Η εθνική Κύπρου δεν χρειάζεται προπονητή

Χαμένος χρόνος και πεταμένα λεφτά θα είναι ό,τι (αποφασίσει να) επενδύσει η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου στην αναζήτηση και πρόσληψη προπονητή για την εθνική ομάδα. Ότι η τελευταία υποφέρει αγωνιστικά, ότι σε αυτήν εγνωσμένης αξίας ποδοσφαιριστές παίζουν κάτω από τις δυνατότητές τους, ότι τις κλήσεις της έχουν κατά καιρούς αρνηθεί ή αποφύγει με επίπλαστες δικαιολογίες αρκετοί παίκτες (σ.σ. έχει συμβεί, συμβαίνει και θα συμβαίνει σε παγκόσμιο επίπεδο), ότι δεν έχει μια συγκεκριμένη φιλοσοφία, ότι δεν συγκινεί τον κόσμο και τα Μ.Μ.Ε., όλα αυτά και άλλα τόσα είναι εδώ και χρόνια καταγεγραμμένα συμπτώματα. Αλλά είναι μόνον αυτό: συμπτώματα.

Η αιτία του κακού στην εθνική Κύπρου δεν ευρίσκεται στα αποδυτήριά της, ώστε να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά με την εύρεση του κατάλληλου προπονητή. Ευρίσκεται στην κεφαλή της, στην αρμόδια γι’ αυτήν αρχή, η οποία αδιαφορεί παντελώς για το κομμάτι που θα έπρεπε να φροντίζει και να επιδεικνύει ως κόρη οφθαλμού. Ποιο είναι αλήθεια το όραμα της ΚΟΠ για την εθνική ομάδα; Ποιος είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός που έχει εκπονηθεί για να υλοποιηθεί αυτό το όραμα; Ποιος είναι ο χρονικός ορίζοντας επίτευξής του; Ποιοι (και με ποια τεχνογνωσία) τον εκπόνησαν, ποιοι (και με ποια τεχνογνωσία) έχουν προσληφθεί στα καίρια πόστα για να τον «τρέξουν»; Ποιοι, εν τέλει, είναι αυτοί που θα λογοδοτήσουν και θα αναλάβουν τις ευθύνες σε περίπτωση αποτυχίας;

Πρόκειται καταφανώς για ρητορικά ερωτήματα, ιδίως από τη στιγμή που αφορούν τη λειτουργία μιας αρχής που ελέγχεται (και επικρίνεται, ως επί το πλείστον δικαίως) για οποιαδήποτε απόφαση και ενέργειά της. Κάντε μια βόλτα στις αθλητικές ιστοσελίδες. Θα βρείτε πληθώρα ρεπορτάζ, άρθρων και παρασκηνίων που βάλλουν κατά της ΚΟΠ ως διοργανώτριας αρχής του εγχώριου πρωταθλήματος. Αιχμές για τον τρόπο άσκησης της εξουσίας, αιχμές για τη διαφάνεια, αιχμές για τον τρόπο απονομής δικαιοσύνης, αιχμές για την αντιμετώπιση ακανθωδών θεμάτων (π.χ. κόκκινοι φάκελοι), αιχμές για το χρόνο λήψης και τον τρόπο εφαρμογής σημαντικότατων αποφάσεων (βλέπε τρόπο διεξαγωγής του πρωταθλήματος) κ.λπ.

Από μια ομοσπονδία που αδυνατεί να φέρει αποτελεσματικά σε βόλτα την καθημερινότητά της, διότι αυτό είναι το εγχώριο πρωτάθλημα, ποιες προσδοκίες και απαιτήσεις να έχεις για τη διαχείριση των τριμηνιαίων υποχρεώσεών της, όπως (κακώς, κάκιστα) έχει καταντήσει να είναι η εθνική ομάδα; Σε αυτό το πλαίσιο, υπό τις νυν διαμορφωμένες επικρατούσες συνθήκες, η επιλογή καινούργιου ομοσπονδιακού προπονητή είναι ήσσονος σημασίας. Η επίδραση και η επιρροή του θα είναι βραχυπρόθεσμες, με ορατή ημερομηνία λήξης, διότι τι να σου κάνει ακόμη και ο πιο αποδοτικός υπάλληλος, όταν το αφεντικό δεν ασχολείται με τη δουλειά;

Όταν, λοιπόν, στην ΚΟΠ αποφασίσουν να ενδιαφερθούν ουσιαστικά για το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, όταν το θέσουν ως ύψιστη προτεραιότητα, όταν αποκτήσουν όραμα και μεράκι για την εθνική, τότε θα είναι πολύ πιο εύκολο να κινητοποιηθεί συγχρονισμένα όλος ο οργανισμός, τότε θα γίνει και ευκολότερη (και πιο ευχάριστη) η δουλειά των διεθνών, τότε θα έρθουν και πιο γρήγορα τα θετικά αποτελέσματα. Και μόνον τότε θα έχει αληθινή αξία να ασχοληθούμε σοβαρά με το ποιος θα είναι ο επόμενος ομοσπονδιακός τεχνικός. Μέχρι τότε…