότατα θα συνεπαγόταν ενδεχόμενο στραβοπάτημα απέναντι στους «πορτοκαλί».