Το αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι “Why didn’t they ask Evans?” (σ.σ. «Γιατί δεν ρώτησαν την Έβανς;») κυκλοφόρησε το 1934. Σχεδόν οκτώ δεκαετίες αργότερα η ποδοσφαιρική διασκευή του, υπό τον τίτλο “Why didn’t they ask Capello?”, συνοψίζει την πιθανότατα πιο σοβαρή κρίση στη νεώτερης ιστορία της αγγλικής ομοσπονδίας.
Όπως στο λογοτέχνημα δεν θα υπήρχε πλοκή, αν η κατάλληλη ερώτηση είχε διατυπωθεί στο σωστό άτομο την πρέπουσα στιγμή, έτσι και στην περίπτωση της εθνικής Αγγλίας δεν θα υπήρχε ανάγκη εξεύρεσης νέου εκλέκτορα, αν το δέον ερώτημα είχε τεθεί έγκαιρα στο αρμόζον πρόσωπο.
Η ιστορία ξεκινά προ δεκαημέρου με την απόφαση της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας να αφαιρέσει από τον Τζον Τέρι το περιβραχιόνιο του αρχηγού, επειδή εναντίον του είχε ασκηθεί μήνυση από τον Άντον Φέρντιναντ (ΚΠΡ) για ρατσιστική προσβολή στις 23 Οκτωβρίου και επειδή το δικαστήριο αποφάσισε την προηγούμενη εβδομάδα πως η υπόθεση θα εκδικαστεί στις 9 Ιουλίου, ήτοι μια εβδομάδα μετά τον τελικό του Euro2012.
Το κακό δρομολογήθηκε, επειδή οι αξιωματούχοι της Football Association«ξήλωσαν» τον Τέρι, χωρίς προηγουμένως να έχουν ενημερώσει κι αποσπάσει τη συναίνεση του Φάμπιο Καπέλο, ο οποίος την περασμένη Κυριακή εμφανίστηκε στην ιταλική Rai (εύλογα) εξοργισμένος από την ευκολία, με την οποία μια τόσο σοβαρή απόφαση ελήφθη ερήμην του.
Αν υποτεθεί ότι ευρισκόμασταν σε ένα δικαστήριο, η υπερασπιστική γραμμή της αγγλικής ομοσπονδίας θα ήταν η ακόλουθη: «Κύριε δικαστά, παρατηρούμε μια αυξητική τάση ρατσιστικών κρουσμάτων τόσο στον αγωνιστικό χώρο όσο και στις κερκίδες. Την αντιμετωπίζουμε με τη μέγιστη δυνατή σκληρότητα. Μόλις τον περασμένο Νοέμβριο τιμωρήσαμε με αποκλεισμό οκτώ αγώνων τον Λουίς Σουάρες της Λίβερπουλ, επειδή εξύβρισε με ρατσιστικά σχόλια τον Πατρίς Εβρά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Πώς μπορούμε, συνεπώς, να αντέξουμε για αρχηγό της εθνικής ομάδας έναν παίκτη, ο οποίος έχει μηνυθεί για παρόμοια συμπεριφορά;»
Η αντίστοιχη γραμμή υπεράσπισης του Καπέλο θα αντέτεινε: «Κύριε δικαστά, αποτελεί θεμελιώδες αξίωμα της δικονομίας ότι όλοι είναι αθώοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Πώς γίνεται συνεπώς να τιμωρείται κάποιος εκ των προτέρων; Από πότε η υποψία ενοχής είναι ισοδύναμη της απόδειξης ενοχής; Και, αν σε μια τέτοια περίπτωση, δεν στηρίξω τον αρχηγό της ομάδας μου, τότε πότε θα το πράξω;»
Αμφότερες οι πλευρές διαθέτουν ισχυρά επιχειρήματα που βασίζονται στην κοινή λογική. Και είναι σίγουρα αφελές να συμπεράνει κάποιος ότι η εθνική Αγγλίας έμεινε χωρίς προπονητή, χωρίς αρχηγό και με τον καλύτερο παίκτη της (Ουέιν Ρούνεϊ) τιμωρημένο για τα δύο πρώτα παιχνίδια του ομίλου στο Euro2012, απλώς επειδή η δικάσιμος του Τέρι ορίστηκε μετά το πέρας του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.
Το σημείο-κλειδί στην υπόθεση, η άκρως δηλωτική των προθέσεων της αγγλικής ομοσπονδίας κίνηση, ήταν η μη έγκαιρη ενημέρωση του Ιταλού εκλέκτορα για την καθαίρεση του Τέρι. Γιατί δεν ρώτησαν τον Καπέλο; Ασφαλώς όχι, επειδή θεωρούσαν βέβαιη τη συμφωνία του ή φοβούνταν ότι δεν θα μπορούσαν να τον πείσουν για την ευαισθησία των Άγγλων στο θέμα του ρατσισμού.
Ο Καπέλο αγνοήθηκε εσκεμμένα, διότι άπαντες γνώριζαν ότι τέτοια παράκαμψη εξουσίας θα εκλαμβανόταν ως ύψιστη προσβολή ακόμη κι από αρχάριο προπονητή, πόσο μάλλον από έναν έμπειρο, επιτυχημένο και ασυμβίβαστο τεχνικό, όπως ο Ιταλός. Στην αγγλική ομοσπονδία πόνταραν συνεπώς σε μια τόσο δυναμική αντίδραση του 65χρονου.
Και όταν έπεσε στο τραπέζι η παραίτησή του, την αποδέχτηκαν δίχως δεύτερη κουβέντα. Πόση πρεμούρα υπήρχε για την απομάκρυνση του Καπέλο (μόλις τέσσερις μήνες πριν την έναρξη του Euro2012!) αποδείχθηκε, όταν γνωστοποιήθηκε το όνομα του προσωρινού διαδόχου του: Στιούαρτ Πιρς!
Ο «ψυχάκιας», ο οποίος το 1994 είχε υποχρεωθεί να απολογηθεί στον συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα για… ρατσιστική συμπεριφορά! Οποία υποκρισία!!! Ακόμη και τη χλεύη γι’ αυτό όμως, οι Άγγλοι είναι διατεθειμένοι να την καταπιούν πιο εύκολα από την περαιτέρω απασχόληση ενός Ιταλού, ο οποίος α) ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να μάθει την Αγγλία, τη γλώσσα και το βρετανικό τρόπο ζωής και σκέψης και β) εισέπραττε ετησίως περί τα επτά εκατομμύρια ευρώ (συν 1,5 εκατομμύριο ως αποζημίωση για τη λύση της συνεργασίας). Και αυτή είναι η πιο πειστική απάντηση στο ερώτημα “Why didn’t they ask Capello?”
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου