Πόσης
εκτίμησης αξίζει μια εντός έδρας νίκη, ακόμη και ευρεία, μιας πρωταγωνίστριας
ομάδας απέναντι σε μια νεοφώτιστη; Η αυθόρμητη, αντανακλαστική αντίδραση είναι
«όχι και ιδιαίτερης (εκτίμησης)» και ίσως στη συντριπτική πλειονότητα των
περιπτώσεων να αντανακλά και την πραγματικότητα.
Η
περίπτωση όμως του χθεσινού 4-1 της Ανόρθωσης επί της Αγίας Νάπας στο «Αντώνης
Παπαδόπουλος» μάλλον αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα. Και υπάρχουν πειστικά
επιχειρήματα προς τούτο: πρώτον, το ανανεωμένο και νεανικό σύνολο του Αντρέ
Πάους προερχόταν από δύο συναπτές εκτός έδρας ήττες (Ερμής 0-1, ΑΠΟΕΛ 0-2) που
το είχαν ρίξει και βαθμολογικά και ψυχολογικά. Ενδεχόμενο στραβοπάτημα απέναντι
σε θεωρητικά υποδεέστερο αντίπαλο θα επιδείνωνε την κατάσταση.
Δεύτερον,
ήταν το τρίτο παιχνίδι εντός έξι ημερών, πρόγραμμα-εξαντλητικό ακόμη και για ομάδα…
εθισμένη στις αγγλικές εβδομάδες. Η σωματική και νοητική καταπόνηση εν
προκειμένω δεν ήταν μια άνευ περιεχομένου και αντικρίσματος δικαιολογία.
Τρίτον, η «Κυρία» ήταν υποχρεωμένη να βγάλει αυτά τα τρία παιχνίδια βασιζόμενη
κάθε φορά σε διαφορετικό κορμό παικτών ένεκα διαφόρων συγκυριών, όχι
αποκλειστικά δικής της ευθύνης.
Παρά
την αξιέπαινη στάση υπομονής και στήριξης από πλευράς του κόσμου στο εγχείρημα
των Τεντ φαν Λέουβεν και Αντρέ Πάους ουδείς μπορεί να προδικάσει τον αντίκτυπο
που θα είχε στην ψυχολογία των οπαδών της ένα τρίτο διαδοχικό στραβοπάτημα της
Ανόρθωσης. Η τελευταία κινδύνευε χθες, σε περίπτωση γκέλας, να κλείσει μια
εφιαλτική εβδομάδα που θα της είχε εξασφαλίσει εξαιρετικά δυσμενή αφετηρία για
την υλοποίηση των στόχων της περιόδου.
Η
νίκη, συνεπώς, ήταν απαραίτητη για πολλούς λόγους. Και ήρθε παρά την πίεση που
έκανε τα πόδια βαριά, παρά την αντικανονική ισοφάριση της Αγίας Νάπας που ήρθε
κόντρα στη ροή του αγώνα και πρόσθεσε άγχος. Η «Κυρία» κατάφερε να επιστρέψει
στο παιχνίδι και να το κερδίσει μ’ ένα σκορ που οφείλεται περισσότερο στον
αριθμό των ευκαιριών που δημιούργησε και λιγότερο στο αριθμητικό της
πλεονέκτημα στο τελευταίο ημίωρο, αφού φάσεις είχε φτιάξει αρκετές και πριν την
αποβολή του Φούσκο.
Ο
Πάους (αναλογιζόμενος το ασφυκτικό πρόγραμμα) ορθώς δεν επέκρινε τους παίκτες
του για την όχι ιδιαίτερα καλή απόδοση, αλλά ξέρει πόση δουλειά χρειάζεται την
ερχόμενη εβδομάδα η ομάδα του, προκειμένου να εμφανιστεί ανταγωνιστική και
διεκδικητική απέναντι στην ΑΕΛ. Η αναμέτρηση στο «Τσίρειο» προβάλλει ήδη ως το
κλειδί για την πορεία της Ανόρθωσης στον α’ γύρο. Αν φύγει αλώβητη από τη
Λεμεσό, τότε στις επόμενες αγωνιστικές (Οθέλλος, Σαλαμίνα, Εθνικός, Δόξα)
δικαιούται να ελπίζει ότι θα τρέξει ένα σερί που θα της επιτρέψει να καλύψει το
μεγαλύτερο μέρος του χαμένου εδάφους.
Και
υποδεχόμενη τον Απόλλωνα (11 αγωνιστική) να αποδείξει ότι έχει δέσει και
ωριμάσει σε επαρκή βαθμό, ώστε να βγάλει με καλύτερη βαθμολογική συγκομιδή τα
μαζεμένα ντέρμπι στο ξεκίνημα του β’ γύρου (ΑΠΟΕΛ, Ομόνοια, ΑΕΚ και Ερμής).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου