Μολονότι
γίνονται δεκτές και πλασάρονται επικοινωνιακά ως εκπλήξεις, οι πρόσφατες
εξελίξεις στο ποδοσφαιρικό τμήμα της Ομόνοιας (όφειλαν να) είναι απόλυτα
αναμενόμενες. Οι αποχωρήσεις των Σερτζίνιο και Ακουισταπάτσε με επίκληση στο
οικονομικό ζήτημα αποτελούν ουσιαστικά τη συνέχεια της προηγηθείσας υπόθεσης
Ασίς, ο οποίος (υπενθυμίζεται πως) επίσης φερόταν χολωμένος με τη συμπεριφορά
της διοίκησης στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Ότι
η εξομάλυνση εκείνης της διαφοράς ήταν η εξαίρεση, αποδεικνύεται τώρα με τις
περιπτώσεις του Βραζιλιάνου κόφτη και του Γερμανού στόπερ. Και δεν είναι
συμπτωματικό ότι στα όρια φτάνουν οι αλλοδαποί, οι οποίοι κατά κανόνα έχουν και
οικογένειες μαζί τους, άρα και τρέχοντα έξοδα που ως επί το πλείστον δεν
συμβαδίζουν με τη (συμφωνημένη στο συμβόλαιο) αργοπορία στην καταβολή των
δεδουλευμένων.
Το
οικονομικό είχε αναδειχθεί εξ αρχής και από όλες τις πλευρές (διοίκηση, τεχνική
ηγεσία) ως ο απόλυτος στίβος πρωταθλητισμού για το «τριφύλλι» και τώρα θα φανεί
πόσο προετοιμασμένοι ήταν και είναι στην πραγματικότητα για τις συνέπειες των
άδειων ταμείων. Το σκηνικό μοιάζει με ενεργοποιημένη, κινούμενη ωρολογιακή
βόμβα που ουδείς γνωρίζει πού και πότε θα εκραγεί.
Όσο
συνεχίζονται οι πληρωμές με καθυστέρηση και εντείνεται η αβεβαιότητα για το
μέλλον (βλέπε οικονομική εκστρατεία για την πλήρωση των κριτηρίων του Μαρτίου),
τόσο θα αυξάνονται οι πιθανότητες να υπάρξουν και άλλοι που θα βαδίσουν στα
χνάρια των Σερτζίνιο και Ακουισταπάτσε.
Η
αποτροπή εμφάνισης περαιτέρω τέτοιων κρουσμάτων και η άμεση, ουσιαστική
ενίσχυση της ομάδας στο χειμερινό μετεγγραφικό παζάρι είναι απαραίτητες
προϋποθέσεις για τη διεκδίκηση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου, όμως οι πολυάριθμες
υποχρεώσεις, τα πενιχρά έσοδα και η φήμη του κακοπληρωτή δημιουργούν σημαντικές
αμφιβολίες για το αν θα ικανοποιηθούν. Και είναι εύκολα αντιληπτό τι θα
συνεπάγεται για την Ομόνοια σε αυτήν την οικονομική κατάσταση μία σεζόν εκτός
Ευρώπης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου