Ομόνοια: Θέλει δουλειά πολλή

Στη χθεσινή συνάντηση του Κώστα Καϊάφα με τους Δώρο Σεραφείμ και Άγη Ιακωβίδη η ανάλυση της κατάστασης στην Ομόνοια μετά την εντός έδρας ήττα-σοκ από την Αγία Νάπα κατέληξε στην εξουσιοδότηση του προπονητή να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για ποδοσφαιριστές που έχουν απογοητεύσει κατ’ επανάληψη με τις εμφανίσεις τους.

Το ερώτημα εν προκειμένω είναι αν ο παραγκωνισμός, η περιθωριοποίηση ή και ο αποκλεισμός συγκεκριμένων ποδοσφαιριστών δεν δείχνει να είναι το απαιτούμενο ή/και το μοναδικό μέτρο για τη βελτίωση της ομάδας; (Εκτός και αν περισσότερο από το ίδιο το μέτρο στην Ομόνοια υπολογίζουν στον αντίκτυπό του, ότι δηλαδή θα θορυβήσει, θα αφυπνίσει και θα βάλει σε εγρήγορση τους υπόλοιπους παίκτες…)

Η μέχρι στιγμής εικόνα του «τριφυλλιού» δείχνει ότι η αναστροφή του κλίματος θέλει πολλή δουλειά. Βλέπεις την τοποθέτηση και τις κινήσεις των αμυντικών των «πρασίνων» στα δύο τέρματα της Αγίας Νάπας, αλλά και στην αντεπίθεσή της στο 75’, όπου ο Γιωργαλλίδης νίκησε σε τετ α τετ τον Μάρτσεφ, και αναρωτιέσαι αν είναι δυνατόν μέσα σε λιγότερα από δέκα λεπτά να γίνουν κατ’ επανάληψη τόσα μαζεμένα λάθη.

Βλέπεις την ανάπτυξη της ομάδας μέχρι το 1-0 και αναρωτιέσαι πώς θα διασπαστεί μια διπλή ζώνη άμυνας με σχεδόν μηδαμινή κίνηση των επιτιθέμενων χωρίς την μπάλα και με ακατανόητη αταξία ως προς την τήρηση των θέσεων. Βλέπεις το επιθετικό παιχνίδι μετά το 1-2 και αναρωτιέσαι πώς προκρίνονται ως αποτελεσματικότερο μέσο διεκδίκησης της ισοφάρισης τα τυφλά γεμίσματα στην περιοχή, όπου ένας συμπαίκτης τους είναι περικυκλωμένος από (τουλάχιστον) τρεις αντίπαλους αμυντικούς.

Όλα τα προαναφερθέντα συμπτώματα καταδεικνύουν ότι η Ομόνοια πρέπει να επιστρέψει και να δουλέψει στα βασικά. Ποια είναι αυτά; Όσα ήδη από το τέλος της προηγούμενης περιόδου είχε υποσχεθεί ο προπονητής της: να είναι μια δυσκολοκατάβλητη ομάδα που θα τρέχει και θα μάχεται από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Από αυτό οφείλει να ξεκινήσει η επιχείρηση αναστροφής του κλίματος και της κατάστασης.