Μολονότι ο όρος χρησιμοποιείται κατά κόρον στη συγκεκριμένη περίσταση, δεν είμαι απόλυτα βέβαιος ότι αυτό που βιώνει εσχάτως το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι η Παράγκα Νο2. Κυρίως, διότι ουδέποτε απέκτησα την αίσθηση πως ο χώρος απαλλάχτηκε από την πρώτη, από το βρώμικο παρασκήνιο που λυμαίνεται το άθλημα εδώ και δεκαετίες και απλώς κατά καιρούς αλλάζει αφεντικό.
Απόλυτα βέβαιος δεν είμαι ούτε και για την κατάληξη αυτής της υπόθεσης με τις υποκλαπείσες συνομιλίες. Μολονότι οι νυν συνθήκες στην ελληνική κοινωνία είναι όντως διαφορετικές από την προηγούμενη φορά, στην οποία επιχειρήθηκε να αποκαλυφθεί το παρασκήνιο, εξακολουθώ να έχω ζωηρές αμφιβολίες τόσο για τη δυνατότητα παρέμβασης των αρμόδιων κρατικών φορέων όσο και για τη διάθεση των άμεσα εμπλεκομένων στην υπόθεση να την προχωρήσουν μέχρι τέλους.
Ήδη εκφράζεται από πολλούς η άποψη (για κάποιους βεβαιότητα) ότι προϊούσης της έρευνας όλοι και περισσότεροι πρωταγωνιστές της ιστορίας θα εμφανίζονται πιο… διαλλακτικοί και πιο… αβέβαιοι. Διότι άπαντες γνωρίζουν ότι στην άκρη του νήματος ευρίσκονται μεγάλα κεφαλιά, μεγαλύτερα «ψάρια» κα μέγιστα συμφέροντα. Και αυτά θα κάνουν οτιδήποτε εντός των δυνάμεών τους (και είναι αντικειμενικά τεράστιες), ώστε να μην αποκαλυφθούν. Μέχρι αποδείξεως του εναντίου, συνεπώς, είμαι επιφυλακτικός (και) γι’ αυτήν την απόπειρα να καθαρίσει η κόπρος του Αυγεία.
Από την άλλη, ωστόσο, «ουδέν κακόν αμιγές καλού». Το καλό εν προκειμένω είναι πως αυτή η ιστορία βοήθησε, ώστε να πέσουν οριστικά οι μάσκες ορισμένων -αξιωματούχων, παραγόντων ή/και δημοσιογράφων. Η στάση τους απέναντι σ’ αυτήν την υπόθεση φανέρωσε τον πραγματικό ρόλο τους -σε ανεπανόρθωτα μεγάλο βαθμό.
Όσοι αρχικά αγνόησαν, ακολούθως επιδερμικά ασχολήθηκαν και πλέον υποβαθμίζουν το θέμα, είναι είτε οι πιο ύποπτοι είτε οι πιο χαμένοι όλων στα μάτια του κόσμου. Το άλλοθί τους, άλλωστε, είναι φθηνό: «Ποιος ο λόγος να σκαλίζουμε κάτι, για το οποίο είναι αμφίβολο, αν υπάρχουν αποδείξεις ή πραγματική διάθεση να διαλευκανθεί μέχρι τέλους;»
Αλίμονο, όμως, στην κοινωνία που θα προσμετρά για εγκλήματα μόνον τα αδιάσειστα αποδεδειγμένα. Ένας δολοφονημένος δεν παύει να είναι τέτοιος, επειδή δεν εντοπίζεται ή (ένεκα ανεπαρκών στοιχείων) δεν συλλαμβάνεται ο φονιάς. Η απόπειρα εξαπάτησης, κατάχρησης, δολιοφθοράς και συνωμοσίας δεν είναι ισοδύναμη της εξαπάτησης, της κατάχρησης, της δολιοφθοράς και της συνωμοσίας, είναι όμως επίσης κολάσιμη.
Εξ ου και στα πρόσφατα στοιχηματικά σκάνδαλα, τα οποία εμφανίζονται σαν τα μανιτάρια στο διεθνές ποδόσφαιρο, οι αρμόδιες αρχές δεν αναζητούν μόνον όσους έστησαν αγώνες αλλά και όσους ανεπιτυχώς επιχείρησαν να αλλοιώσουν το αποτέλεσμά τους.
Ας είναι λοιπόν καλά τα αμαρτωλά cds και όσοι φρόντισαν για τη δημοσιοποίησή τους. Συνέδραμαν ουσιαστικά τους πλείστους από μας να αντιληφθούμε ή να βεβαιωθούμε πέραν πάσης αμφιβολίας για το ποιόν αρκετών παροικούντων την ελληνική ποδοσφαιρική Ιερουσαλήμ.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου