Ομόνοια: το νέο μοίρασμα της τράπουλας

Με την επανεγγραφή Λεάντρο, την επιστροφή Σκέμπρι και την απόκτηση των Ρούνιε, Γκουλόν η Ομόνοια εξάντλησε τα περιθώρια δραστηριοποίησής της στη χειμερινή μετεγγραφική περίοδο. Το μείζον ζήτημα παραμένει ένα: ισχυροποιήθηκε το «τριφύλλι» σε σύγκριση με το πρώτο μισό της σεζόν;

Από την πρώτη ματιά γίνεται αντιληπτό ότι ο μεγάλος απών από το νυν ρόστερ είναι η ισορροπία. Η ομάδα έχει μια υπερπληθώρα επιλογών στη μεσαία γραμμή, επαρκείς επιλογές στην επίθεση, αλλά λειψανδρία στην άμυνα. Από τους φύσει και θέσει οπισθοφύλακες (Λομπζανίτζε, Κυριάκου, Μουλαζίμης, Ρούνιε, Κονομής, Χαραλάμπους) στο τρέχον πρωτάθλημα έχουν αγωνιστεί μόνον οι δύο πρώτοι, ο Μαργκάσα μονιμοποιείται στο αριστερό άκρο εν τη απουσία αξιόπιστης εναλλακτικής και το ίδιο φαίνεται πως θα συμβεί με τον Λεάντρο στο κέντρο της άμυνας.

Ο Βραζιλιάνος λογίζεται και ως εναλλακτική του Πορτογάλου ως αριστερός μπακ και εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος τι πονοκέφαλος θα δημιουργηθεί στον Κώστα Καϊάφα, αν κάποια στιγμή αμφότεροι απουσιάσουν ταυτόχρονα. Για να είμαστε απόλυτα ακριβείς και ειλικρινείς, ο προπονητής της Ομόνοιας θα σπαζοκεφαλιάζει και θα καρδιοχτυπά κάθε φορά που θα λείπει κάποιος από την προδιαγραφόμενη ως βασική αμυντική τετράδα (Λομπζανίτζε, Ρούνιε, Λεάντρο, Μαργκάσα).

Στη μεσαία γραμμή ο Γκουλόν αυξάνει τον ανταγωνισμό και τις επιλογές, αν δικαιώσει τις προσδοκίες θα προσθέσει τρεξίματα και δημιουργικότητα στο παιχνίδι των «πρασίνων». Εδώ είναι και το μεγάλο στοίχημα για το «τριφύλλι». Ήδη στις τελευταίες αναμετρήσεις είχε αρχίσει να διαφαίνεται (και να αποκρυσταλλώνεται) ένας επιμερισμός του βάρους της ανάπτυξης σε περισσότερους ώμους -και όχι μόνον αυτούς του 37χρονου Ασίς.

Ο Κιρμ στο πλευρό και ο Λεάντρο στα νώτα του Πορτογάλου είχαν συνδράμει σημαντικά προς αυτήν την κατεύθυνση, αν ο Γκουλόν βοηθήσει να συμπληρωθεί καρέ, η Ομόνοια θα είναι μια πολύ πιο απρόβλεπτη και επικίνδυνη ομάδα στην επίθεση. Ιδίως από τη στιγμή που ο Σκέμπρι προσφέρει (πέραν του Ποτέ) μια σταθερή εναλλακτική στο σκοράρισμα και μέχρι στιγμής χρησιμοποιείται από τον Καϊάφα ως αντί-Ασίς πίσω από τον επιθετικό από το Μπενίν.

Στο νέο μοίρασμα της τράπουλας συνεπώς διαφαίνεται μια μετατόπιση του κέντρου βάρους προς τα μπρος, με τη στελέχωση του ρόστερ του ο Καϊάφας φαίνεται να επιλέγει την επίθεση ως την καλύτερη άμυνα και να επιχειρεί τη μετατροπή της Ομόνοιας από μια ομάδα αντεπιθέσεων σ’ ένα σύνολο που θα κρατά περισσότερο και θα κυκλοφορεί καλύτερα την μπάλα, ενώ ταυτόχρονα θα απειλεί πιο συχνά και με πιο πολλούς παίκτες την αντίπαλη εστία. Αγωνιστικά, δηλαδή, το «τριφύλλι» βάζει μπρος για… extreme makeover.