«Η απουσία εναλλακτικών καθαρίζει υπέροχα το μυαλό». Η ρήση του γνωστού Αμερικανού πολιτικού Χένρι Κίσινγκερ βρήκε εφαρμογή στο χθεσινό ντέρμπι στο ΓΣΠ. Τόσο από πλευράς αποτελεσμάτων όσο και από πλευράς λύσεων στον πάγκο η Ομόνοια είχε περισσότερες εναλλακτικές από τον αντίπαλό της, ωστόσο αυτό το θεωρητικό πλεονέκτημα της γύρισε μπούμερανγκ στην πράξη.
Απέναντι σ’ έναν τσακισμένο από την κόπωση και τις απουσίες ΑΠΟΕΛ το «τριφύλλι» σε ουδεμία στιγμή του ντέρμπι έπεισε ότι έπαιζε μόνο για τη νίκη. Τουναντίον πέρασε την εντύπωση ότι ενδιαφερόταν πρώτιστα να μη χάσει και ότι αυτή η επιθυμία μεγάλωνε όσο τα παιχνίδια στο ΓΣΠ και στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» ήταν ισόπαλα.
Ακόμη και μετά την ισοφάριση του Χριστοφή οι «πράσινοι» απέτυχαν να αξιοποιήσουν το ψυχολογικό πλεονέκτημα και να στριμώξουν τους «γαλαζοκίτρινους» στα καρέ τους. Ο Νεόφυτος Λάρκου αρκέστηκε σε αλλαγές προσώπων περνώντας το μήνυμα στους παίκτες του ότι βολεύεται και με την ισοπαλία.
Στο ποδόσφαιρο όμως όποιος βολεύεται με τα λίγα, κατά κανόνα μένει με άδεια χέρια. Και η Ομόνοια που επέλεξε να μην επιδιώξει να… πατήσει έναν πληγωμένο αντίπαλο, έμεινε η μεγάλη χαμένη της πρώτης αγωνιστικής των πλέι οφ.
Τα ακριβώς αντίθετα ισχύουν για τον ΑΠΟΕΛ. Η ενδεκάδα προέκυψε αυτόματα μετά τον αποκλεισμό των τραυματιών και των τιμωρημένων, η βαθμολογική κατάσταση δεν άφηνε περιθώρια για οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πλην νίκης.
Ο πρωταθλητής δεν έπιασε απόδοση επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ (σ.σ. θα ήταν ύποπτα αφύσικο έπειτα από την υπερπροσπάθεια κόντρα στη Ρεάλ), ωστόσο και η γλώσσα του σώματος των παικτών του και ο αριθμός των ευκαιριών του και οι κινήσεις του προπονητή του κατέδειξαν ότι η επιθυμία για τους τρεις πόντους ήταν μεγαλύτερη από την αντίστοιχη της Ομόνοιας.
Ιδίως η μέσω της εισόδου του Σολάρι μετατροπή του συστήματος (από 4-2-3-1) σε 4-4-2 φανέρωσε πόσο προσηλωμένο ήταν το μυαλό όλων στον πρωταθλητή στην αναζήτηση του δεύτερου τέρματος. Το παιχνίδι δεν έδειχνε μετά το 1-1 ότι έχει και τρίτο γκολ, ωστόσο τα φαινόμενα συχνά απατούν.
Αποδείχθηκε στο 93’, όταν ο Μαντούκα ξεκίνησε και τελείωσε μία φάση, στην οποία η άμυνα της Ομόνοιας την πάτησε ακριβώς όπως και στη φάση του 0-1: το ρήγμα δημιουργήθηκε ξανά στο αριστερό άκρο και το γύρισμα στο ύψος του πέναλτι βρήκε ξανά έναν παίκτη του ΑΠΟΕΛ «εγκληματικά» αμαρκάριστο. Και όπως ορίζει ακόμη μια πασίγνωστη ρήση, το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Πόσο μάλλον ομάδας που θέλει να στεφθεί πρωταθλήτρια…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου