Ακόμη και με απόσταση αρκετών ωρών από το τελευταίο σφύριγμα στο «Αφόνσο Ενρίκες» δυσκολεύομαι να προσδιορίσω αν η χαρά για μια ιστορική επιτυχία είναι υπέρτερη της απογοήτευσης για μια κολοσσιαία χαμένη ευκαιρία. Αξιοθαύμαστα τα τέσσερα τέρματα στο Γκιμαράες, αξιέπαινος ο πρώτος πόντος απέναντι στην Πορτογαλία έπειτα από οκτώ ήττες, αλλά δεν αναιρούν την πραγματικότητα πως προχθές το βράδυ η συγκυρία ήταν ιδανική για την επίτευξη μιας νίκης μείζονος σημασίας για το πρεστίζ και την προσπάθεια πρόκρισης στην τελική φάση του Euro2012.
Τι έφταιξε και δεν ήρθε; Το άλλοθι του Άγγελου Αναστασιάδη (ανύπαρκτη προετοιμασία ένεκα των αγώνων ΑΠΟΕΛ και Ομόνοιας την περασμένη Δευτέρα) είναι στέρεο, στην πράξη ωστόσο εξουδετερώθηκε από τα προβλήματα των Ιβήρων: χάος μετά τον εξάμηνο αποκλεισμό του Κάρλος Κεϊρόζ, σημαντικές απουσίες (Ντέκο, Σιμάο αποχώρησαν από την εθνική, Ρονάλντο, Πέπε, Μποσίνγκουα, Μέντες, Βαρέλα ήταν τραυματίες) και την εγκληματική αφέλεια στον τομέα της τακτικής (ομάδα που έχοντας ανατρέψει εις βάρος της σκορ θα επιτίθεται ως το τέλος κατά κύματα έχοντας ανεβασμένη την άμυνά της στο κέντρο η Κύπρος δεν πρόκειται να συναντήσει ξανά στην προκριματική φάση).
Η ευκαιρία για νίκη στην Πορτογαλία χάθηκε, διότι ακόμη και σε μια βραδιά υπέρβασης το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα δεν κατάφερε να μασκαρέψει τις τρανταχτές ελλείψεις και αδυναμίες του. Από τη μέση και μπροστά διαθέτει -μ’ εξαίρεση έναν δεύτερο επιθετικό περιοχής- τόσο άφθονες και ποιοτικές επιλογές (Κωνσταντίνου, Οκκάς, Χαραλαμπίδης, Αλωνεύτης, Μακρίδης, Αβραάμ, Εφραίμ, Μαραγκός, Χριστοφή), ώστε η ανισοβαρής στελέχωση του από τη μέση και πίσω καθίσταται ηλίου φαεινότερη.
Κάθε ανταγωνιστική ομάδα βασίζεται σ’ έναν ικανό τερματοφύλακα. Ο Αντώνης Γιωργαλλίδης είναι ο καλύτερος Κύπριος στη θέση, αλλά αυτό δεν τον καθιστά αυτομάτως κατάλληλο. Αντιδράσεις πάνω στη γραμμή, έλεγχος περιοχής, καθοδήγηση άμυνας, σταθερότητα στις επεμβάσεις, αναποφασιστικότητα και λανθασμένες έξοδοι στις σέντρες είναι μόνο μερικοί από τους μείζονες τομείς, στους οποίους υστερεί.
Στη θέση-κλειδί των αμυντικών μέσων οι Σατσιάς, Ντομπρασίνοβιτς, Μιχαήλ είναι φιλότιμοι και αξιόπιστοι, έχουν πατήσει όμως καλά στην τέταρτη δεκαετία της ζωής τους και στερούνται ταχύτητας και αντοχών σε υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού. Στο κέντρο της άμυνας ο Χαραλάμπους στο πλευρό του Μερκή αποτελεί απόδειξη λειψανδρίας σε ικανούς στόπερ. Για το δεξί άκρο από τους τρεις παίκτες του ΑΠΟΕΛ (Σάββας Πουρσαϊτίδης, Μάριος Ηλία, Άνθος Σολωμού) ο πρώτος αποτελεί τη μακράν πιο αξιόπιστη επιλογή, ωστόσο και αυτός έχει το ζενίθ της καριέρας του πίσω, όχι μπροστά του.
Στο Γκιμαράες ο Άγγελος Αναστασιάδης απέδειξε ότι, προκειμένου να μας οδηγήσει στην υπέρβαση, αξίζει κάτι καλύτερο από τη διαρκή επίκληση στη φιλευσπλαχνία της Μεγαλόχαρης. Αξίζει μια μεγαλύτερη γκάμα επιλογών, την οποία μπορεί να του προσφέρει μόνον η αυξημένη εμπιστοσύνη των εγχώριων συλλόγων σε ιθαγενή ταλέντα. Αυτό το χειμώνα η Κύπρος -παρά την πλειάδα αλλοδαπών στις ομάδες της- δεν θα εκπροσωπηθεί σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ας αξιοποιήσουμε την ευκαιρία, προκειμένου να εξαντλήσουμε τις πιθανότητες εκπροσώπησης της χώρας στην τελική φάση του Euro2012.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου