Εν αρχή ην η επιτυχία. Κατ’ ακρίβεια οι διαστάσεις της. Ο ΑΠΟΕΛ έγινε ο πρώτιστος κυπριακός σύλλογος, ο οποίος προκρίνεται στις 16 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης. Σε αυτήν την ελίτ θα έχει τρία ξεχωριστά χαρακτηριστικά έναντι των υπολοίπων:
-(θα) είναι η μόνη ομάδα, η οποία κατάφερε να ξεχειμωνιάσει στη διοργάνωση έχοντας εκκινήσει την προσπάθειά της από το β’ προκριματικό γύρο (σ.σ. οι Βικτόρια Πλζεν, Ντινάμο Ζάγκρεμπ και ΜΠΑΤΕ Μπόρισοφ απέτυχαν να τερματίσουν σε μία από τις δύο πρώτες θέσεις των ομίλων τους).
-(θα) είναι η μόνη ομάδα, η οποία προκρίθηκε από έναν αυθεντικό όμιλο Τσάμπιονς Λιγκ, αφού ο έβδομος είναι ο μοναδικός που απαρτίζεται μόνον από πρωταθλήτριες.
-(θα) είναι η μόνη ομάδα, η οποία πιθανώς (αναλόγως της έκβασης του ακροτελεύτιου αγώνα με τη Σαχτάρ Ντόνετσκ) θα έχει προκριθεί ως πρωτοπόρος και αήττητη, μολονότι μπήκε στον όμιλο από το τέταρτο γκρουπ δυναμικότητας. Ήδη είναι η μόνη από εκείνο το γκρουπ που έχει εξασφαλίσει την πρόκριση πρόωρα.
Αφού προσδιορίστηκε το τι έχει πετύχει ο πολυπρωταθλητής Κύπρου, ας δούμε τώρα και το πώς. Αναμφίβολα τα παθήματα της παρθενικής συμμετοχής έγιναν πλήρως κατανοητά και χρήσιμα μαθήματα εν όψει της δεύτερης. Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν «ψάρωσε» απέναντι σε ουδεμία ομάδα, έδρα ή αναποδιά. Αυτή είναι η αληθινή υπέρβασή της, για την οποία ανταμείφθηκε με την πρόκριση.
Από εκεί και πέρα, η τύχη της συνίσταται στο ότι α) η Πόρτο εμφανίζεται μέχρι στιγμής πού χειρότερη της ομάδας που μάζευε σωρηδόν τίτλους τον περασμένο Μάιο και β) η Σαχτάρ παρουσιάστηκε αγνώριστη και στα πέντε παιχνίδια της μέχρι στιγμής. Όταν όμως σε πέντε αναμετρήσεις έχεις υποχρεώσει και τους τρεις αντιπάλους σου να κινηθούν (πολύ) κάτω από τα συνηθισμένα επίπεδα απόδοσης, προφανώς είσαι άξιος τέτοιας τύχης.
Όσον αφορά το χρονικό σημείο-κλειδί γι’ αυτήν την εξαιρετική πορεία, η οποία έχει φέρει τον ΑΠΟΕΛ στην έκτη θέση της βαθμολογία της UEFA για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο; Ας μου επιτραπεί να διαφωνήσω με όσους ονοματίζουν ως τέτοια την άφιξη του Ιβάν Γιοβάνοβιτς τον Ιανουάριο του 2008.
Ο Σέρβος, άλλωστε, είχε προσληφθεί και παλαιότερα (2003) από το σύλλογο του Αρχαγγέλου, τον οποίο και τότε είχε οδηγήσει στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Η ουσιώδης διαφορά ανάμεσα στις δύο θητείες, το αληθινό σημείο μεταστροφής σε αυτήν την υπόθεση, ήταν το καλοκαίρι του 2010.
Μετά από μία αγωνιστική περίοδο άνευ οποιουδήποτε τίτλου η διοίκηση των «γαλαζοκιτρίνων» δεν έσπευσε να απομακρύνει τον προπονητή (όπως είχε πράξει το 2005 μετά την πρώτη ήττα στο πρωτάθλημα), αλλά έδειξε έμπρακτα τη στήριξή της στο πρόσωπο και τη δουλειά του φέρνοντάς του (μεταξύ άλλων) τον Αΐλτον, τη μέχρι σήμερα πιο δαπανηρή μετεγγραφή στην ιστορία του συλλόγου.
Ήταν εκείνο το καλοκαίρι που ο ΑΠΟΕΛ λειτούργησε με αμιγώς ποδοσφαιρικές λογικές και πρακτικές, τις ευεργετικές συνέπειες των οποίων άρχισε να γεύεται εννέα μήνες αργότερα και θα συνεχίσει να τις γεύεται τουλάχιστον ως τον Μάρτιο του 2012. Διότι, κι αυτό είναι αξίωμα της ζωής (όχι μόνο του ποδοσφαίρου), μπροστά προχωρούν μόνον όσοι διδάσκονται από τα λάθη τους και στη δύσκολη στιγμή έχουν την ψυχραιμία να λαμβάνουν τις σωστές αποφάσεις.
Επειδή πριν από 18 μήνες οι διοικούντες το σύλλογο επέδειξαν πρωτόγνωρη για τα κυπριακά δεδομένα συμπεριφορά, πανηγυρίζουν σήμερα μαζί με παίκτες, προπονητές και οπαδούς πρωτόγνωρες για τα κυπριακά δεδομένα επιτυχίες. Λέγεται και νομοτέλεια…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου