Κύπρος: No UEFA, no money!

«Έχετε ακόμη πολλή δουλειά, αλλά είστε πλέον στο σωστό δρόμο». Τάδε έφη Τζιανκάρλο Νταπόρτο, διευθυντής τμήματος κριτηρίων και Financial Fair Play της UEFA, κατά τη χθεσινή συνέντευξη Τύπου, στην οποία ανακοινώθηκε ότι την περίοδο 2013/14 η σύγκριση εσόδων-εξόδων στις ομάδες της α’ κατηγορίας του εγχώριου πρωταθλήματος έδωσε πλεόνασμα τριών εκατομμυρίων ευρώ.

Ο Ιταλός τεκμηρίωσε τον ισχυρισμό του στη βάση της μετατροπής της ζημίας των 17 εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 2009/10 σε κερδοφορία τέσσερα χρόνια αργότερα, στην απαγκίστρωση της Κύπρου από την προτελευταία θέση της λίστας με την οικονομική κατάσταση των σωματείων και την αισθητή μείωση των προσφυγών στη FIFA από πρώην ποδοσφαιριστές των κυπριακών ομάδων.

Τα προαναφερθέντα στοιχεία δεν αμφισβητούνται, συνιστούν ωστόσο μια αποσπασματική απεικόνιση της πραγματικότητας, η οποία είναι μάλλον ζοφερή για το εγχώριο ποδόσφαιρο, αφού ένεκα οικονομικής δυσπραγίας αρκετές ομάδες αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες ν’ ανταποκριθούν ακόμη και στα στοιχειώδη.

Τα συνολικά έσοδα των 54 εκατομμυρίων ευρώ την περίοδο 2013/14 οφείλονται εν πολλοίς στις εισπράξεις των εκπροσώπων μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις εκείνη τη χρονιά. Χωρίς αυτά και με τα έξοδα στα 51 εκατομμύρια ευρώ το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν ζημία -παρά το «ψαλίδισμα» αρκετών μπάτζετ. Ένα το κρατούμενο.

Δεύτερο κρατούμενο το επίσης αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι τα κυπριακά σωματεία κατέγραψαν ζημιές στο συνολικό ισολόγισμό τους ακόμη και σε χρονιές με εκπροσώπους στους ομίλους του Τσάμπιονς και του Γιουρόπα Λιγκ. Το επεσήμαναν, άλλωστε, και οι αξιωματούχοι της UEFA προς επίρρωση του ισχυρισμού τους ότι ακόμη υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει.

Αυτό που απέφυγαν επιμελώς να πουν είναι τι θα συμβεί, αν μια χρονιά η Κύπρος δεν βάλει ομάδες στους ομίλους των ευρωπαϊκών διοργανώσεων. Αν επαναληφθεί δηλαδή το σκηνικό της περιόδου 2010/11. Πόσο θα μειωθούν τότε τα συνολικά έσοδα και πόσο θα πρέπει να συμπιεστούν οι προϋπολογισμοί, προκειμένου να καταγραφεί εκ νέου κερδοφορία; Ρητορικό το ερώτημα.

Η ωμή πραγματικότητα είναι πως τα μπάτζετ έχουν πάρει μεν τον κατήφορο, αλλά το συνολικό πρόσημο στην ποδοσφαιρική μας οικονομία παραμένει αρνητικό, διότι οι εγχώριες πηγές εσόδων δεν έχουν απλώς μειωθεί, αλλά έχουν… στερέψει! Όχι μόνο ένεκα ελλιπών και ερασιτεχνικών χειρισμών εκ μέρους των σωματείων, αλλά και ελέω της οικονομικής κρίσης που έχει πλήξει τον βασικό αιμοδότη τους, δηλαδή τον κόσμο.

Ουσιαστικά η εγχώρια αγορά εξαντλείται στο τηλεοπτικό συμβόλαιο και, δευτερευόντως, στις πάσης φύσεως χορηγίες. Επειδή όμως όλα είναι αλληλένδετα, είναι νομοτέλεια πως τα έσοδα και από αυτές τις πηγές θα συρρικνωθούν όσο βαθαίνει η οικονομική κρίση.

Με άλλα λόγια, η κερδοφορία ενός σωματείου θα εξαρτάται αποκλειστικά από την είσοδό του ή μη στους ομίλους μιας ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Αν αναλογιστεί κάποιος ότι αυτή η ευκαιρία παρέχεται σε λιγότερες από τις μισές ομάδες της κατηγορίας και ουδεμία εγγύηση προσφέρεται πως θα αξιοποιείται (ιδίως από τη στιγμή που οι προϋπολογισμοί θα μειώνονται διαρκώς), τότε γίνεται πολύ πιο εύκολα κατανοητό ότι ο δρόμος, στον οποίο έχει μπει στο κυπριακό ποδόσφαιρο, μοιάζει λιγότερο σωστός και περισσότερο αδιέξοδο(ς).