Πάνω από την καρδάρα με το χυμένο γάλα δεν ωφελεί να κλαις. Η λαϊκή ρήση ταιριάζει γάντι στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου του Σάββα Κάκου, μέσω του οποίου και η Ανόρθωση ένωσε τη φωνή της μαζί μ’ εκείνες όσων από το ξεκίνημα της περιόδου έχουν διαπιστώσει ότι κάτι (πολύ) σάπιο υπάρχει στο βασίλειο (όχι της Δανιμαρκίας, αλλά) της διαιτησίας -και κατ’ επέκταση της κυπριακής ομοσπονδίας ποδοσφαίρου.
Ο πρόεδρος της «Κυρίας» δεν παρουσίασε καινοφανείς διαπιστώσεις και καταγγελίες, τουναντίον ελλείψει ατράνταχτων αποδεικτικών στοιχείων μάλλον είπε λιγότερα απ’ όσα γνωρίζει ή υποψιάζεται -ακριβώς όπως και οι πλείστοι που κινούνται στο χώρο του κυπριακού ποδοσφαίρου. Ως προς αυτό ουδεμία μομφή μπορεί να του προσαφθεί. Τουναντίον, ορθώς έπραξε και με αίσθημα ευθύνης προστάτευσε τον εαυτό του και το σύλλογο, του οποίου ηγείται.
Υπάρχουν μόνο δύο ενστάσεις στα λεχθέντα του Κάκος, αμφότερες έχουν ως βάση την παραδοχή του ότι ήταν σφάλμα να υπογράψει την προκήρυξη του πρωταθλήματος το περασμένο καλοκαίρι. Πρώτη ένσταση: αφού πλέον αμφισβητείται ανοικτά η ικανότητα της ΚΟΠ ως διοργανώτριας, εποπτεύουσας και ελεγκτικής αρχής, για ποιο λόγο προτιμήθηκε τα ονόματα, τα στοιχεία και οι αποδείξεις να δοθούν σε αυτήν και όχι στη δημοσιότητα;
Υπάρχει κάποιος (μη προφανής στους περισσότερους) λόγος, ώστε οι ιθύνοντες της ομοσπονδίας να θορυβηθούν περισσότερο από τις καταγγελίες της Ανόρθωσης απ’ ό,τι θορυβούνται εδώ και χρόνια από τις αντίστοιχες άλλων σωματείων; Για το καλό του ποδοσφαίρου μας, θα θέλαμε να το πιστέψουμε, αλλά έχει και η αφέλεια τα όριά της.
Δεύτερη ένσταση: ο πρόεδρος της Ανόρθωσης ορθώς επεσήμανε ότι η πραγματοποίηση ενός σφάλματος δεν ισοδυναμεί με τη διαιώνισή του. Με αυτόν τον τρόπο επιχειρηματολόγησε υπέρ του χρονικού σημείου, το οποίο επέλεξε για να εγκαταλείψει τη μέχρι πρότινος ήπιων τόνων πολιτική του.
Ας μας επιτραπεί να διαφωνήσουμε. Αντιληπτό κι αποδεκτό ότι ενδεχομένως τώρα αισθάνθηκε να τον πνίγει το δίκιο του, όμως το μοναδικό χρονικό σημείο αποτελεσματικής διατύπωσης παραπόνων, ενστάσεων, αντιρρήσεων και λύσεων είναι το καλοκαίρι. Εν μέσω της περιόδου οι όροι του παιχνιδιού δεν αλλάζουν. Είναι κανόνας του ίδιου του αθλήματος.
Συνεπώς, αν όλοι οι κατά καιρούς καταγγέλλοντες επιθυμούν να επιφέρουν μια πραγματική επανάσταση στο κυπριακό ποδόσφαιρο με ριζικές, ρηξικέλευθες και ουσιαστικές προτάσεις, ας στύψουν το μυαλό τους και ας συνεννοηθούν μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, ώστε στη διάρκεια του θέρους να επιδιώξουν συντονισμένα τη μετάβαση σε μια νέα εποχή.
Τώρα παιχνίδι κάνει η ΚΟΠ. Τότε η μπάλα θα είναι στο δικό τους μισό του γηπέδου. Εδώ και χρόνια έχουν αφήσει να περάσουν ανεκμετάλλευτες αρκετές ευκαιρίες. Δέσμιοι προσωπικών επιδιώξεων και κοντόφθαλμων στόχων έχουν συνυπογράψει πλειστάκις την καταδίκη τους ανανεώνοντας την εμπιστοσύνη τους σε όσους λίγους μήνες αργότερα ξεκινούν να κατακεραυνώνουν εκ νέου.
Τα στραβά και τα ανάποδα, των οποίων το ποδοσφαιρόφιλο κοινό της Κύπρου έχει γίνει αυτόπτης μάρτυρας, φέρνουν το δίκαιο με το μέρος των νυν καταγγελλόντων. Αν όμως (και) το προσεχές καλοκαίρι, αυτό δεν γίνει εφαλτήριο τομών στο επαγγελματικό μας ποδόσφαιρο, τότε όσοι τώρα φωνασκούν δεν θα έχουν απολέσει μόνο το δίκιο αλλά και την αξιοπιστία τους. Και άπαντες θα συνομολογήσουν ότι με τέτοιους παράγοντες το κυπριακό ποδόσφαιρο έχει ακριβώς την ηγεσία που του αξίζει.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου