Λομπζανίτζε,
Στεπάνοφ, Ακουισταπάτσε, Ρόδρι, Γκριγκαλασβίλι, Ράμος, Κιρμ, Φοφανά, Γκαρθία
και Ποτέ. Αυτή είναι η δεκάδα των αλλοδαπών νεοφερμένων της Ομόνοιας το
περασμένο καλοκαίρι. Πλην των Ποτέ και Ακουισταπάτσε, οι οποίοι θεωρούνται (και
δικαίως βάσει απόδοσης) αμετακίνητοι από την ενδεκάδα, και του Κιρμ, ο οποίος
εσχάτως έχει καθιερωθεί στο αρχικό σχήμα, οι υπόλοιποι είτε δεν έχουν προσφέρει
ακόμη τα αναμενόμενα είτε έχουν απογοητεύσει πλήρως.
Ήδη
οι Στεπάνοφ, Γκριγκαλασβίλι και Ρόδρι έχουν ενημερωθεί ότι δεν υπολογίζονται
μελλοντικά από τον Κώστα Καϊάφα, ο Ράμος παρακάλεσε για ακόμη μια ευκαιρία, ο
Φοφανά παραχωρείται, αν υπάρξει ενδιαφέρον, ενώ Λομπζανίτζε και Στεπάνοφ δεν
έχουν δικαιώσει ως τώρα τις προσδοκίες που δημιούργησαν με τις εμφανίσεις τους
στα προκριματικά του Γιουρόπα Λιγκ.
Ο
απολογισμός είναι μετριότατος έως αρνητικός και οφείλει να αποτελέσει οδηγό εν
όψει Ιανουαρίου. Λεάντρο και Σκέμπρι που ανακάμπτουν μετά από έξι μήνες δεν
συνιστούν στοιχήματα, σε αντίθεση με τον στόπερ που αναζητεί το «τριφύλλι» και
οφείλει να αποδειχθεί λίρα εκατό, δεδομένου ότι πίσω από αυτόν και τον
Ακουισταπάτσε θα υπάρχουν μόνον κόφτες που κατά συνθήκη θα «μασκαρεύονται»
κεντρικοί αμυντικοί.
Ο
μοναδικός τρόπος να περιοριστεί αυτό το ρίσκο της απουσίας εναλλακτικών είναι η
Ομόνοια να καταφέρει να αποδεσμεύσει όλους όσοι δεν υπολογίζονται από τον
προπονητή της (άρα και τον Σκαραμοτσίνο, πλην των ήδη προαναφερθέντων
νεοφερμένων) και εξασφαλίζοντας τον απαραίτητο «αέρα» στο μισθολόγιο να κινηθεί
για την απόκτηση δύο στόπερ, όπως επιτάσσει η ποδοσφαιρική λογική και οι
πραγματικές ανάγκες της ομάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου