Ανόρθωση: Οι (μη) αλλαγές του Πάους

Το περασμένο Σάββατο, στο «Δασάκι», η Ανόρθωση έγινε η πρώτη ομάδα στο τρέχον πρωτάθλημα που έβγαλε παιχνίδι δίχως αλλαγή. Το σπανιότατο της υπόθεσης -σε συνδυασμό με τη διακοπή του νικηφόρου σερί της ομάδας του- έφερε στο επίκεντρο της κριτικής τον προπονητή της «Κυρίας».

Έφτανε η δεύτερη λευκή ισοπαλία με τον Εθνικό Άχνας και η πρώτη απώλεια βαθμών μετά από πέντε συναπτές νίκες στο πρωτάθλημα, προκειμένου ο Αντρέ Πάους να στιγματιστεί ως ο προπονητής των καθ’ έξιν αργοπορημένων αλλαγών, να στηθεί στο εδώλιο για ανεπαρκή συνδρομή από τον πάγκο στην προσπάθεια της ομάδας του για νίκη στο «Δασάκι» και να… ψυχαναλυθεί ως προς το μήνυμα που επιχείρησε να περάσει (μικρό ρόστερ, έλλειψη εμπιστοσύνης στις εναλλακτικές κ.ο.κ.) μέσω αυτής της απραξίας του.

Ο 50χρονος Ολλανδός, ο οποίος δεν έχει δείξει ότι κρύβει ή μασά τα λόγια του, ρωτήθηκε σχετικά στη συνέντευξη Τύπου. Αποκρίθηκε με ειλικρίνεια ότι δεν έβλεπε αναγκαιότητα αλλαγής, διότι οι παίκτες του ανταποκρίνονταν σε επίπεδο φυσικής κατάστασης και τακτικής στις απαιτήσεις του ίδιου.

Ελάχιστοι πήραν τοις μετρητοίς την απάντησή του. Στην Κύπρο, όπου τα πάντα κρίνονται μόνον εκ του αποτελέσματος, σημασία δεν είχε ότι η Ανόρθωση έπαιζε, όπως ο ίδιος την ήθελε, και ότι δεν είχε πάρει τα σφυρίγματα που θα έπρεπε. Αφ’ ης στιγμής δεν κέρδιζε, ο ίδιος όφειλε να κάνει έστω μία αλλαγή.

Πρόκειται ασφαλώς για τον ορισμό του παραλογισμού. Αν υπάρχει μια στρεβλή λογική στην προκειμένη περίπτωση, δεν είναι του Πάους, αλλά όσων θεωρούν ότι η πραγματοποίηση αλλαγών είναι επιβεβλημένη και εγγυάται αποτελέσματα. Οι θιασώτες της συγκεκριμένης άποψης παραβλέπουν ότι ο Ολλανδός δεν είναι ο πρώτος προπονητής στην ιστορία του αθλήματος που βγάζει παιχνίδι χωρίς αλλαγή.

Εξ ίσου βολικά επίσης λησμονούν ότι στην αντίστοιχη αναμέτρηση του α’ γύρου, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο, μολονότι ο 50χρονος είχε εξαντλήσει το αποθεματικό του σε αλλαγές (Σαμπάλα αντί Γιακοβένκο, Γκαρσία αντί Μαϊσουράτζε, Εντέ αντί Μακρής). Τότε όμως ουδεμία μομφή είχε διατυπωθεί για το βάθος του ρόστερ, το οποίο σημειωτέον παραμένει αριθμητικά ίδιο, αφού στη χειμερινή διακοπή δύο παίκτες αποκτήθηκαν και ισάριθμοι αποχώρησαν.

Εξ ου και δεν είναι ο Πάους εκείνος που χρειάζεται να αλλάξει οπτική γωνία θεώρησης και αντίληψη των πραγμάτων. Σε τελική ανάλυση η μέχρι στιγμής πρόοδος και πορεία της Ανόρθωσης τη δική του ποδοσφαιρική λογική αντανακλούν και δικαιώνουν.