Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Πάφος: μια επαρχία σε ελεύθερη πτώση


Το ξεκίνημα της περιόδου 2008/09 ουδεμία επαρχία είχε περισσότερους εκπροσώπους στην πρώτη κατηγορία απ’ όσους η Πάφος. Η άνοδος της ΑΕΠ και του Ατρομήτου σε συνδυασμό με την παρουσία του ΑΠΟΠ/Κινύρα στα μεγάλα σαλόνια επέτρεπαν στην πιο δυτική επαρχία του Κύπρου να κοιτά στα μάτια τη Λευκωσία (ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια, Δόξα), τη Λεμεσό (Απόλλων, ΑΕΛ, ΑΠΕΠ) και τη Λάρνακα (Ανόρθωση, ΑΕΚ, Αλκή).
Οι προοπτικές καθιέρωσης ενός παφιακού πόλου στον εγχώριο ποδοσφαιρικό χάρτη ήταν πιο ευοίωνες από ποτέ. Η πρώτη χρονιά συνύπαρξης των τριών συλλόγων της περιοχής στη μεγάλη κατηγορία έμελλε να είναι και η τελευταία. Η ολοκλήρωση της κανονικής περιόδου βρήκε την ομάδα της Γεροσκήππου ουραγό, ωστόσο στο τέλος της σεζόν ο υποβιβασμός της μπήκε εύλογα στο περιθώριο, καθώς η μεν Πάφος είχε πλασαριστεί στην ένατη θέση, ο δε ΑΠΟΠ/Κινύρας πανηγύριζε την κατάκτηση του κυπέλλου.

Η άνοιξη του παφιακού ποδοσφαίρου διήρκεσε ως το ηλιοβασίλεμα του 2009, το οποίο άφησε την ΑΕΠ και την Πέγεια στην πρώτη οκτάδα. Με την είσοδο του νέου έτους άρχισε η κάμψη. Το φινάλε της σεζόν βρήκε τον ΑΠΟΠ/Κινύρα στην όγδοη και την Πάφο στη δέκατη θέση της βαθμολογίας. Η καθοδική πορεία επεκτάθηκε και εντάθηκε στο νέο πρωτάθλημα. Αμφότεροι έχουν αποκλειστεί ήδη από το κύπελλο και επτά αγωνιστικές πριν το κλείσιμο της αυλαίας στην κανονική περίοδο προβάλλουν -από κοινού με τη Δόξα- ως οι επικρατέστεροι σύλλογοι για υποβιβασμό.
Σήμερα η προοπτικής πλήρους απουσίας της επαρχίας από την πρώτη κατηγορία της περιόδου 2011/12 φαντάζει ως άκρως ρεαλιστικό σενάριο. Μέσα σε τρία χρόνια η Πάφος απειλείται να καταποντιστεί από το ζενίθ στο ναδίρ. Η «Α.τ.Κ.» αναλύει την ελεύθερη πτώση.
Η κατάντια σε αριθμούς
Μετά από 19 αγωνιστικές ο ΑΠΟΠ/Κινύρας και η ΑΕΠ έχουν συλλέξει 18 και 16 πόντους αντιστοίχως. Με μέσο όρο κάτι λιγότερο από έναν πόντο ανά αγωνιστική οι δύο γείτονες έχουν τη μακράν χειρότερη συγκομιδή στην τριετία της συνύπαρξής τους στα μεγάλα σαλόνια: την περίοδο 2008/09, στο αντίστοιχο χρονικό σημείο, η Πέγεια είχε 27 βαθμούς και η Πάφος 18, ενώ πέρυσι οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 33 και 19!
Το «Παφιακό» και το «Δημοτικό Στάδιο Πέγειας» συμπεριλαμβάνονται στις πλέον φιλόξενες έδρες της κατηγορίας. Σε εννέα αναμετρήσεις ενώπιον του κοινού της η Πάφος έχει μόλις μία νίκη (20 πεταμένοι πόντοι), σε δέκα παιχνίδια μπροστά στους οπαδούς της ο ΑΠΟΠ/Κινύρας έχει τρεις επιτυχίες (19 πεταμένοι βαθμοί). Η ΑΕΠ έχει κρατήσει μόλις τρεις φορές ανέπαφη την εστία της, δύο λιγότερες από την Πέγεια, η οποία όμως έχει μείνει εννέα φορές «άσφαιρη», τέσσερις παραπάνω από την Πάφο.
Οικτρό θέαμα
Οι αριθμοί, ωστόσο, δεν αποκαλύπτουν την αλήθεια σε όλο το εύρος της. Υπάρχουν άλλωστε ομάδες με χειρότερες επιδόσεις στις επιμέρους στατιστικές κατηγορίες, αλλά καλύτερο πλασάρισμα από τους δύο εκπροσώπους της Πάφου. Το χειρότερο για την ΑΕΠ και την Πέγεια είναι πως οι μέχρι στιγμής εμφανίσεις τους δικαιολογούν απόλυτα τη βαθμολογική θέση τους. Ουδεμία νομιμοποιείται να διαμαρτυρηθεί πως βάσει απόδοσης άξιζε κάτι καλύτερο.
Αμφότερες είναι οι ομάδες, των οποίων το αγωνιστικό στυλ «τσούζει» περισσότερο από κάθε άλλο τα μάτια του μέσου ποδοσφαιρόφιλου, του ζητιάνου της καλής μπάλας. Ταμπούρωμα και καταστροφή του παιχνιδιού του αντιπάλου στο μέγιστο, επιθετική ανάπτυξη και παραγωγικότητα υπό το μηδέν. Ένα αποκρουστικό θέαμα, το οποία δεν δικαιολογείται καν βάσει αποτελεσμάτων. Σε περισσότερες από τις μισές αγωνιστικές οι δύο γείτονες έχουν βρεθεί να κυνηγούν στο σκορ: η μεν ΑΕΠ ακόμη περιμένει την πρώτη της νίκη σε παιχνίδια που δέχτηκε πρώτη γκολ (0-4-9), ο δε ΑΠΟΠ/Κινύρας έχει πιστωθεί μόλις μια ανατροπή (1-2-7). Τυχαίο; Ουδείς το πιστεύει σοβαρά…
Τα αίτια του κακού
Τι(ς) πταίει, ωστόσο; Η ετυμηγορία των διοικούντων τα δύο σωματεία είναι κοινή: το άτιμο το χρήμα. Η έλλειψή του, κατ’ ακρίβεια. Λογικό επιχείρημα. Όχι όμως και πειστικό ως η μοναδική αιτία γι’ αυτήν την αγωνιστική κατρακύλα. Όλοι οι κυπριακοί σύλλογοι υπέστησαν καθίζηση εσόδων στο ίδιο διάστημα, ενώ σίγουρα υπάρχουν και σωματεία με ακόμη μικρότερους προϋπολογισμούς από αυτούς των συλλόγων της Πάφου. Το οικονομικό συνεπώς δεν χρεώνεται κατ’ αποκλειστικότητα τα εφετινά τους χάλια.
Μια ματιά στον καθρέφτη θα αποκάλυπτε στους ιθύνοντες των δύο γειτόνων τα σοβαρά σφάλματά τους σε επίπεδο χάραξης στρατηγικής και επιλογών -μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων. Ο μακρόπνοος σχεδιασμός είναι ουτοπικός στην Πάφο, η οποία αγνοεί την αίσθηση του να αρχίζεις και να τελειώνεις μια σεζόν με τον ίδιο προπονητή. Ο δε ΑΠΟΠ/Κινύρας μοιάζει με μαγνήτη σκανδάλων πάσης φύσεως (ντόπινγκ, εξαπάτησης ποδοσφαιριστών στην καταβολή δεδουλευμένων, προκλητικά ανεξήγητων χαρών εκ μέρους της ομοσπονδίας). Συγγνώμη, αλλά έτσι προκοπή δεν γίνεται.
Όπως χαΐρι δεν μπορείς να δεις, όταν εναποθέτεις την τύχη σου σε λεγεώνες μισθοφόρων. Η επαρχία Πάφου εξελίχθηκε το περασμένο καλοκαίρι σε απάνεμο λιμάνι για καραβιές αλλοδαπών, αγνώστου παρελθόντος και αμφίβολης ποιότητας. Το κυπριακό στοιχείο εξαφανίστηκε σχεδόν πλήρως, καίτοι είναι αποδεδειγμένο πως το κοινό ταυτίζεται πολύ πιο εύκολα και βαθιά με τους ντόπιους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι επιπροσθέτως πονούν την ομάδα πολύ περισσότερο απ’ ό,τι ο οποιοσδήποτε λεγεωνάριος.
Το (ζοφερό) μέλλον
Δυστυχώς και για τους δύο εκπροσώπους της Πάφου είναι πλέον αργά (ιδίως μετά το κλείσιμο του μετεγγραφικού παραθύρου του Ιανουαρίου) για αλλαγές στα ρόστερ. Με το υφιστάμενο έμψυχο δυναμικό αμφότεροι είναι υποχρεωμένοι να κυνηγήσουν ως το τέλος της κανονικής περιόδου τον ίδιο στόχο: την αποφυγή του απευθείας υποβιβασμού. Σ’ αυτήν την κούρσα είναι οι δύο βασικοί ανταγωνιστές. Ο θάνατος του ενός θα ισοδυναμεί με την επιβίωση του άλλου.
Η αφετηρία τους είναι σχεδόν παραπλήσια. Ο ΑΠΟΠ/Κινύρας εκκινεί με πλεονέκτημα δύο πόντων, η ΑΕΠ έχει ένα παιχνίδι παραπάνω εντός έδρας (τέσσερα έναντι τριών). Στα χαρτιά το πρόγραμμα της Πέγειας μοιάζει πιο βατό, αφού έχει να παίξει με Εθνικό Άχνας (εκτός), Αλκή, Δόξα (εκτός), ΑΠΟΕΛ (εκτός), Ολυμπιακό, ΑΕΛ (εκτός) και Ερμή. Το καλό σενάριο γι’ αυτήν προβλέπει πλήρη αξιοποίηση της έδρας και συλλογή πόντων στα εκτός έδρας παιχνίδια με Εθνικό, Δόξα και ίσως ΑΕΛ (αν οι «λέοντες» είναι αδιάφοροι την προτελευταία αγωνιστική).
Η Πάφος, από την άλλη, έχει να αντιμετωπίσει τους Ερμή, Παραλίμνι (εκτός), Ανόρθωση, Δόξα, Ομόνοια (εκτός), Απόλλωνα και ΑΕΚ (εκτός). Δεδομένου ότι οι τρεις τελευταίοι θα καίγονται για πόντους ως το φινάλε η ΑΕΠ πρέπει να συγκεντρώσει όσο το δυνατόν περισσότερους πόντους στην πρώτη τετράδα αγώνων, προκειμένου να αυξήσει και την ψυχολογική πίεση στην Πέγεια.
Ο αγώνας και των δύο πάντως είναι διττός, αφού εκτός από την αποφυγή του άμεσου υποβιβασμού οφείλουν να εξασφαλίσουν επαρκείς πόντους, προκειμένου στα πλέι οφ για την παραμονή να μην κυνηγούν… ανεμόμυλους. Δύσκολοι καιροί.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου