16 Ιουλίου 1950. Στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου η διοργανώτρια Βραζιλία υποδέχεται την Ουρουγουάη και 200.000 θεατές έχουν κατακλύσει το «Μαρακανά» στο Ρίο ντε Τζανέιρο με την κινούμενη στα όρια της βεβαιότητας προσδοκία μιας επικράτησης της «σελεσάο». Η τελευταία ανοίγει το σκορ στην επανάληψη με τον Φριάκα, όμως τότε εμφανίζεται από το πουθενά ο Χουάν Αλμπέρτο Σκιαφίνο και αξιοποιώντας πάσα του Αλσίντε Γκίγκια ισοφαρίζει μ’ ένα θαυμάσιο σουτ (66’). Στο στάδιο επικρατεί νεκρική σιγή, το σοκ είναι ανυπέρβλητο και πέντε λεπτά αργότερα ο Γκίγκια το αξιοποιεί, προκειμένου να ολοκληρώσει την ανατροπή και να χρίσει την Ουρουγουάη παγκόσμια πρωταθλήτρια για δεύτερη φορά στην ιστορία της.
«Τρία άτομα έχουν κάνει το Μαρακανά να σωπάσει: ο Φρανκ Σινάτρα, ο Πάπας κι εγώ», θα εκστομίσει αργότερα, σε μια ιστορική ατάκα, ο Γκίγκια, η αλήθεια όμως είναι πως το συγκεκριμένο επίτευγμα πιστώθηκε στον Σκιαφίνο, ο οποίος έκτοτε απέκτησε στην Ουρουγουάη ένα δεύτερο παρατσούκλι. Ο εν συντομία και χαϊδευτικά αποκαλούμενος «Πέπε» έγινε -με αφορμή τον τόπο που διαδραματίστηκε αυτό το ποδοσφαιρικό θαύμα- ο “Maracanazo” και μέχρι σήμερα αναγνωρίζεται ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στη χώρα.
Ο λατρευόμενος ως εθνικός ήρωας Σκιαφίνο, του οποίου οι πάσες ήταν χάρμα ιδέσθαι, καθιερώθηκε ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στην Πενιαρόλ ήδη από τα 18. Στέφθηκε έξι φορές πρωταθλητής με τη συγκεκριμένη ομάδα. Επειδή έβλεπε γήπεδο, ήταν ασυνήθιστα γρήγορος και διέθετε δυνατό σουτ κλήθηκε στην εθνική ομάδα, όπου σε ηλικία 20 ετών έκανε το ντεμπούτο του απέναντι στην Αργεντινή στο Κόπα Αμέρικα, το οποίο η Ουρουγουάη κατέκτησε.
Στο Μουντιάλ του 1950 στη Βραζιλία ήταν ο οργανωτής και ο σκόρερ της ομάδας του και ένας εκ των κορυφαίων παικτών της διοργάνωσης (σ.σ. στην αναμέτρηση της πρώτης φάσης με τη Βολιβία είχε πετύχει τέσσερα τέρματα στη νίκη με 8-0). Τέσσερα χρόνια μετά, το 1954 στην Ελβετία, ο «Πέπε» ήταν ξανά ο παίκτης-κλειδί και οδήγησε την ομάδα του ως τα ημιτελικά, όπου όμως η Ουγγαρία αποδείχθηκε πιο τυχερή (νίκη με 4-2 στην παράταση).
Αποζημίωση-ρεκόρ
Την ίδια χρονιά ο Σκιαφίνο μετεγγράφηκε έναντι του τότε ποσού-παγκοσμίου ρεκόρ των 72.000 αγγλικών λιρών στη Μίλαν, με την οποία κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και το 1958 έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου οι «ροσονέρι» ηττήθηκαν στην παράταση από τη Ρεάλ Μαδρίτης (3-2). Ο σύλλογος της Λομβαρδίας, ωστόσο, τον έχει εντάξει στους δέκα κορυφαίους παίκτες στην ιστορία του.
Ο Σκιαφίνο, ο οποίος είχε ιταλικές ρίζες, μέτρησε τέσσερις συμμετοχές σε προκριματικούς αγώνες με την εθνική Ιταλίας που όμως έμεινε εκτός τελικής φάσης του Μουντιάλ του 1958. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα στη Ρόμα, ο «Πέπε» κρέμασε τα παπούτσια του το 1962 και πέντε χρόνια αργότερα επέστρεψε ως προπονητής αρχικά της Πενιαρόλ κι ακολούθως της εθνικής Ουρουγουάης. Απεβίωσε το 2002 σε ηλικία 77 ετών στη γενέτειρά του, το Μοντεβίδεο.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου