ΑΠΟΕΛ: Η παγίδα είναι στημένη…

Η αναγωγή της επιτυχίας επί της Νέας Σαλαμίνας σε μοναδικό και απόλυτο κριτήριο για την πρόοδο της ομάδας εγκυμονεί για τον ΑΠΟΕΛ πολύ περισσότερους κινδύνους απ’ ό,τι ένα αρνητικό αποτέλεσμα στο «Αμμόχωστος».

Με το 1-0 επί των «ερυθρολεύκων» οι πρωταθλητές τερμάτισαν ένα σερί πέντε αγωνιστικών άνευ νίκης και πανηγύρισαν ξανά μετά τις 5 Δεκεμβρίου. Με αυτά και την ικανοποίηση από το επίπεδο αγωνιστικής κατάστασης των νεοφερμένων Λάνιγκ και Ναφίου εξαντλούνται για τους «γαλαζοκίτρινους» τα θετικά του σαββατιάτικου αγώνα.

Μολονότι προηγήθηκαν πολύ νωρίς από το… πουθενά (ελέω της κακής αντίδρασης και ατυχίας του Στράους), οι παίκτες του Τόρστεν Φινκ απέτυχαν να επιβάλουν το ρυθμό τους, να ελέγξουν το παιχνίδι και να φτάσουν σε δεύτερο τέρμα, αφού ο Τζεμπούρ σπατάλησε πέναλτι (24’) και ο ντε Βινσέντι τετ α τετ (59’).

Στο 60’ μάλιστα ο ΑΠΟΕΛ δέχθηκε και ένα γενναίο διαιτητικό δώρο, καθώς ουδέν σφύριγμα ακούστηκε, όταν ο Γκιλιέρμε ως τελευταίος παίκτης «γκρέμισε» τον Ενρίκε στα όρια της μεγάλης περιοχής. Ο Βραζιλιάνος στόπερ οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι δυναμικό και βίαια άγαρμπο παιχνίδι έχουν απόσταση και μάλιστα μεγάλη…

Εν κατακλείδι, οι πρωταθλητές ούτε ανασταλτικά ούτε δημιουργικά έδειξαν κάτι το διαφορετικό απέναντι σε μια Σαλαμίνα που έπαιζε με νεοφερμένο αμυντικό μέσο και χωρίς τους Λεόν και Γκριγκαλασβίλι.

Εν τη απουσία αγωνιστικής βελτίωσης ο ΑΠΟΕΛ οφείλει να ευρίσκεται διαρκώς σε κατάσταση κόκκινου συναγερμού ενθυμούμενος ότι στη νυν κατάσταση περιέπεσε, επειδή στο πρώτο μισό της περιόδου επέλεγε συνειδητά να κρύβει τις αγωνιστικές αδυναμίες του κάτω από το χαλάκι των νικηφόρων αποτελεσμάτων. Η ίδια παγίδα έχει στηθεί ξανά και πλέον ο χρόνος θα δείξει αν οι πρωταθλητές έχουν αντλήσει τα απαραίτητα συμπεράσματα από τα πρόσφατα παθήματά τους ή αν είναι ανεπίδεκτοι μαθήσεως.