Για
την ενίσχυση της παραγωγικότητάς της (σε φάσεις και γκολ) η Ανόρθωση απέκτησε
το περασμένο καλοκαίρι τους Γιακοβένκο, Σαμπάλα, Εντέ, Αμπουρτζάνια και κράτησε
τον Γκαρσία, ενώ τον Ιανουάριο προσέθεσε στο δυναμικό της τον Γκονσάλβες. Τα
κάστανα από τη φωτιά, ωστόσο, (συνεχίζει να) βγάζει ο Ανδρέας Μακρής.
Αν
το καλοσκεφτεί κάποιος, όταν ο Αντρέ Πάους εκθείαζε πρόσφατα τον Γκονσάλβες για
τα διαφορετικά αγωνιστικά χαρακτηριστικά που προσδίδει στην επίθεση της
Ανόρθωσης (δύναμη στον αέρα, παιχνίδι με πλάτη στην εστία, υποδοχή μπάλας και
άνοιγμα παιχνιδιού στα πλάγια), το πιθανότερο είναι να είχε στο μυαλό του (όχι
τον Γιακοβένκο, αλλά) τον Κύπριο άσο.
Ερχόμενος
από την εξωτερική, δίχως να έχει διαφημιστεί ή προβληθεί ως βασικό γρανάζι και
άνευ μελίρρυτων σχολίων, είναι από την περασμένη Κυριακή ο μοναδικός παίκτης
της «Κυρίας» που έχει ξεκινήσει βασικός και στις 18 αγωνιστικές. Και μολονότι
έκλεισε τα 19 μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, έχει δικαιώσει απόλυτα την
εμπιστοσύνη του Ολλανδού τεχνικού με μέσο όρο ενός τέρματος ανά δύο παιχνίδια!
Τα
εννέα τέρματα στο ενεργητικό του Μακρή ισοσκελίζουν για την ώρα τη συνολική
παραγωγικότητα των Γιακοβένκο (4), Σαμπάλα (0), Εντέ (1), Αμπουρτζάνια (2),
Γκαρσία (1) και Γκονσάλβες (1), αλλά με το ρυθμό που έχει αποκτήσει ο
πιτσιρικάς το πιθανότερο είναι να κλείσει τη σεζόν έχοντας περισσότερα τέρματα
απ’ ό,τι οι προαναφερθέντες αθροιστικά (σ.σ. ο Σαμπάλα έχει αποχωρήσει).
Το
γεγονός ότι έξι από τα εννέα γκολ του έχουν επιτευχθεί σε παιχνίδια που
αγωνίστηκε ως επιθετικός περιοχής πιστοποιούν ότι η κορυφή του ταιριάζει
καλύτερα (σ.σ. το έχει παραδεχτεί, άλλωστε, και ο ίδιος δημοσίως). Το ίδιο
πόρισμα προκύπτει και από την ανατομία των τερμάτων του στο τρέχον πρωτάθλημα.
Όλα
έχουν σημειωθεί εντός περιοχής, τα επτά εξ αυτών με το δεξί, ένα με το αριστερό
(το τρίτο στο εκτός έδρας 5-1 επί της Αγίας Νάπας) και ένα με κεφαλιά (το γκολ
της ισοφάρισης στο εντός έδρας 2-1 επί της ΑΕΛ). Στις πλείστες των περιπτώσεων
ο Μακρής βρέθηκε στο κατάλληλο σημείο είτε για να τελειώσει γεμίσματα των
συμπαικτών του είτε για να ολοκληρώσει αιφνιδιασμούς.
Το
γκολ-κεφαλιά με την ΑΕΛ κερδίζει άνευ συναγωνισμού τον τίτλο του πλέον
απαιτητικού (από πλευράς τεχνικής, συγχρονισμού και σημαδιού), ενώ το
αντίστοιχο σε κενή εστία μετά την ολέθρια γκάφα του Μορέιρα παίρνει τον
αντίστοιχο του πιο εύκολου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου