«Το χρήμα δεν φέρνει απαραίτητα την ευτυχία. Μόνο την ανεξαρτησία -κι αυτή ως ένα βαθμό», είχε φιλοσοφήσει κάποτε ο Ρομάν Αμπραμόβιτς. Λογικά θα το θυμήθηκε το προηγούμενο Σάββατο, όταν ο Ντιντιέ Ντρογκμπά του παρέδωσε αυτό που δεν αγοράζεται με χρήματα, γνωριμίες κι επιχειρηματικό δαιμόνιο: το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ!
Εννέα χρόνια το κυνηγούσε ο 45χρονος Ρώσος ιδιοκτήτης της Τσέλσι αυτό το λάφυρο, ουδείς άλλος στην ιστορία του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έχει πληρώσει πιο ακριβά την κούπα με τα αυτιά, αφού οι επενδύσεις του στο λονδρέζικο σύλλογο από το 2003 ξεπερνούν τα δύο δισεκατομμύρια ευρώ!
«Ο Αμπραμόβιτς στο τέλος της Οδύσσειάς του», έγραψαν την Κυριακή οι Times της Μάλτας για τον 68ο πιο πλούσιο άνθρωπο στον πλανήτη (κατά το Forbes), ο οποίος ευελπιστεί πλέον να ξεκινήσει μια καινούργια συλλογή, πέραν αυτών με τα αεροπλάνα, τα γιοτ, τις βίλες και τα έργα τέχνης.
Τα τελευταία λατρεύει η σύντροφός του, Ντάρια Ζούκοβα, για χάρη της οποίας πήρε (πανάκριβο) διαζύγιο από τη σύζυγό του Ιρίνα, με την οποία απέκτησε πέντε παιδιά. Η Ζούκοβα, ιδιοκτήτρια πολύ γνωστής γκαλερί στη Μόσχα, είχε καταφέρει τα τελευταία χρόνια να στρέψει το ενδιαφέρον του Ρομάν στην τέχνη, ωστόσο από το προηγούμενο Σάββατο η όρεξη του συντρόφου της για νέους ποδοσφαιρικούς θριάμβους έχει ανοίξει (ξανά) για τα καλά…
Ο πανούργος θείος
Ότι ο Αμπραμόβιτς επιτυγχάνει όσους στόχους θέτει, είχε φανεί από νωρίς. Σε πολύ νεαρή ηλικία είχε αποκτήσει περιουσία. Όχι ελέω κληρονομιάς, αλλά με τον… παραδοσιακό ρωσικό τρόπο. Γεννημένος στην Ούχτα, μια αφιλόξενη βορινή πόλη (-40 βαθμούς Κελσίου το χειμώνα), 1.300 χλμ. μακριά από την πρωτεύουσα, έχασε τη μητέρα του, όταν ήταν 18 μηνών, και τον πατέρα του, όταν ήταν τεσσάρων.
Τον μεγάλωσε ο πανούργος θείος του, από τον οποίο έμαθε πώς κάνεις περιουσία. Αγοράζοντας (πάμφθηνα) τζιν, πραλίνες και αρώματα από τη Μόσχα και μεταπωλώντας τα με σημαντικό κέρδος στην Ούχτα, ο Ρομάν απέκτησε αρκετά χρήματα για ένα Λάντα. Και όταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσόβ εν μέσω της περεστρόικα επέτρεψε τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, ο Αμπραμόβιτς δημιούργησε μία που πωλούσε πλαστικές κούκλες και επεξεργασμένα παλιά ελαστικά.
Οι γνωριμίες
Στα 25 του μπήκε στο εμπόριο του ντίζελ και του πετρελαίου. Ένα χρόνο νωρίτερα η Σοβιετική Ένωση είχε σβήσει και είχε αρχίσει η εποχή που τα κεφάλαια πολλαπλασιάζονταν ταχύτατα. Στα χρόνια του άγριου καπιταλισμού ο Αμπραμόβιτς έγινε πλούσιος και επειδή συνάντησε έγκαιρα τους κατάλληλους ανθρώπους: υψηλόβαθμους αξιωματούχους στα ρωσικά τελωνεία, τον τραπεζίτη Πιοτρ Άβεν, τον επιχειρηματία Μπόρις Μπερεζόβσκι και την Τατιάνα Τζατσένκο, κόρη του Μπόρις Γέλτσιν.
Απέκτησε μερίδια σε μια επιχείρηση αλουμινίου και στην Αεροφλότ, όμως το colpo grosso ήρθε με την ιδιωτικοποίηση της Sibneft, της οποίας εξασφάλισε μετοχές έναντι αναλογικά ελάχιστων χρημάτων. Λίγα χρόνια αργότερα η εταιρεία κόστιζε 15 δισεκατομμύρια δολάρια, ο Αμπραμόβιτς και οι όμοιοί του είχαν εκμεταλλευτεί την κατάρρευση του κράτους, προκειμένου ν’ αποκτήσουν επιρροή ανάλογη των Μεδίκων στη Φλωρεντία.
Με τη δική τους στήριξη επανεξελέγη ως πρόεδρος ο Μπόρις Γέλτσιν (εις βάρος του αρχηγού των κομμουνιστών Γκενάντι Σουγκάνοβ) που σε αντάλλαγμα τους έκανε μετόχους στις επιχειρήσεις-κλειδιά της χώρας και τους επέτρεψε να παίζουν τα πολιτικά παιχνίδια τους. Αυτά διήρκεσαν ως το 2000 και την άνοδο στην εξουσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, πρώην αρχηγού των μυστικών υπηρεσιών.
Η σχέση με τον Πούτιν
Ο τελευταίος ήθελε ν’ απαλλάξει το κράτος από τον εναγκαλισμό των βαθύπλουτων επιτρέποντάς τους μόνο το επιχειρείν και απαγορεύοντας την άσκηση πολιτικής. Ο Μιχαήλ Χοντορκόβσκι απέρριψε την προσφορά και συνελήφθη. Ο Αμπραμόβιτς την αποδέχτηκε. Η σχέση του με τον Πούτιν ήταν ανέκαθεν κάπως πιο στενή.
Αποδείχτηκε, όταν ο τελευταίος (ως πρωθυπουργός) σχημάτισε την πρώτη κυβέρνησή του, της οποίας κάθε υπουργός είχε συνομιλήσει πριν το διορισμό του με τον 30άρη τότε Ρομάν. Παρά τις καλές σχέσεις με τον Πούτιν ο Αμπραμόβιτς ήθελε να είναι περαιτέρω εξασφαλισμένος σε περίπτωση ενασχόλησης της Εισαγγελίας μαζί του. Ως καταλληλότερο τρόπο επέλεξε την αγορά ενός ποδοσφαιρικού συλλόγου της Ευρώπης, την οποία οι Ρώσοι ανέκαθεν αντιμετώπιζαν ως μια απομακρυσμένη ήπειρο.
Το 2003 η Τσέλσι δεν ήταν ούτε η αυτονόητη, ούτε η πρώτη, ούτε η μοναδική επιλογή. Ο Αμπραμόβιτς θα μπορούσε άντε να είχε αγοράσει τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, για την οποία πρωταρχικά ενδιαφέρθηκε, ή κάποιον ιταλικό σύλλογο. Η Τσέλσι προέκυψε εξ ανάγκης, αφού ο τότε πρόεδρος Κεν Μπέιτς είχε φορτωθεί με υπερβολικά πολλά χρέη και χρειαζόταν επειγόντως χρήματα. Του τα έδωσε ο Ρώσος μεγιστάνας αποκτώντας σχεδόν όλες τις μετοχές του λονδρέζικου συλλόγου και μετακομίζοντας στη βρετανική πρωτεύουσα.
Υπηρεσίες στην πατρίδα
Η ρωσική Εισαγγελία ουδέποτε ασχολήθηκε μαζί του, ωστόσο ο Αμπραμόβιτς -ίσως υπό πίεση κι εκβιασμό- προσέφερε υπηρεσίες στη μητέρα πατρίδα. Ο Πούτιν τον διόρισε κυβερνήτη στην αφιλόξενη Τσουκότκα, στην οποία ο Ρομάν ανακαίνισε ένα νοσοκομείο και σχολεία, εκσυγχρόνισε το αεροδρόμιο και χρηματοδότησε παιδικές εκδρομές στη Μαύρη Θάλασσα σφυρηλατώντας μια καλή συνεργασία με το Κρεμλίνο.
Κι επειδή στον πρόεδρο Πούτιν δεν άρεσε καθόλου η ανέλιξη της Τσέλσι σε μία από τις κορυφαίες ομάδες στην Ευρώπη και η παραμονή του ρωσικού πρωταθλήματος στα αζήτητα, η Sibneft του Αμπραμόβιτς έδωσε μέσω χορηγίας πάνω από 50 εκατομμύρια δολάρια στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Συνάμα ο ίδιος ο Ρομάν υποχρεώθηκε κάποτε ν’ αναζητήσει προσωπικά στο προπονητικό κέντρο της Αϊντχόφεν τον Ολλανδό Χούους Χίντινκ, προκειμένου να τον πείσει να αναλάβει την εθνική Ρωσίας.
Δώρο η Αρένα
Και μόλις προ πέντε εβδομάδων η επενδυτική εταιρεία Millhouse(ιδιοκτησίας Αμπραμόβιτς κι εδρεύουσα στο ίδιο κτίριο με τα γραφεία της Τσέλσι), παρέδωσε την αξίας επτά εκατομμυρίων δολαρίων «Αρένα Ομσκ» στην ομώνυμη ομάδα χόκεϊ επί πάγου Αβάνγκαρντ. «Όντως τους χαρίσαμε την Αρένα», δήλωσε ο εκπρόσωπος Τύπου του Αμπραμόβιτς, ο οποίος ήθελε να δείξει ότι δεν ξοδεύει τα χρήματά του μόνο στην Αγγλία.
«Έχω δώσει σχεδόν 120 εκατομμύρια δολάρια για την ανάπτυξη του ρωσικού ποδοσφαίρου», αποκάλυψε πρόσφατα ο 45χρονος. Η επένδυσή του δεν πρόκειται να σταματήσει σε αυτά. Σε τελική ανάλυση, η Ρωσία φιλοξενεί σε έξι χρόνια την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου και ο Ρομάν έχει υποσχεθεί ήδη στον Πούτιν ότι και σε αυτή τη διοργάνωση θα διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου