ΑΕΛ: Έχει βαθιές ρίζες το κακό

Ό,τι μέχρι πρότινος υπήρχε στην ΑΕΛ ως κυρίαρχη αίσθηση, ως πολύ έντονη υποψία, επιβεβαιώθηκε εμφατικά το περασμένο Σάββατο στο ΓΣΠ. Και αυτό το κάτι ήταν (και είναι) πως για το -11 (πλέον) από την κορυφή δεν ευθυνόταν μόνον ο Πέτεφ και οι ποδοσφαιριστές.

Η εμμονή του Βούλγαρου σε 13-14 ποδοσφαιριστές και στην επανάληψη των ίδιων δικαιολογιών μετά από κάθε ανάποδο αποτέλεσμα είχε καταγραφεί εγκαίρως, όπως και η (ενίοτε) προκλητική παθητικότητα, αδιαφορία και ανικανότητα των παικτών της ομάδας.

Από την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία ουδείς προσδοκούσε άμεσα και εντυπωσιακά αποτελέσματα, ο Χριστάκης Χριστοφόρου δεν είναι ούτως ή άλλως ο χαρακτήρας που θα εισβάλει ως ταύρος εν υαλοπωλείω και θα ισοπεδώσει τα πάντα στο διάβα του δίκην οδοστρωτήρα.

Αυτό που αναμενόταν ως άμεσο αποτέλεσμα με εμφανή αντίκτυπο στην ομάδα ήταν η βελτίωση της ψυχολογίας των παικτών μετά την απαλλαγή τους από τον Βούλγαρο, στον οποίο απέδιδαν δικτατορική συμπεριφορά, και την έλευση ενός Κύπριου προπονητή που δίνει έμφαση στην καλή ψυχική τους διάθεση, όπως άλλωστε μαρτυρά και η πρόσληψη αθλητικού ψυχολόγου.

Αυτή η ψυχολογική ανάταση πάντως δεν εμφανίστηκε στο ΓΣΠ. Αντιθέτως εμφανίστηκαν εκ νέου σημάδια που συντροφεύουν (και στοιχειώνουν) την ΑΕΛ εδώ και καιρό. Όπως για παράδειγμα η ανασταλτική δυσλειτουργία και η μηδαμινή βοήθεια από τα άκρα στην οργάνωση του παιχνιδιού ή τη δημιουργία φάσεων.

Ασφαλώς η τροπή και το αποτέλεσμα του αγώνα θα μπορούσαν να ήταν διαφορετικά, αν ο Τράττος καταλόγιζε το πέναλτι στον Σαρδινέρο, αν ο Εντμάρ δεν τραυματιζόταν, αν ο Καρλίτος δεν έπαιζε χωρίς προπόνηση μετά το ταξίδι επιστροφής του από το Πράσινο Ακρωτήρι, και άλλα πολλά αν.

Το ίδιο όμως θα ίσχυε, αν ο Σιέλης είχε το καθαρό μυαλό να μην αποκρούσει με το χέρι το σουτ του Οικονομίδη, αν ο Ναντό δεν κάλυπτε τον Ποτέ στη φάση του 2-0, αν ο β’ βοηθός δεν παρέβλεπε την κάλυψη του Καντού στον Ποτέ στο κακώς ακυρωθέν γκολ της Ομόνοιας, αν ο Ντανιελζίνιο δεν έχανε εξ επαφής τα άχαστα και δεν εμφανιζόταν τόσο αδύναμος να εκμεταλλευτεί το θεωρητικό miss-match με τον Δημητρίου, αν ο Σαρδινέρο εμφανιζόταν ικανός να δημιουργήσει έστω μερικά ρήγματα από τα δεξιά, και άλλα πολλά αν.

Αρκετά από τα προβλήματα θα αρθούν με την επιστροφή του Σατσέτι και του Αϊρόσα, ωστόσο ήδη έχει πιστοποιηθεί ότι η θερινή μετεγγραφική ενίσχυση δεν έχει αποδώσει μέχρι στιγμής τα αναμενόμενα και τον Ιανουάριο θα πρέπει να γίνουν εξαιρετικά προσεγμένες κινήσεις, προκειμένου η ομάδα να ενισχυθεί πραγματικά και να κυνηγήσει την έξοδο στην Ευρώπη και στο κύπελλο.