Μετά τη λανθασμένη αποβολή του Μπόρδα στο ντέρμπι ΑΕΛ-ΑΠΟΕΛ (1-3) το εύκολο είναι α) να ζητήσεις επί πίνακει την κεφαλή των Κώστα Ψευδιώτη και Σωτήρη Βίκτωρος (σ.σ. εκτός από τη συγκεκριμένη φάση είχε χάσει και την αντίστοιχη του οφσάιντ τέρματος του Πίντο), και β) να βγάλεις ακόμη έναν δεκάρικο κατά του Χανς Ρέιγκβαρτ και της Κ.Ο.Π.
Το δύσκολο είναι να απαντήσεις στο ερώτημα: γιατί να υπάρχουν απαιτήσεις και παράπονα από την εγχώρια ομοσπονδία, όταν η αντίστοιχη ευρωπαϊκή της έχει δώσει το παράδειγμα και της έχει ανοίξει διάπλατα το δρόμο;
Στις 17 Σεπτεμβρίου 2008, στον αγώνα Σέλτικ-Άαλμποργκ για τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ ο Ματέο Τρεφολόνι είχε αποβάλει με απευθείας κόκκινη τον Μάικλ Μπότσαμπ, μολονότι το μαρκάρισμα ως τελευταίος παίκτης είχε κάνει ο Μίκαελ Γιάκομπσεν.
Η UEFA δικαίωσε μεν την ένσταση της Άαλμποργκ (σ.σ. ήρε την ποινή του Μπότσαμπ και τιμώρησε με αποκλεισμό ενός αγώνα τον Γιάκομπσεν), αλλά ο Ιταλός διαιτητής την επόμενη περίοδο σφύριξε ξανά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση (σ.σ. διηύθυνε μάλιστα και το παιχνίδι Τσέλσι-ΑΠΟΕΛ 2-2)!
Να το… χοντρύνουμε; Η πρόσφατη απόφαση της Κ.Ο.Π. για τις κίτρινες κάρτες του Σούπερ Καπ πόσο πιο ανεκδιήγητη είναι από την αντίστοιχη της UEFAνα τιμωρήσει με αποκλεισμό μιας αγωνιστικής τον Λουίζ Αντριάνο της Σαχτάρ για καταστρατήγηση του fair playστον εκτός έδρας αγώνα των «πορτοκαλί» με τη Νόρντζελαντ;
Βάσει κανονισμών το τέρμα του Βραζιλιάνου ήταν πεντακάθαρο και ο μόνος που θα μπορούσε να είχε απονείμει δικαιοσύνη ήταν ο διαιτητής (ακυρώνοντας το τέρμα και δείχνοντας κίτρινη για αντιαθλητική συμπεριφορά). Η εκ των υστέρων τιμωρία δεν στηρίζεται πουθενά, το άρθρο 5 των πειθαρχικών κανονισμών που επικαλέστηκε η UEFA (δεν προβλέπει ποινή, απλώς) καθορίζει ότι η ομοσπονδία έχει παντελή ελευθερία κινήσεων.
Φυσικά, αν η Σαχτάρ είχε αφήσει την Νόρντζελαντ να σκοράρει ανεμπόδιστα ένα τέρμα ή αν οι Δανοί είχαν κερδίσει το παιχνίδι, η UEFAδεν θα είχε κάνει το παραμικρό, μολονότι η «αλητεία» του Αντριάνο δεν θα είχε παραγραφεί. Όμως μετά από την «πιο βρώμικη νίκη της χρονιάς» η ευρωπαϊκή ομοσπονδία αισθάνθηκε την πίεση για μία αντίδραση.
Προέκυψε μια αντίδραση-ανέκδοτο για τα μάτια του κόσμου. Όταν (υποτίθεται πως) προωθείς μαζικά και ισχυρά το Fair-Play (πινακίδες εντός κι εκτός γηπέδων, το περίφημο Respectστις φανέλες των παικτών και σε διαφημιστικά), τότε η ποινή για τους παραβάτες οφείλει να είναι παραδειγματικά σκληρή.
Πώς θα συναισθανθεί ο Αντριάνο και οι επίδοξοι ζηλωτές του την αποφασιστικότητα της UEFA για επιβολή του Fair-Play, όταν η τιμωρία του περιορίζεται σ’ ένα παιχνίδι λίγο-πολύ αδιάφορο (σ.σ. η Σαχτάρ έχει εξασφαλίσει την πρόκριση); Αντιθέτως, αν ο αποκλεισμός του ίσχυε και για τα παιχνίδια της φάσης των 16, τότε άπαντες θα εισέπρατταν άριστα το μήνυμα.
Η UEFA, ωστόσο, επιχείρησε να φτιάξει ομελέτα, δίχως να σπάσει αυγά. Να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο. Στην προσπάθεια να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα εξετέθη κι άφησε άπαντες με την απορία: με τόσο σθένος και πυγμή θα επιβάλει αύριο-μεθαύριο και το Financial Fair Play;
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου