Κυριακή 6 Μαΐου 2012

ΑΕΛ: Ο δεκάλογος της επιτυχίας



Με συγκομιδή 68 πόντων η ΑΕΛ πανηγυρίζει από χθες το πρώτο πρωτάθλημά της από το ’68. Παιχνίδι των αριθμών; Ενδεχομένως. Συνάμα και μια μικρή απόδειξη ότι αυτή τη  σεζόν το σύμπαν είχε συνωμοτήσει υπέρ των «λεόντων». Ωστόσο θα ήταν υπερβολικά απλοϊκό και άδικο να επιχειρηθεί να εξηγηθεί σ’ αυτή τη βάση η δικαιότατη επιτυχία των «γαλαζοκιτρίνων» της Λεμεσού. Η αναμονή 44 χρόνων δεν τερματίστηκε από μεταφυσικά αίτια, αλλά επειδή για πρώτη φορά πληρώθηκαν οι απαραίτητες προς τούτο προϋποθέσεις. Η «Α.τ.Κ.» καταγράφει τους 10 λόγους, για τους οποίους η ποδοσφαιρική Κύπρος από χθες… ζαελίζεται!

1. Σταθερή διοίκηση: Ο Ανδρέας Σοφοκλέους νομιμοποιείται να αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος κι ευτυχισμένος. Ο επιφανής δικηγόρος πλήρωσε, αλλά έμαθε από τα λάθη των πρώτων ετών της θητείας του. Συγύρισε οικονομικά το σύλλογο, δρομολόγησε τις εξελίξεις για την ανέγερση νέου, ιδιόκτητου σταδίου, θωράκισε την ομάδα σε όλα τα επίπεδα κι -έπειτα από αρκετά αποτυχημένα πειράματα- είχε το περασμένο καλοκαίρι την οξυδέρκεια να δώσει τα κλειδιά του ποδοσφαιρικού τμήματος στον Πάμπο Χριστοδούλου. Ήταν η κίνηση-ματ για τη δικαίωση των δικών του κόπων. Ο Ανδρέας Σοφοκλέους είναι από χθες ο πρόεδρος του πρωταθλήματος.
2. Αξιόλογος τεχνικός: Εδώ και μια πενταετία στο λήμμα «υπέρβαση» του ποδοσφαιρικού λεξικού φιγουράρει η φωτογραφία του Πάμπου Χριστοδούλου. Αν η δουλειά του σε Δόξα Κατωκοπιάς και Ολυμπιακό ήταν το τεκμήριο των ικανοτήτων του, η πορεία της ΑΕΛ στην τρέχουσα περίοδο είναι το πλέον αδιάψευστο πειστήριο της ξεχωριστής στόφας του. Όσοι αμφέβαλαν για το αν ο 44χρονος είναι σε θέση να κουμαντάρει (και) μεγάλα καράβια ανταποκρινόμενος στην απαίτηση προσκόμισης αποτελεσμάτων, από χθες έχουν πάρει την πιο αποστομωτική απάντηση. Στελέχωση και προετοιμασία, τακτικό στήσιμο, διαχείριση αναποδιών: ο Κύπριος τεχνικός διέπρεψε παντού.
3. Συσπείρωση κόσμου: Το δύσκολο ξεκίνημα που πολλοί φοβούνταν αποφεύχθηκε, ωστόσο ακόμη και στις αναποδιές ο κόσμος της ΑΕΛ επέδειξε πρωτόγνωρη ωριμότητα. Οι παρεκτροπές περασμένων ετών εξαλείφθηκαν. Όσο η ομάδα έπειθε, τόσο οι κερκίδες γέμιζαν, το «Τσίρειο» μετατρεπόταν σε έδρα-φόβητρο (11 νίκες, τέσσερις ισοπαλίες και μόλις μία ήττα ο τελικός απολογισμός) και οι εκδρομές στα εκτός έδρας παιχνίδια γίνονταν ολοένα και πιο μαζικές. Στην τρέχουσα περίοδο η ΑΕΛ ουδέποτε αισθάνθηκε μόνη…
4. Επιτυχημένες μετεγγραφές: Ματίας Ντεγκρά. Μάρκο Αϊρόσα. Σοάρες Καρλίτος. Ζορζ Μοντέιρο. Εντμάρ Λασέρδα. Ντεντέ. Λουτσιάνο Μπεμπέ. Σεμέδο Καφού. Πατρίκ Βουό. Οι στυλοβάτες του πρωταθλήματος εντάχθηκαν στην ομάδα το καλοκαίρι δικαιώνοντας τους Πάμπο Χριστοδούλου και Ρούι Τζούνιορ. Ακόμη και στη μετεγγραφική περίοδο του Ιανουαρίου η ΑΕΛ «ψάρεψε λαβράκι» στο πρόσωπο του Κρίστοφερ Ντίξον.
5. Ομαδικό πνεύμα: Η νέα πρωταθλήτρια Κύπρου στερείται αστέρων. Η δύναμή της είναι το σύνολο, το σφυρηλατημένο ομαδικό πνεύμα που της επέτρεψε να επιδείξει αξιοθαύμαστη σταθερότητα απόδοσης, να ξεπερνά άμεσα τις όποιες αναποδιές και ν’ αναπληρώνει χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα τα όποια κενά. Το αξίωμα «όλοι για έναν κι ένας για όλους» στην αποθέωσή του.
6. Χαμηλοί τόνοι: Η βήμα-βήμα και παιχνίδι-παιχνίδι προσέγγιση (από διοίκηση, τεχνικό επιτελείο, παίκτες) απέδωσε καρπούς. Στην περίπτωση της ΑΕΛ η όρεξη άνοιξε τρώγοντας. Το πλασάρισμα στην πρώτη τετράδα αντικαταστάθηκε ως στόχος από την έξοδο στην Ευρώπη, όταν «κλείδωσε» και αυτή, ακούστηκε για πρώτη φορά η λέξη «πρωτάθλημα» συνοδευόμενη από την απαραίτητη αυτοπεποίθηση για την κατάκτησή του.
7. Άμυνα-μπετόν: Η επίθεση φέρνει κόσμο, η άμυνα τίτλους. Το πανάρχαιο ποδοσφαιρικό αξίωμα επιβεβαιώθηκε στην περίπτωση της ΑΕΛ, η οποία εξ αρχής χτίστηκε από τα μετόπισθεν και παρέδωσε μαθήματα αμυντικής λειτουργίας, όπως μαρτυρούν τα μόλις εννέα τέρματα παθητικό (μόνο δύο στο πρώτο ημίχρονο) και οι 24 ανέπαφες εστίες έπειτα από 31 αγωνιστικές.
8. Διαχείριση πίεσης: Μολονότι η λιγότερη ψημένη σε συνθήκες ανταγωνισμού κορυφής η ομάδα του Πάμπου Χριστοδούλου επέδειξε μοναδική αντοχή στις ψυχοφθόρες καταστάσεις. Μια ντουζίνα νίκες της επιτεύχθηκαν με διαφορά ενός γκολ, ενώ τα «λιοντάρια» δεν πέταξαν ούτε πόντο στα 19 παιχνίδια που σκόραραν πρώτα.
9. Απουσία ευρωπαϊκών υποχρεώσεων: Σε αντίθεση με τους ανταγωνιστές της στον πρώτο όμιλο (ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια, Ανόρθωση) η ΑΕΛ δεν είχε διεθνείς αναμετρήσεις το περασμένο καλοκαίρι ή μετά την έναρξη του πρωταθλήματος και αυτό το πλεονέκτημα φρεσκάδας έπαιξε το ρόλο του στην τελική ευθεία της κούρσας.
10. Αδυναμία ανταγωνιστών: Ο ΑΠΟΕΛ δεν είχε δυνάμεις κι εναλλακτικές, η Ομόνοια ξεκίνησε τα πλέι οφ με τρεις ήττες, η Ανόρθωση βασίστηκε σε μονάδες και (εκτός έδρας) εκλάμψεις. Για πολύ καιρό και οι τρεις τους δεν πίστευαν ότι θα μπορούσαν να την πατήσουν από τα «λιοντάρια». Όταν συνειδητοποίησαν το μέγεθος της απειλής, ήταν πολύ αργά. Από χθες έχουν όλοι διπλάσιες ήττες από τη νέα πρωταθλήτρια!
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου