Προ διετίας είχα χαρακτηρίσει την ΑΕΚ ως το πιο ενδιαφέρον πρότζεκτ του κυπριακού ποδοσφαίρου εν όψει της σεζόν 2010/11, το περασμένο καλοκαίρι τον αντίστοιχο τίτλο είχα δώσει στην ΑΕΛ εν όψει της περιόδου 2011/12.
Για το πρωτάθλημα, το οποίο σηκώνει σήμερα αυλαία, έχω αποκομίσει εδώ και αρκετό καιρό την αίσθηση πως η ομάδα που θα προσελκύσει το ενδιαφέρον των ουδέτερων παρατηρητών είναι ο Απόλλωνας.
Μεταξύ των πρώτων έξι της περασμένης περιόδου οι «γαλάζιοι» της Λεμεσού έχουν τα μεγαλύτερα περιθώρια βελτίωσης της επίδοσής τους. Αυτό είναι δεδομένο μη επιδεχόμενο αμφισβήτησης. Οι ΑΕΛ, ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια, Ανόρθωση και ΑΕΚ δεν ήταν (και δεν είναι) τόσο μακριά από το ταβάνι τους.
Μια δεύτερη παράμετρος, για την οποία επίσης ελάχιστη συζήτηση χωρεί, είναι πως ουδείς από τους μεγάλους έχει αυξήσει την ποιότητά του όσο ο Απόλλωνας. Οι προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ στη διάρκεια της θερινής μετεγγραφικής περιόδου θύμισαν έντονα ΑΕΛ του 2011. Δεκατέσσερις αποχωρήσεις, δεκαεπτά προσθήκες. Για την αληθινή ποιότητα των νεοφερμένων καθρέπτης (θα) είναι μόνον το γήπεδο, δεν γίνεται όμως να παραγνωριστεί πως έχει δημιουργηθεί ένα πολύ πιο ισορροπημένο ρόστερ απ’ αυτά των τελευταίων ετών.
Η διπλή στελέχωση κάθε θέσης υπήρξε ευδιάκριτη προσπάθεια και επιθυμία διοικούντων και προπονητή και σε μεγάλο βαθμό υλοποιήθηκε, έστω κι αν η κίνηση των εισιτηρίων διαρκείας φανερώνει πως ο κόσμος δεν έχει πειστεί ακόμη γι’ αυτό. Έπειτα από δύο μετριότατες σεζόν και πολυάριθμες απογοητεύσεις, όμως, είναι μάλλον εύλογο να έχουν οι οπαδοί την απαίτηση πρώτα να δουν χειροπιαστά τεκμήρια αγωνιστικής βελτίωσης κι ακολούθως να πυκνώσουν την παρουσία τους στο «Τσίρειο».
Και σ’ αυτό το σημείο υπεισέρχεται ο άγνωστος Χ και το μεγάλο στοίχημα του Απόλλωνα της νέας περιόδου. Ο Τζορτζ Μπέρλι κάθισε στην ηλεκτρική καρέκλα και αποτελεί για το κυπριακό πρωτάθλημα τόσο άγραφο χαρτί όσο και ο Τον Κάανεν το καλοκαίρι του 2010.
Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ του Σκοτσέζου και του Ολλανδού είναι πως τον δεύτερο είχε επιλέξει (και εγγυηθεί γι’ αυτόν) ο Γιόρντι Κρόιφ, ένας αληθινός ποδοσφαιράνθρωπος δηλαδή. Αυτό δεν σημαίνει πως ο Μπέρλι δεν μπορεί να παρουσιάσει έργο εφάμιλλο ή και ανώτερο του Κάανεν. Σημαίνει όμως πως είναι πιο εκτεθειμένος σε κριτική και φθορά. Πως στην πρώτη στραβή θα χρειαστεί να βρεθεί κάποιος να υψώσει ασπίδα προστασίας στον προπονητή και κατ’ επέκταση στο πρότζεκτ.
Επιφορτισμένος με το δέσιμο αυτού του (ακόμη) ετερογενούς συνόλου και σχεδόν υποχρεωμένος να παρουσιάσει άμεσα αποτελέσματα ο Μπέρλι έχει μεγάλη ανηφόρα μπροστά, ωστόσο ένα καλό ξεκίνημα θα του δώσει χρόνο και θα δημιουργήσει μια δυναμική ικανή να φέρει την ομάδα τουλάχιστον στην πρώτη τετράδα. Αν μάλιστα κάποιοι από τους παραδοσιακά μεγάλους εμφανίσουν στην απόδοσή τους σκαμπανεβάσματα εφάμιλλα των περυσινών, μην εκπλαγείτε, αν ο Απόλλωνας φτάσει να διεκδικήσει ακόμη και τον τίτλο.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου