Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

Ανδρέας Σπυρίδης: «Στο 2-1 δάκρυσα…»


Απόσπασμα πρώτο: «Μολονότι εμπορικά δεν είναι ο καλύτερος, πιστεύω ότι είναι ένας όμιλος, στον οποίο ο καλός ΑΠΟΕΛ μπορεί να πετύχει το κάτι παραπάνω».
Απόσπασμα δεύτερο: «Στο ΓΣΠ μπορούμε να κερδίσουμε και τις τρεις ομάδες και να συνεχίσουμε στην Ευρώπη. Αν μάλιστα μας ευνοήσουν και τα αποτελέσματα στα παιχνίδια μεταξύ των υπολοίπων ομάδων, τότε μπορούμε να χτυπήσουμε ακόμη και την πρώτη θέση. Ίσως ακούγεται υπερβολικά αισιόδοξο, αλλά δεν το θεωρώ αδύνατο».

Απόσπασμα τρίτο: «Πιστεύω πως είναι ό,τι καλύτερο ότι την πρώτη αγωνιστική υποδεχόμαστε τη Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης και την τελευταία τη Σαχτάρ Ντόνετσκ. Θεωρώ ότι αυτά τα παιχνίδια θα είναι κλειδιά».
Οι συγκεκριμένες τοποθετήσεις δεν έγιναν τα μεσάνυχτα της περασμένης Τρίτης, αμέσως μετά την πρώτιστη νίκη του ΑΠΟΕΛ στο Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά 18 ημέρες πριν το ιστορικό 2-1 επί της Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης!
Ανήκουν στον Ανδρέα Σπυρίδη και καταγράφηκαν -αποκλειστικά από την «Α.τ.Κ.»- αμέσως μετά την κλήρωση των ομίλων της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης στο Μονακό. Πώς βίωσε όσα συνέβησαν έκτοτε και πώς (προ)βλέπει το μέλλον της ομάδας ο γραμματέας του Δ.Σ. του ΑΠΟΕΛ αποκαλύπτει στην εφημερίδα που κρατάτε στα χέρια σας.
Κύριε Σπυρίδη, ήσασταν βέβαιος για την εντός έδρας δυναμική του ΑΠΟΕΛ. Πώς νιώσατε, όμως, στο 0-1 των Ρώσων;
Απογοητευμένος από την αδικία. Αισθάνθηκα ότι δυσκόλευαν τα πράγματα. Δεν πίστευα ότι θα βάζαμε δύο γκολ σε τρία λεπτά, πίστευα όμως ότι θα ισοφαρίζαμε γρήγορα και μετά ίσως να ερχόταν κι ένα δεύτερο τέρμα. Όταν ήρθε, ήταν ίσως η καλύτερη στιγμή μου στον ΑΠΟΕΛ. Ήταν ένα ξέσπασμα που είχα χρόνια να βιώσω. Πίστευα ότι θα το ζούσαμε, πίστευα στην ομάδα, πίστευα ότι άξιζε μια νίκη σε τέτοιο επίπεδο και δεν σας κρύβω ότι, όταν επετεύχθη το δεύτερο γκολ, δάκρυσα…
Ξύπνησαν μνήμες από τα προ τριετίας εντός έδρας παιχνίδια στο Τσάμπιονς Λιγκ, όταν οι καλές εμφανίσεις δεν είχαν συνοδευτεί από νίκες;
Όχι, διότι έβλεπα έναν άλλο ΑΠΟΕΛ. Ακόμη και μετά το 0-1 υπήρχε η διάθεση, η πίεση στον αντίπαλο. Τα παιδιά δεν τα παράτησαν, δεν έχασαν την αυτοσυγκέντρωση και την προσήλωση στο στόχο, εξ ου και δέκα λεπτά αργότερα είχαμε ισοφαρίσει. Ο ΑΠΟΕΛ στην έδρα του δεν έχει να φοβηθεί ουδεμία από τις ομάδες στον όμιλό του, έχει αποδείξει διαχρονικά ότι δεν πάσχει από σύμπλεγμα κατωτερότητας και το απέδειξε και το βράδυ της Τρίτης.
Έπαιξαν ρόλο οι παραστάσεις από την πρώτη παρουσία στη διοργάνωση;
Σίγουρα ήταν σημαντική αυτή η εμπειρία, όπως άλλωστε και η διατήρηση του 80% του κορμού εκείνης της ομάδας, η παραμονή του τεχνικού επιτελείου και η ποιοτική ενίσχυση του ρόστερ. Αυτά είναι τα στοιχεία που μας επιτρέπουν να εμφανιζόμαστε με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Ήταν απονομή ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης η ατυχία της Ζενίτ στα τελευταία λεπτά;
Η τύχη πάντα παίζει ένα ρόλο και σίγουρα μας χαμογέλασε στο δοκάρι των Ρώσων. Αν όμως κοιτάξει κάποιος και τα 90 λεπτά, τότε ακόμη και η ισοπαλία θα ήταν άδικη για τον ΑΠΟΕΛ, ο οποίος είχε περισσότερη ώρα την μπάλα στα πόδια και δημιούργησε περισσότερες και πιο κλασικές ευκαιρίες απέναντι σε μια μεγάλη ομάδα όπως είναι η Ζενίτ, η αξία της οποίας δίνει ακόμη περισσότερη δόξα στην επιτυχία μας.
Πώς αξιολογείτε πλέον τις πιθανότητες του ΑΠΟΕΛ απέναντι στη Σαχτάρ;
Εν πρώτοις, θεωρώ πολύ καλό αποτέλεσμα για μας την ήττα των Ουκρανών από την Πόρτο. Από κει και πέρα, μολονότι στα γκρουπ δυναμικότητας της UEFA η Σαχτάρ είναι πιο ψηλά από τη Ζενίτ, πιστεύω ότι με μια καλή εμφάνιση της ομάδας μας σε συνδυασμό με τις δύο απώλειες των Ουκρανών (σ.σ. θα λείψουν λόγω τιμωρίας οι βασικοί στόπερ Τσιγκρίνσκι και Ρακίτσκι) μπορούμε να τα καταφέρουμε και στο Ντόνετσκ. Δεν ξέρω αν θα είναι νίκη ή ισοπαλία, αλλά στην καλή βραδιά μας μπορούμε να φύγουμε με αποτέλεσμα από εκεί.
Αν συμβεί αυτό, θα κριθούν τα πάντα στα δύο κολλητά παιχνίδια με την Πόρτο;
Στα μέσα Οκτωβρίου και στις αρχές Νοεμβρίου που θα λάβουν χώρα εκτιμώ ότι η ομάδα θα είναι σε καλύτερο επίπεδο ετοιμότητας, υπό την έννοια ότι θα έχουν ενσωματωθεί καλύτερα και θα μπορούν να συνεισφέρουν και οι νεοφερμένοι. Σε αυτά τα παιχνίδια πιστεύω ότι θα κριθεί σε ποσοστό 80% η τύχη μας στον όμιλο. Δεδομένου ότι έχουμε αντιμετωπίσει τους «δράκους» προ διετίας, συνεπώς τους ξέρουμε, και ότι έχουμε πιο καλή ομάδα απ’ ό,τι το 2009, νομίζω ότι στο ΓΣΠ μπορούμε να τους νικήσουμε.

Ο Γολγοθάς του Αυγούστου
Το τελευταίο διήμερο του περασμένου μήνα ήταν ένα από τα δυσκολότερα για τη διοίκηση του ΑΠΟΕΛ. Η αιφνίδια κακοδαιμονία που έπληξε τον Χρήστο Κόντη σήμανε κόκκινο συναγερμό για την Επιτροπή Προγραμματισμού που επιδόθηκε σ’ ένα πρωτοφανή αγώνα δρόμου, προκειμένου να βρει αντικαταστάτη. Ο Ανδρέας Σπυρίδης περιγράφει στην «Α.τ.Κ.» όσα διαδραματίστηκαν εκείνες τις ημέρες.
«Το πρωί της Τρίτης, όταν πληροφορηθήκαμε την κατάσταση του Χρήστου, σχεδόν σύσσωμο το Δ.Σ. σπεύσαμε στο νοσοκομείο κι αναμέναμε τα αποτελέσματα. Άπαντες ήμασταν σοκαρισμένοι, διότι ο Κόντης ήταν πρότυπο αθλητή: γυμνασμένος, προσεκτικός στη διατροφή του, μακριά από αναβολικά ή ουσίες που ακούστηκε ότι τάχα είχε χρησιμοποιήσει, άνθρωπος πάντα τυπικός που πήγαινε στην ώρα του για ύπνο, δεν ξέφευγε, δεν ξενυχτούσε, δεν έπινε, δεν κάπνιζε. Ήταν και θέμα χαρακτήρα. Ο Χρήστος ήταν πάντα πρώτος στις προπονήσεις, ακολουθούσε κατά γράμμα τις αποθεραπείες, γενικά ήταν υπόδειγμα. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και τώρα αναρρώνει», δήλωσε αρχικά ο γραμματέας του ΑΠΟΕΛ.
«Για να καλύψουμε το μεγάλο κενό που άφησε ξεκίνησε ένας Γολγοθάς. Η Επιτροπή Προγραμματισμού έπεσε με τα μούτρα στη δουλειά και τελικά βρέθηκε αντικαταστάτης (σ.σ. Κακά), ενώ έγιναν και άλλες δύο μετεγγραφές. Ήταν μια δοκιμασία για τη διοίκηση, όμως ανταποκριθήκαμε. Άλλωστε στα δύσκολα φαίνονται η αξία και η ικανότητα. Εκείνες τις μέρες μέτρησε η ομαδικότητα και η αγαστή συνεργασία μεταξύ των μελών της Επιτροπής Προγραμματισμού και του Διοικητικού Συμβουλίου. Αναδείχθηκε η εμπιστοσύνη και ο επαγγελματισμός μεταξύ των διοικούντων, σε τελική ανάλυση σε ποσοστό 90% είναι οι ίδιοι άνθρωποι με το προ τριετίας ΔΣ», κατέληξε ο κ. Σπυρίδης.

«Περήφανος κόσμος που αναγνωρίζει αξίες»

Από τη συζήτηση με τον Ανδρέα Σπυρίδη δεν θα μπορούσε να λείψει και η αναφορά στους φίλους της ομάδας, οι οποίοι μετά το ρεκόρ διάθεσης εισιτηρίων διαρκείας διέψευσε -με την πρωτοφανή ζήτηση των πακέτων του Τσάμπιονς Λιγκ- και τις Κασσάνδρες που έκαναν λόγο για αντιεμπορικό όμιλο.
«Ο κόσμος του ΑΠΟΕΛ αγκάλιασε την ομάδα στο παιχνίδι με τη Ζενίτ, απέδειξε ότι -ανεξαρτήτως αντιπάλων στον όμιλο- διψά για τέτοια παιχνίδια, χαίρεται και είναι περήφανος που η ομάδα του αγωνίζεται στην Ευρώπη και διεκδικεί νίκες παίζοντας καλό ποδόσφαιρο», εκτίμησε ο γραμματέας του ΑΠΟΕΛ.
«Ήμουν και παραμένω σίγουρος ότι όσες φορές και να πάμε στην κύρια φάση της διοργάνωσης, όποιοι κι αν είναι οι αντίπαλοι, η αντίδραση αυτού του περήφανου κόσμου, του Έλληνα για να το πω απλά, θα είναι ν’ αγκαλιάσει την ομάδα. Κόντρα στη Ζενίτ νομίζω ότι ήταν το έβδομο κατά σειρά παιχνίδι, στο οποίο κόψαμε πάνω από 20.000 εισιτήρια».
Ο κ. Σπυρίδης μνημόνευσε και την απότιση φόρου τιμής στον Χρήστο Κόντη από το πέταλο των οργανωμένων οπαδών του ΑΠΟΕΛ: «Το choreoτων “πορτοκαλί” ήταν κάτι που είχαν σχεδιάσει σε συνεννόηση μαζί μας και ακόμη μια απόδειξη της αγάπης του κόσμου για τον Χρήστο, για τον οποίο από την πρώτη μέρα είχαν υπάρξει πολλά μηνύματα συμπαράστασης. Ήμασταν σίγουροι ότι θα υπήρχε αυτή η αντιμετώπιση για έναν παίκτη που επί έξι χρόνια πρόσφερε τα πάντα και ήταν αγαπημένος της κερκίδας, «μιλούσε» μαζί της. Μολονότι όμως ήταν αναμενόμενο αυτό το choreo, δεν παύει να είναι θετικό ότι ο κόσμος ξέρει ν’ αναγνωρίζει και το δείχνει».
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου