Ομόνοια: Το δέντρο, το δάσος και το «Δασάκι»

Ποιο είναι το ελάχιστο ζητούμενο για την Ομόνοια στο αποψινό εκτός έδρας παιχνίδι με τον Εθνικό Άχνας; Η νίκη, ώστε η ομάδα να πλησιάσει την κορυφή και να κερδίσει περαιτέρω χρόνο απρόσκοπτης δουλειάς για τη βελτίωσή της. Ποιο είναι το ευκταίο σενάριο; Οι τρεις βαθμοί να έρθουν σε συνδυασμό με μια καλή, πειστική εμφάνιση που θα αποτελέσει εφαλτήριο για σταθεροποίηση της απόδοσης σε υψηλά επίπεδα.

Ποιος είναι ο κοινός παρονομαστής των δύο (νίκης ή/και εμφάνισης); Ότι εν προκειμένω αποτελούν το ήσσον. Το έλασσον. Το δέντρο, όχι το δάσος. Το «τριφύλλι» μπορεί να πάρει μια νίκη εξ ίσου φυματική με την πρόσφατη απέναντι στον Οθέλλο. Οι μπελάδες θα είναι περισσότεροι από τους τρεις βαθμούς. Οι «πράσινοι» μπορούν επίσης να πραγματοποιήσουν μια εμφάνιση ανάλογη του εντός έδρας 3-0 επί της Μέταλουργκ Σκοπίων ή του εκτός έδρας 2-2 με την Ντινάμο Μόσχας. Ποιο θα είναι το κέρδος, αν η απόδοση εμφανίσει μεταπτώσεις ανάλογες εκείνων που βγήκαν στο πρωτάθλημα μετά το πέρας των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων.

Η πραγματική στόχευση για την Ομόνοια απόψε, το δάσος (το μεγάλο κάδρο, η συνολική εικόνα) που πρέπει να αναζητήσει στο «Δασάκι», είναι το ξεκαθάρισμα της ταυτότητάς της. Ο Κώστας Καϊάφας οφείλει πλέον να κατασταλάξει στο πώς θα παρουσιάζει την ομάδα του και με ποια (τακτικά) μέσα αυτή θα επιδιώκει την υλοποίηση των στόχων της. Με πειραματισμούς, αλχημείες και παλινωδίες μεταξύ συστημάτων και προσώπων οι όποιες επιτυχίες θα είναι πρόσκαιρες και η προκοπή δεν θα έλθει.

Ένα απλό, αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα: επιχαίρουν οι πλείστοι για την επιστροφή του Ασίς, ο οποίος ένεκα της κλάσης του αποτελεί και το πουλέν της κερκίδας. Πόσοι όμως εντρυφούν πραγματικά στη διαχείρισή του; Στα 37 του ο Πορτογάλος δεν είναι για να απομυζείται αγωνιζόμενος για 90 λεπτά (ή μέχρι να φτάσει η γλώσσα του στο χορτάρι από την εξάντληση) και σε θέσεις (όπως αυτή του κόφτη ή του δεξιού χαφ) που δεν τον βοηθούν να αναδεικνύει στο μέγιστο τις αρετές του. Έτσι και ο ίδιος αναλώνεται και η ομάδα δεν επωφελείται.

Στον αντίποδα, τέτοιου είδους διαχείριση υποχρεώνει τη μεν ομάδα να εμφανίζεται αποδιοργανωμένη και μπερδεμένη, τα δε συστήματα να μοιάζουν αταίριαστα και δυσλειτουργικά. Και εν μέσω αυτής της κατάστασης η Ομόνοια φτάνει να μην ικανοποιεί ούτε τη βασική συνθήκη και απαίτηση του προπονητή της: να είναι ένα σύνολο που θα τρέχει και θα μάχεται από το πρώτο ως το τελευταίο δευτερόλεπτο.