Ανόρθωση: Το μέτρο των απαιτήσεων

Ως τα τέλη του 2014 η Ανόρθωση ήταν εξαιρετικά ευχάριστη στην παρακολούθηση, αλλά δεν έπαιρνε αποτελέσματα. Μέσα στο 2015 είναι αήττητη (8-1-0), αλλά δεν παίζει σε υψηλό επίπεδο. Το φαινόμενο έχει εξήγηση.

Στον εξ αποστάσεως παρατηρητή η «Κυρία» εμφανίζει τα δύο πρόσωπα του Ιανού. Το πρώτο τετράμηνο της σεζόν έπαιζε μπάλα, χωρίς να το εξαργυρώνει σε βαθμούς, εδώ και ένα δίμηνο η βαθμοθηρία της συνοδεύεται από μέτριες εμφανίσεις.

Κάποιοι απορούν και κάποιοι παραπονούνται, επειδή η ομάδα του Αντρέ Πάους αδυνατεί να συνδυάσει το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Η δυνατότητα δεδομένα υπάρχει: η δουλειά στις προπονήσεις, το ξεκάθαρο πλάνο, το ομαδικό πνεύμα, η ατομική ποιότητα, η βελτίωση του συνόλου είναι χαρακτηριστικά της Ανόρθωσης στην τρέχουσα περίοδο.

Τι λείπει από το σκηνικό και χαλάει τη δουλειά; Ο εσωτερικός συναγωνισμός και οι ανάσες. Θεωρητικά για κάθε θέση υπάρχουν δύο παίκτες, ωστόσο στις πλείστες των περιπτώσεων δεν είναι εφάμιλλης ποιότητας. Ορισμένοι είναι απλά συμπληρώματα του ρόστερ, με αποτέλεσμα τα κενά των βασικών να αποδεικνύονται συχνά δυσαναπλήρωτα.

Η κατάσταση δυσχεραίνει περαιτέρω μέσω τιμωριών ή τραυματισμών, αφού εν τη απουσία εναλλακτικών η ενδεκάδα πρακτικά καταρτίζεται… από μόνη της. Πάρτε για παράδειγμα το προσεχές παιχνίδι με τον Απόλλωνα, στο οποίο η «Κυρία» θα στερηθεί τους Λαΐφη (τιμωρημένος), Μακρή, Γκαρσία και Γιακοβένκο (όλοι τραυματίες). Πόσες πιθανότητες έχουν να μείνουν εκτός ενδεκάδας οι Μάκος, Κάλβο, Αμπουρτζάνια, Γκονσάλβες, όταν για τις θέσεις τους δεν υπάρχουν διαθέσιμες ποιοτικές εναλλακτικές;

Όσο άριστος επαγγελματίας κι αν είναι ένας ποδοσφαιριστής, η βεβαιότητα ότι έχει καπαρωμένη θέση στην ενδεκάδα δεν τον σπιρουνίζει να φτάσει στα όρια του -ή και να τα υπερβεί. Επιπροσθέτως, όσο προχωρεί η αγωνιστική περίοδος, τόσο υπεισέρχεται στο παιχνίδι και ο παράγων κόπωση. Με πόση ευχέρεια να επιδοθεί σε κυκλική χρησιμοποίηση ο Πάους, όταν από τους 16-17 παίκτες, τους οποίους χρησιμοποιεί τακτικά, λείπουν 3-4;

Το γιατί ο Ολλανδός τεχνικός δεν έχει περισσότερες επιλογές, έχει αναλυθεί εν μέσω μετεγγραφικών περιόδων, όταν υπήρχαν περιθώρια επίλυσης του προβλήματος. Πλέον αυτή η συζήτηση οφείλει να γίνει εντός της ομάδας μόνο στο τέλος της σεζόν, όταν θα αξιολογηθούν πορεία και αποτελέσματα και θα γίνει ο σχεδιασμός της επόμενης περιόδου.

Επί του παρόντος η συγκεκριμένη παράμετρος οφείλει να μνημονεύεται, αφ’ ενός για να καταδεικνύει ότι -για το χρόνο που χτίζεται και το βάθος του ρόστερ της- η Ανόρθωση καταγράφει διαρκείς αγωνιστικές υπερβάσεις, αφ’ ετέρου για να υπενθυμίζει ότι το μέτρο των απαιτήσεων πρέπει να προσδιορίζεται από πραγματικά δεδομένα και όχι ουτοπικές επιθυμίες.