Θα μπορούσε να είναι το σενάριο μιας blockbusterταινίας του Χόλιγουντ. Ένας μετρίων δυνατοτήτων ποδοσφαιριστής αντιλαμβάνεται νωρίς ότι η διασκέδαση του αρέσει περισσότερο από τις προπονήσεις. Αρχίζει να πίνει, να καπνίζει, να ραίνει με σαμπάνια ημίγυμνες πιτσιρίκες, να αράζει σε θερμαινόμενες πισίνες. Μετατρέπεται σε παιδί της νύχτας, μιλά τη γλώσσα της, είναι γενναιόδωρος. Γνωρίζει ανθρώπους με επιρροή, οι οποίοι απολαμβάνουν την παρέα του. Χρόνια αργότερα αποκαλύπτει σε μια τηλεοπτική εκπομπή το όνειρό του: «Ήθελα να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής χωρίς να παίξω»!
Θα μπορούσε να είναι το σενάριο μιας blockbusterταινίας του Χόλιγουντ. Αλλά επειδή η ζωή ξεπερνά και την πιο ζωηρή φαντασία είναι η αληθινή ιστορία του Κάρλος Ενρίκε Κάιζερ, ο οποίος έγινε ποδοσφαιρικός αστέρας στη Βραζιλία χωρίς να έχει συμμετάσχει ούτε σε ένα επίσημο παιχνίδι στην πατρίδα του!
Από την Μποταφόγκο στην Πουέμπλα
Το φαινομενικά ακατόρθωτο κατέστη δυνατό, διότι στις δεκαετίες του 80 και του 90 στη Βραζιλία (και όχι μόνον εκεί) δεν υπήρχαν ούτε YouTubeούτε Wikipedia ούτε παγκόσμιο δίκτυο ανίχνευσης ταλέντων. Η διοργανώτρια του προσεχούς Μουντιάλ, άλλωστε, ήταν ανέκαθεν η χώρα με τους περισσότερους ποδοσφαιρικούς μύθους και η περίπτωση του Κάρλος Ενρίκε Κάιζερ μαρτυρεί πολλά για το αδιαφανές σύστημα ταλέντων, το οποίο εδώ και δεκαετίες τροφοδοτεί τον ποδοσφαιρικό κόσμο με εκατοντάδες εκκολαπτόμενα αστέρα, τα οποία εν τέλει αποδεικνύονται φούσκες ολκής.
Η καριέρα του πρωταγωνιστή της ιστορίας ξεκινά στις ακαδημίες της Μποταφόγκο. Καλός χειριστής της μπάλας, ψηλός, δυνατός και γρήγορος, έχει τις προδιαγραφές να σταδιοδρομήσει ως επιθετικός. Μεταπηδά στη Φλαμένγκο, απ’ όπου σε ηλικία 16 ετών μετεγγράφεται στη μεξικανική Πουέμπλα. Η μεταπήδηση στο εξωτερικό πρόκειται να επηρεάσει αργότερα αποφασιστικά την καριέρα του, διότι τροφοδοτεί τις φήμες για ένα σπάνιο ταλέντο, το οποίο μεγαλώνει μακριά από τα βραζιλιάνικα φώτα της δημοσιότητας.
Επιφανείς συνεργάτες
Όπως είθισται να συμβαίνει με πλείστους ελπιδοφόρους ποδοσφαιριστές, η απύθμενη δίψα για καθιέρωση ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής σβήνει μαζί με τη φτώχεια. Με το που πιάνει χρήματα στα χέρια του και γνωρίζει την ελκυστική όψη της ζωής (πάρτι, ελεύθερος χρόνος, γυναίκες) ο Ενρίκε ανακαλύπτει και το πραγματικό ταλέντο του: είναι γεννημένος για κοινωνικές σχέσεις.
Με την πάροδο των χρόνων δημιουργεί κορυφαίες γνωριμίες από τον ποδοσφαιρικό κόσμο. Οι Ρομάριο, Εντμούντο, Ρενάτο Γκαούτσο και άλλα μεγάλα ονόματα συγκαταλέγονται στους φίλους του, σε πολλούς εξ αυτών αποκαλύπτει την τρελή ιδέα του: «Θέλω να γίνω επαγγελματίας, χωρίς να παίξω!» Για κάποιον απροσδιόριστο λόγο οι εν λόγω άσοι αποφασίζουν να τον βοηθήσουν. Το σχέδιο είναι απλό: οσάκις ένας φίλος του θα μετεγγράφεται σ’ ένα σύλλογο, θα προτείνει και τον Κάρλος.
Το παραμύθι για το σπάνιο ταλέντο με την εμπειρία του εξωτερικού «μαγνητίζει» μάνατζερ και προπονητών, οι οποίοι -πεπεισμένοι ότι έχουν χτυπήσει φλέβα χρυσού- προτείνουν συμβόλαια δοκιμής στον Κάιζερ. Μέσω αυτού του απλοϊκού κόλπου ο τελευταίος αποκτά όντως την ευκαιρία να δείξει την αξία του σε συλλόγους, όπως οι Βάσκο ντα Γκάμα, Φλαμένγκο, Μπάνγκου, Φλουμινένσε και Μποταφόγκο!
Τραυματισμός με την πρώτη!
Συνειδητοποιημένος πως το ταλέντο του δεν επαρκεί για να στεριώσει σε τέτοιες ομάδες, επιθυμώντας όμως να βγάλει χρήματα χωρίς συμμετοχή έστω και σε ένα επίσημο παιχνίδι ο -σύμφωνα με τον πάλαι ποτέ συμπαίκτη του Ρικάρντο Ρότσα- «μεγαλύτερος απατεώνας του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου» προχωρά στο δεύτερο σκέλος της απάτης.
Με την υπογραφή του συμβολαίου δοκιμής ενημερώνει αρχικά τους ιθύνοντες του εκάστοτε συλλόγου ότι αναρρώνει από τραυματισμό και εξασφαλίζει με αυτόν τον τρόπο μερικές εβδομάδες ατομικής προπόνησης (ως επί το πλείστον τρέξιμο).
Μόλις φτάνει η στιγμή να ξεκινήσει προπονήσεις με την ομάδα, ο Κάρλος από τα αρχικά στάδια της πρώτης ενότητας προσποιείται έναν τραυματισμό και έτσι εξασφαλίζει ακόμη μερικές εβδομάδες ατομικής εκγύμνασης. Υπενθυμίζεται ότι τη δεκαετία του 80 δεν υπήρχαν οι σημερινές, υπερσύγχρονες μέθοδοι διάγνωσης και αντιμετώπισης του οποιουδήποτε τραυματισμού…
Πληρωμένα δημοσιεύματα
Προκειμένου να συντηρεί το μύθο του, ο Ενρίκε αξιοποιεί δημιουργικά το διάστημα της ανάρρωσής του. Ο γυμναστής της Μποταφόγκο, Ρονάλντο Τόρες, τον θυμάται να τρέχει ακατάπαυστα μ’ ένα γιγαντιαίο (παιδικό) κινητό τηλέφωνο και, προ πάντων μπροστά στους συμπαίκτες ή τον προπονητή του, να διαπραγματεύεται σε σπασμένα αγγλικά με ευρωπαϊκούς συλλόγους.
«Κάποια στιγμή παρατήρησα ότι οι προτάσεις του δεν έβγαζαν το παραμικρό νόημα. Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν μιλούσε με κανέναν», αποκάλυψε ο Τόρες για τον Κάιζερ, ο οποίος επιπροσθέτως πληρώνει τακτικά δημοσιογράφους να δημοσιεύσουν κολακευτικά για τον ίδιο άρθρα. Συνάμα αξιοποιεί και το επίθετό του (Κάιζερ) αφήνοντας να εννοηθεί ότι του το κόλλησαν κάποιοι συμπαίκτες του, οι οποίοι υποτίθεται ότι διαπίστωσαν κοινά στοιχεία ανάμεσα στο παιχνίδι του και σε αυτό του Φραντς Μπέκενμπαουερ!
Νέο συμβόλαιο μέσω στημένου καβγά
Με αυτά τα τρικ ο Κάρλος Ενρίκε ζει το όνειρό του, αλλάζει συλλόγους πιο συχνά απ’ ό,τι οι ποδοσφαιριστές κάλτσες και ουδείς αναρωτιέται για το αληθινό περιεχόμενο της μυστηριώδους βιογραφίας του. Αυτό απειλήθηκε σοβαρά να φανερωθεί μόνο μια φορά: στη διάρκεια της δοκιμής του στην Μπάνγκου ο προπονητής Μοϊσές Αντράντε τον συμπεριέλαβε -ελλείψει εναλλακτικών- στην αποστολή του αγώνα πρωταθλήματος με την Κοριτίμπα.
Μόλις ήρθε η στιγμή να περάσει αλλαγή, ο Κάιζερ προκάλεσε καυγά με οπαδούς και αποβλήθηκε προτού καν πατήσει το χορτάρι. Αντί προστίμου μάλιστα ο Βραζιλιάνος παραμυθάς κατάφερε να αποσπάσει νέο συμβόλαιο από τον αρχικά εξοργισμένο πρόεδρο του συλλόγου, αφού τον «δούλεψε» ότι τάχα υπερασπίστηκε την τιμή του, την οποία προσέβαλαν βιαίως οι συγκεκριμένοι οπαδοί!
Εξαιρετικά επινοητικός αποδείχθηκε και, όταν διαπίστωσε ότι στην πρώτη του προπόνηση με την Αζαξιό είχαν προσέλθει πλείστοι οπαδοί αδημονούντες να απολαύσουν το τρανό απόκτημα της ομάδας τους. Μπροστά στον κίνδυνο να ξεσκεπαστεί η πλεκτάνη του, ο Ενρίκε μπήκε στο γήπεδο και άρχισε να κλοτσά όλες τις διαθέσιμες μπάλες στις κερκίδες. Επειδή οι ενθουσιασμένοι οπαδοί αρνήθηκαν να τις επιστρέψουν, η ομάδα υποχρεώθηκε να κάνει τρέξιμο επί 90 λεπτά! Συνολικά ο Κάιζερ μέτρησε 20 ολιγόλεπτες συμμετοχές (χωρίς γκολ) στο γαλλικό πρωτάθλημα, απ’ όπου αποχώρησε στα 39 επιστρέφοντας στο Ρίο.
Η ατάκα του Ρομάριο
Μολονότι η αλήθεια της μακράς λίστας παρόμοιων περιστατικών αμφισβητείται (ο ίδιος π.χ. επιμένει μέχρι σήμερα ότι ανήκε στο ρόστερ της Ιντεπεντιέντε, όταν η τελευταία κατέκτησε το Κόπα Λιμπερταδόρες το 1984, ωστόσο ο σύλλογος το διαψεύδει κατηγορηματικά), είναι γεγονός ότι ο Κάρλος Ενρίκε υπήρξε προαγωγός του εαυτού του και ό,τι πλησιέστερο έχει να επιδείξει το ποδόσφαιρο στον βαρόνο Μινχάουζεν.
Ο Ρομάριο τον αποκάλεσε κάποτε «Φόρεστ Γκαμπ του ποδοσφαίρου» και επί της ουσίας η ιστορία του Κάιζερ ανταποκρίνεται στη γνωστή ατάκα του διάσημου κινηματογραφικού ήρωα: «η ζωή είναι σαν ένα κουτί σοκολατάκια: ποτέ δεν ξέρεις τι θα σου τύχει». Πριν λίγα χρόνια ο άκρως ταλαντούχος απατεώνας διηγήθηκε στον παρουσιαστή ενός βραζιλιάνικου τηλεοπτικού σόου: «Αν είχα αφοσιωθεί περισσότερο στο παιχνίδι, θα είχα φτάσει σίγουρα πιο μακριά απ’ ό,τι τώρα». Πόσο δύσκολο είναι να τον φανταστεί κάποιος παγκόσμιο πρωταθλητή, χωρίς να έχει αγωνιστεί ούτε μια φορά με το εθνόσημο;
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου