Μέχρι και το βράδυ της περασμένης Δευτέρας ο ΑΠΟΕΛ ήταν (γνωστό πως ευρισκόταν) στη γύρα για έναν επιτελικό μέσο, ικανό ν’ αναπληρώσει τον Μαρσίνιο σε περιόδους κάμψης, κόπωσης, τιμωρίας ή τραυματισμού.
Η απουσία του Διονύση Χιώτη από το ντέρμπι με την ΑΕΚ ήταν προφανώς η τελευταία ώθηση που χρειαζόταν ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, προκειμένου -παρά την αξιοπρεπέστατη εμφάνιση του Τάσου Κίσσα στο «ΓΣΖ»- να προχωρήσει στην απόκτηση ενός τερματοφύλακα με ευρωπαϊκή εμπειρία, ικανού ν’ αντικαταστήσει τον 34χρονο Έλληνα (και) στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Το καρδιακό επεισόδιο του Χρήστου Κόντη ήταν ό,τι δεν χρειαζόταν ο 49χρονος Σέρβος: ένα εντελώς απροσδόκητο σοκ με αμετάκλητες συνέπειες (οριστική απώλεια βασικού στόπερ) και ελάχιστα περιθώρια αντίδρασης. Αίφνης ο πολυπρωταθλητής Κύπρου δεν έπρεπε να αποφασίσει για μία προσθήκη, αλλά για τρεις.
Επρόκειτο για δοκιμασία εφάμιλλη των επερχόμενων στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση και ο ΑΠΟΕΛ την πέρασε με άριστα. Εξήγηση προς αποφυγή παρεξηγήσεων: ο βαθμός δεν αφορά στην αποτελεσματικότητα, αλλά στα αντανακλαστικά.
Στριμωγμένοι στα σχοινιά και υποχρεωμένοι να κινηθούν άμεσα, οι «γαλαζοκίτρινοι» δεν παρασύρθηκαν από τις εξελίξεις, αλλά διατηρώντας την ψυχραιμία τους έδειξαν την πρέπουσα αντίδραση. Τρεις παίκτες ήταν απαιτητοί μέσα σ’ ένα 24ωρο και τόσοι αποκτήθηκαν, όσοι δηλαδή στους προηγούμενους τρεις μήνες. Επίδοση πρωταθλητή!
Ο σύλλογος (απ)έδειξε ότι λειτουργεί ως υγιής οργανισμός ενεργοποιώντας όλες τις δυνάμεις και τις εφεδρείες του, προκειμένου να ικανοποιήσει τις ανάγκες που αιφνίδια προέκυψαν. Για τους ιθύνοντες του σωματείου αυτό είναι ένα παράσημο ισάξιο εκείνου που έχουν κερδίσει οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς με τις επιδόσεις τους την τελευταία τριετία. Συνάμα και ένα πρόσθετο πλεονέκτημα του ΑΠΟΕΛ έναντι των εγχώριων ανταγωνιστών του, των οποίων οι αντιδράσεις σε παρόμοιες περιστάσεις παραπέμπουν σε πανικό.
Το στοίχημα συνεπώς σε πρώτη φάση κερδήθηκε. Σε δεύτερο επίπεδο σημασία έχει οι νεοφερμένοι ν’ αποδειχθούν στην πράξη ουσιαστικές ενισχύσεις, διότι η ομάδα χρειάζεται και τους τρεις. Ούτε οι έμπειροι σε διεθνείς διοργανώσεις τερματοφύλακες, ούτε οι ικανοί κεντρικοί αμυντικοί, ούτε οι ταχείς επιτελικοί μέσοι της περισσεύουν. Τουναντίον…
Κατά σειρά αναγκαιότητας είναι προφανές ότι η επιλογή Κακά είναι υποχρεωτικό να «κάτσει», αφού με τους Ζορζ, Ολιβέιρα (και τον Γιάχιτς ως λύση ανάγκης) δεν βγαίνει μια τόσο απαιτητική σεζόν. Ακολούθως για τον ΑΠΟΕΛ θα ήταν ευχής έργον να δώσει ο Μπελαΐντ αυτήν την πινελιά του απροσδόκητου που τόσο λείπει από το παιχνίδι του. Θα αυξήσει τόσο τις τακτικές επιλογές του Γιοβάνοβιτς όσο και τους πονοκεφάλους των αντιπάλων (παικτών και προπονητών).
Ο Πάρντο, τον οποίο ο Σέρβος τεχνικός πιθανότατα γνωρίζει καλύτερα από τα άλλα δύο αποκτήματα της τελευταίας στιγμής, θα καταστεί απαραίτητος, μόνο σε περίπτωση απουσίας του Χιώτη -ιδίως σε ντέρμπι και ευρωπαϊκά παιχνίδια.
Όσο εύκολο ακούγεται τόσο δύσκολο μπορεί ν’ αποδειχθεί, αφού ο Ισπανός θα πρέπει να είναι σε διαρκή ετοιμότητα για ανταπόκριση σε απαιτήσεις υψηλότατου επιπέδου, χωρίς να έχει συνεχόμενα παιχνίδια. Δεν είναι πολλοί οι τερματοφύλακες που αντεπεξέρχονται επιτυχώς σε τέτοιες συνθήκες.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου