Τέσσερα χρόνια μετά την έναρξη της πορτοκαλί επανάστασης και άλλα τόσα πριν την έναρξη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2012 ιδρύθηκε στην Ουκρανία η οργάνωση Femen, η οποία πολύ γρήγορα έγινε παγκοσμίως συνώνυμη της γυμνόστηθης διαμαρτυρίας υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και κατά της καταπίεσης, της διαφθοράς και της πορνείας.
Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο η οργάνωση έδωσε το στίγμα της μέσω των πολυάριθμων διαμαρτυριών της κατά της ανάληψης και διοργάνωσης του Euro2012 από την Ουκρανία, η οποία -κατά την καταγγελία τους- «έχει μετατραπεί ένεκα αυτού του τουρνουά σ’ έναν τεράστιο οίκο ανοχής. Πολλές όμορφες, αλλά αμόρφωτες γυναίκες υποχρεώνονται να κάνουν πιάτσα».
Το γράμμα…
Οι ακτιβίστριες της Femen συνόψισαν τις αρχές τους σε μια επιστολή προς τον Μισέλ Πλατινί, τον οποίο κάλεσαν να πάρει πίσω το χρίσμα από την Ουκρανία. Ο πρόεδρος της UEFA δεν μπήκε καν στον κόπο ν’ απαντήσει στο αίτημά τους, με αποτέλεσμα να προσθέσει εαυτόν και ευρωπαϊκή ομοσπονδία στη λίστα των μεγάλων εχθρών (μαζί φυσικά με την ουκρανική κυβέρνηση) της φεμινιστικής οργάνωσης.
Η τελευταία δημοσιοποίησε την αντίθεσή της στη διοργάνωση μέσα από μια σειρά γυμνόστηθων διαμαρτυριών με κεντρικό σύνθημα «Η Ουκρανία δεν είναι μπουρδέλο» και ήδη έχει αποπειραθεί τρις να καταστρέψει το τρόπαιο Ανρί Ντελονέ.
«Θέλουμε να σταματήσουμε αυτή τη σεξιστική μαφία που αυτοαποκαλείται διοργανώτρια του Euro2012. Η Ουκρανία είναι μια χώρα, της οποίας ο πρόεδρος έχει πει ότι “όταν στο Κίεβο ανθίζουν οι καστανιές, οι γυναίκες μας πετούν τα ρούχα τους” και έχει ξοδέψει εκατομμύρια ευρώ στην ανέγερση σταδίων, όταν ο μέσος μισθός κυμαίνεται στα 260 ευρώ. Δεν το θέλουμε αυτό το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα», διακηρύσσει η Femen, τα μέλη της οποίας διατρανώνουν σε κάθε ευκαιρία “Fuck Euro 2012!“
…και η επίθεση στον Πλατινί
Όταν οι προσπάθειες για τη μη ανάληψη της διοργάνωσης από την Ουκρανία και για την καταστροφή του τροπαίου απέτυχαν, νέος στόχος ορίστηκε η αποτροπή διεξαγωγής κάθε αγώνα του Euro2012 στη χώρα. Όπως ήταν αναμενόμενο, ο συγκεκριμένος στόχος αποδείχθηκε σύντομα ουτοπικός, ιδίως από τη στιγμή που οι δυνάμεις ασφαλείας κάθε αναμέτρησης ήταν λεπτομερώς ενημερωμένες για τα μέλη και τον τρόπο δράσης της Femen, προκειμένου να ευρίσκονται σε αυξημένη επιφυλακή.
«Κάνουν τα πάντα για να μας σταματήσουν. Αλλά στόχος ζωής μας είναι να δείξουμε στον κόσμο, τι συμβαίνει εδώ. Είμαστε στρατιώτες, δεν υπάρχει τίποτε το αστείο σε αυτό!», ξεκαθαρίζει η Ίνα Σεβτσένκο, εκ των ιδρυτικών μελών της Femen, και συμπληρώνει: «Πλέον σχεδιάζουμε μια σεξουαλική επίθεση στον Πλατινί, αλλά επ’ αυτού δεν μπορώ να πω περισσότερα»!
Η πρώτη επαφή
Το 2008 η 22χρονη μετακόμισε από τη Μαύρη Θάλασσα στο Κίεβο, προκειμένου να σπουδάσει δημοσιογραφία. Προσελήφθη από το γραφείο Τύπου του δήμου, προκειμένου να γράφει ωραία κείμενα για τον δήμαρχο και κάποια στιγμή ανακάλυψε την ιστοσελίδα μιας μικρής ομάδας φοιτητριών που αποκαλούνταν Femenκαι με ροζ μπαλόνια στα χέρια διεκδικούσαν ισονομία.
Συνειδητοποίησε τότε ότι -πλην της ίδιας- μόνον άλλη μία κοπέλα από την τάξη της είχε κατορθώσει να μπει στο Πανεπιστήμιο. Οι υπόλοιπες είχαν μείνει πίσω στη μικρή πόλη και ονειρεύονταν έναν πλούσιο σύζυγο -είτε επειδή δεν είχαν χρήματα για τα φοιτητικά δίδακτρα είτε γιατί αυτό ήταν πιο απλά σε μια χώρα, όπου η ανεργία μεταξύ των γυναικών φτάνει το 80%. Κάπως έτσι άλλωστε δημιουργήθηκε στο εξωτερικό το κλισέ ότι στην Ουκρανία υπάρχουν όμορφες γυναίκες που εκδίδονται για λίγα χρήματα…
Η χειραφέτηση
Φορώντας λουλούδια στα μαλλιά και μικροσκοπικά μπικίνι η Ίνα αποφάσισε να συμμετάσχει σε μία από τις διαδηλώσεις της Femen. Όταν την επομένη οι φωτογραφίες της αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο, ο δήμαρχος της ξεκαθάρισε: «Αν θέλεις να είσαι μία από αυτές, απολύεσαι»! Η 22χρονη μάζεψε τα πράγματά της και αποχώρησε.
Αρχικά ήταν αντίθετη στις γυμνόστηθες διαδηλώσεις, τις οποίες εγκαινίασε η Οξάνα Σάτσκο πετώντας αυθόρμητα το μπλουζάκι της σε μια διαμαρτυρία. Τότε η Ίνα είχε μείνει ντυμένη σκεπτόμενη τη μητέρα της, ακολούθως όμως διαπίστωσε ότι οι εφημερίδες έβαζαν μεγαλύτερες φωτογραφίες των γυμνόστηθων διαδηλώσεων. Δεν άργησε να πειστεί ότι η επιθυμητή δημοσιότητα θα ερχόταν μόνον με αυτόν τον τρόπο και στις 24 Οκτωβρίου 2010 (ημέρα ανεξαρτησίας της Ουκρανίας) πρόταξε και η ίδια τα στήθη της σε δημόσια θέα.
«Έκτοτε η 24η Οκτωβρίου είναι η μέρα και της δικής μου χειραφέτησης!», υπογραμμίζει η Σεβτσένκο, η οποία έχει επισκεφτεί συχνά τη φυλακή, αλλά διέπεται από την αυτοπεποίθηση ενός ανθρώπου που γνωρίζει άριστα τι κάνει και δεν φοβάται. «Εδώ και λίγους μήνες ο φόβος μου είναι άγνωστη λέξη», επιβεβαιώνει η 22χρονη περνώντας τα δάχτυλα μέσα από τα μαύρα μακριά μαλλιά που έχουν αντικαταστήσει την ξανθιά κόμη της, την οποία έχασε ένα πρωινό του περασμένου Δεκεμβρίου σ’ ένα δάσος στη Λευκορωσία.
Η περιπέτεια στο Μινσκ
Μαζί με την Οξάνα Σάτσκο και ακόμη μία ακτιβίστρια η Σεβτσένκο είχε ταξιδέψει στο Μινσκ, όπου μπροστά από ένα κτίριο της μυστικής αστυνομίας (σ.σ. εκεί ονομάζεται ακόμη KGB) έβγαλαν τις μπλούζες τους και ύψωσαν πανό που έγραφε: «Λευτεριά στους πολιτικούς κρατούμενους». Ακολούθως τράπηκαν σε φυγή κι έφτασαν ως το σιδηροδρομικό σταθμό, όπου τους επιτέθηκαν άντρες, τους έδεσαν τα μάτια και τους γύριζαν με αυτοκίνητο μέσα στη νύχτα ρωτώντας διαρκώς: «Ποιος σας είπε ότι πρέπει να διαμαρτυρηθείτε κατά του Λουκασένκο; Ποιος σας πλήρωσε; Θα σας σκοτώσουμε!»
Ξημερώματα τις έβγαλαν στο δάσος, τις χτύπησαν με κλομπ, έριξαν πάνω τους λάδι και έκοψαν τα μαλλιά τους. «Εκείνη τη στιγμή πίστεψα ότι δεν θα έβλεπα ξανά την Ουκρανία», αποκαλύπτει η 22χρονη. Στο τέλος τις παράτησαν προειδοποιώντας τις να μην εμφανιστούν ξανά στη Λευκορωσία. Στο αυτοκίνητο της ουκρανικής πρεσβείας που τις οδήγησε πίσω στο Κίεβο η Ίνα σκέφτηκε να τα παρατήσει.
Κατέληξε όμως στο συμπέρασμα ότι «για μένα δεν υπάρχει πλέον εναλλακτική σε αυτή τη ζωή». Ήταν μόλις 22 ετών και είχε ακόμη πολλά να κάνει. Έβαλε συνεπώς ψεύτικα μαλλιά, που ταίριαζαν καλύτερα στα λουλούδινα στεφάνια, στα γυμνά στήθη και στα μικροσκοπικά παντελονάκια και έδειξε πως ουδείς μπορεί να την τρομάξει.
Ο νέος φεμινισμός
«Φέραμε στη ζωή έναν νέο τρόπο γυναικείας διαμαρτυρίας», διατείνεται η Σεβτσένκο, «και τον εξαπλώσαμε σε όλη την Ευρώπη». Δεν ψεύδεται. Όταν προ διετίας ο Ουκρανός πρωθυπουργός Μικόλα Αζάροβ δήλωσε δημόσια ότι η πολιτική δεν είναι για τις γυναίκες, οι ακτιβίστριες της Femenζήτησαν από τις γυναίκες του να του κόψουν το σεξ. Όταν τον Μάρτιο έφερε στη βουλή θέμα για την απαγόρευση των εκτρώσεων, ανέβηκαν στον πύργο του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας και χτύπησαν τις καμπάνες.
Στο Παρίσι, μπροστά από την οικία του Ντομινίκ Στρος-Καν, ούρλιαξαν «αίσχος». Στο Νταβός, μπροστά από ένα κιγκλίδωμα του παγκοσμίου οικονομικού φόρουμ, φώναξαν «φτωχές εξ αιτίας σας». Στη Ρώμη, στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, συνελήφθησαν για διαμαρτυρία κατά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, ενώ στην Κωνσταντινούπολη διαδήλωσαν κατά της οίκοθεν βίας.
Σε κάθε μέρος, σε κάθε χώρα, οι ακτιβίστριες της Femenγνωρίζουν πλέον πώς να δημιουργούν δυνατές εικόνες. Στα δημοσιεύματα των περιοδικών, στο Facebookκαι στο YouTube η διαμαρτυρία της Femenείναι πάντα πολύχρωμη και σέξι. Πωλούν πουλόβερ και τσάντες με το λογότυπο της οργάνωσης ή έγχρωμες απεικονίσεις από τα στήθη τους. Με αυτόν τον τρόπο χρηματοδοτούν τις διαδηλώσεις τους. Είναι οι ποπ σταρ ενός νέου φεμινισμού -έστω κι αν ως επί το πλείστον καταλήγουν σε αστυνομικά τμήματα και κελιά…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου