Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007

Κλέιτον: «Να, λοιπόν, γιατί σ’ αγάπησα»



Είθισται στα 32 να... καίγεσαι, αλλά ο Κλέιτον Φερέιρα ντα Κρουζ αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Στα 32 του αποφάσισε να μετοικήσει για πρώτη φορά σε χώρα με επίσημη γλώσσα διαφορετική από τη βραζιλιάνικη κι απ’ ό,τι φαίνεται δεν μετάνιωσε ούτε ο ίδιος που το έπραξε ούτε η Αλκή που τον απέκτησε.
Μετακινούμενος μεταξύ Βραζιλίας και Πορτογαλίας ο αριστεροπόδαρος μεσοεπιθετικός φόρεσε στην καριέρα του τη φανέλα συλλόγων όπως οι Ατλέτικο, Σάντα Κλάρα, Πόρτο, Σπόρτινγκ Λ., Πεναφιέλ, Γκιμαράες και Ρεσίφε, πριν διασχίσει σχεδόν όλη τη Μεσόγειο για να βρεθεί από την Ιβηρική χερσόνησο στο νησί της Αφροδίτης. Ο λόγος;
«Μετά από οκτώ χρόνια στην Πορτογαλία δεν αισθανόμουν πλέον καλά με την κατάσταση στην πρώην ομάδα μου. Είχαν έρθει αρκετοί νέοι παίκτες, αλλά δεν μ’ ενδιέφερε να συνεχίσω εκεί. Χρειαζόμουν μια νέα πρόκληση, καθώς εκείνη την περίοδο έκανα σκέψεις ακόμη και τερματισμού της ποδοσφαιρικής μου καριέρας», αποκαλύπτει ο Κλέιτον στο ξεκίνημα της συνέντευξής του στην «Α.τ.Κ.».
Εμπιστοσύνη
«Απ’ αυτές τις σκέψεις με έβγαλαν αφ’ ενός η σύζυγός μου αφ’ ετέρου ο Σάββας, ο μάνατζέρ μου, ο οποίος με αναρίθμητα τηλεφωνήματα με προέτρεπε να συνεχίσω», αποκαλύπτει ο 32χρονος. Γιατί όμως στη νεοφώτιστη Αλκή; «Ενδιαφέρουσα ερώτηση. Εν πρώτοις, ήταν θέμα εμπιστοσύνης. Στη διάρκεια του καλοκαιριού με είχαν πλησιάσει και άλλες ομάδες από την Κύπρο, αλλά στις συζητήσεις μας δεν με έπεισαν πως ενδιαφέρονταν πραγματικά για μένα. Την προοπτική της Αλκής την έφερε στο παιχνίδι ο Άλεξ (σ.σ. Σοάρες), ο οποίος μου μίλησε τόσο για τις συνθήκες διαβίωσης στην Κύπρο όσο και για τη ιστορία και το περιβάλλον του συλλόγου. Η οικονομική πρόταση ήταν καλή, η οικογένειά μου δεν ήταν αρνητική στην προοπτική και κάπως έτσι αποφάσισα να έρθω», συμπληρώνει ο Βραζιλιάνος, ο οποίος αισθάνεται... σαν στο σπίτι του.
«Από τους τρεις μήνες που βρίσκομαι εδώ, μπορώ να πω ότι υπάρχουν πολλές ομοιότητες στον τρόπο και στους ρυθμούς ζωής με τη Βραζιλία. Η Κύπρος είναι μια θαυμάσια χώρα, η Λάρνακα είναι πολύ όμορφη, οι άνθρωποι είναι ζεστοί και φιλόξενοι. Η οικογένειά μου είναι πολύ ευχαριστημένη εδώ κι αυτό είναι το πιο σημαντικό για μένα», υπογραμμίζει ο άσος της Αλκής.
Μέλι για Κασσιανό

Από το νέο εργασιακό του περιβάλλον ο Κλέιτον δείχνει εξ ίσου ενθουσιασμένος: «Σε μια ομάδα κοιτάς τη διοίκηση, τον τεχνικό και το ρόστερ. Η Αλκή έχει πολύ ικανούς κι έξυπνους ανθρώπους να τη διοικούν. Ο πρόεδρος είναι αξιόπιστος, ενώ πολύ θετική έκπληξη μου προκάλεσε ο Χριστάκης Κασσιανός. Είναι ένας πάρα πολύ ικανός τεχνικός και επιπροσθέτως πρέπει να του πιστωθεί ότι έχει καταφέρει να δημιουργήσει οικογενειακό κλίμα στην ομάδα. Μιλά πολύ με όλους τους παίκτες, τον νιώθουν δίπλα και κοντά τους. Για μένα αυτό μετρά ιδιαίτερα. Από πλευράς παικτών επίσης είμαστε πολύ καλά στελεχωμένοι».
Ως πού μπορεί να φτάσει αυτό το μείγμα; Παρά τις πρόσφατες υψηλές πτήσεις ο Κλέιτον παραμένει προσγειωμένος: «Προερχόμενοι από τη δεύτερη κατηγορία δεν μπορούμε να στοχεύουμε σε πρωτάθλημα ή έξοδο στο ΟΥΕΦΑ. Θέλουμε όμως μια καλή πορεία. Ύψιστη σημασία επί του παρόντος έχει να αποκτήσουν όλοι οι παίκτες νοοτροπία νικητή. Με τόσα καινούρια πρόσωπα αυτό δεν γίνεται μέσα σε λίγους μήνες. Η εξέλιξή μας θα είναι μια χρονοβόρα διαδικασία».
Στη βάση αυτής της εξέλιξης αποδίδεται και η μετάπτωση από το θρίαμβο επί της Ομόνοιας στην ήττα από την ΑΕΠ. «Στο πρωτάθλημα η νίκη μας δεν ήταν μόνο προϊόν τύχης. Στο ποδόσφαιρο παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο. Στην προετοιμασία είχαμε χάσει 2-0 από την Ομόνοια, τώρα κερδίσαμε, γιατί παίξαμε καλή μπάλα και δώσαμε μάχη. Το παιχνίδι κόντρα στην Πάφο είναι διαφορετική υπόθεση. Στη συγκεκριμένη αναμέτρηση η διαιτησία ήταν κακή, ενώ κι εμείς χάσαμε πολλές ευκαιρίες. Πιστεύω όμως ότι μπορούμε να ανατρέψουμε το σκορ στη ρεβάνς, μολονότι θα είναι δύσκολη υπόθεση», διαβεβαιώνει ο 32χρονος.
«Σπουδαίος ο Μοντέιρο»

Αντιθέτως πολύ πιο εύκολη είναι η διαπίστωση πως «στην κυπριακή λίγκα υπάρχουν πολλοί καλοί ποδοσφαιριστές. Είναι στα υπέρ της να διαθέτει παίκτες όπως οι Έμερσον, Ζε Κάρλος και Φερναντέζ (με τον οποίο είχαμε συνυπάρξει στο πορτογαλικό πρωτάθλημα) του ΑΠΟΕΛ, όπως οι «δικοί μας» Τσαΐνιο, ντα Σίλβα, Άλεξ, αλλά και όπως τον Ντάριο Μοντέιρο της Σαλαμίνας. Ο Ντάριο είναι σπουδαίος παίκτης και σκόραρε πολλά τέρματα με τη φανέλα της Γκιμαράες στην Πορτογαλία».
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου