Ομόνοια: Το ευρωπαϊκό δίδαγμα

Εξ αρχής εξήγηση προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Το ακόλουθο κείμενο ΔΕΝ ασχολείται με τον Αλεξάντρου Νταν Τούντορ, στον οποίο σύμπασα η οικογένεια της Ομόνοιας χρεώνει τον αποκλεισμό από την Ντινάμο Μόσχας στα πλέι οφ του Γιουρόπα Λιγκ.

Ο Ρουμάνος διαιτητής μόνον άμοιρος ευθυνών δεν είναι που η πρώτιστη πρόκριση του «τριφυλλιού» σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης πήρε εκ νέου μετάθεση, αλλά εν προκειμένω αυτό που ενδιαφέρει είναι τι δεν πήγε αγωνιστικά καλά για τους «πρασίνους».

Ο εντοπισμός του λάθους και η προσπάθεια εξάλειψής του είναι μείζονος σημασίας σε σύγκριση με τα φαλτσοσφυρίγματα του Τούντορ, διότι θα βοηθήσει ουσιωδώς την ομάδα του Κώστα Καϊάφα όχι μόνο στην επόμενη ευρωπαϊκή εξόρμησή της, αλλά και στο εγχώριο πρωτάθλημα, το οποίο αποτελεί και το μεγάλο στοίχημα.

Πού στράβωσε λοιπόν αγωνιστικά η δουλειά για την Ομόνοια στα παιχνίδια με την Ντινάμο; Επί συνόλου 180 λεπτών δεν είναι δύσκολο να το εντοπίσει κάποιος: στην αδυναμία του «τριφυλλιού» να εκμεταλλευτεί τις ευνοϊκές συγκυρίες, όπως αυτές του παρουσιάστηκαν και στην «Αρένα Χίμκι» και στο ΓΣΠ.

Αναδρομή: στη Μόσχα οι Ρώσοι έμειναν με δέκα στο 63’ και με το σκορ στο 2-1 υπέρ των «πρασίνων». Αντί για το 3-1 ή εν πάση περιπτώσει μια εκτός έδρας νίκη, η Ομόνοια δέχτηκε γκολ με αριθμητικό πλεονέκτημα και συμβιβάστηκε στο 2-2. Στον επαναληπτικό η Ντινάμο έμεινε εκ νέου με δέκα (αυτή τη φορά στο 73’) και με το σκορ στο 1-1 που έδινε πρόκριση στο «τριφύλλι». Το τελευταίο όχι μόνο δεν πέτυχε δεύτερο τέρμα ή δεν κράτησε το σκορ, αλλά εκ νέου δέχτηκε γκολ αγωνιζόμενο με αριθμητικό πλεονέκτημα.

Στην Ευρώπη, όπου τα πάντα κρίνονται στις λεπτομέρειες, τέτοια επαναλαμβανόμενη αδυναμία καταλήγει μοιραία στις πλείστες περιπτώσεις. Ναι, ο επαναληπτικός θα είχε άλλη μορφή, αν η διαιτησία είχε αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, όμως ακόμη και υπό τις διαμορφωθείσες συνθήκες η Ομόνοια μπορούσε κάλλιστα να προκριθεί, αν δεν αποτύγχανε δις στην ίδια αποστολή: να επιφέρει το οριστικό νοκ άουτ σ’ έναν (θεωρητικά υπέρτερο) αντίπαλο που με μαεστρικό τρόπο είχε στριμώξει δύο φορές στα σχοινιά.

Ένα από τα γνωρίσματα των μεγάλων ομάδων και δη αυτών που συλλέγουν αθρόα τρόπαια είναι να «σκοτώνουν» τα παιχνίδια, οσάκις τους παρουσιάζεται η ευκαιρία. Μην ανατρέξετε πολύ πίσω. Θυμηθείτε μόνον πότε άφησαν το πόδι από το γκάζι οι Γερμανοί στο 7-1 επί της Βραζιλίας στον ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου…

Αναμφίβολα η Ομόνοια δια χειρός Καϊάφα ευρίσκεται ήδη πολύ πιο μπροστά από το χρονοδιάγραμμα εξέλιξής της, προφανώς όμως δεν έχει ενσωματώσει ακόμη στο DNA της το εν λόγω χαρακτηριστικό. Όσο πιο γρήγορα το πράξει, τόσο περισσότερο θα ωφεληθεί στο νέο πρωτάθλημα και τόσο δυσκολότερο θα καταστήσει για οποιονδήποτε διαιτητή να της βάζει τρικλοποδιές.