Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Η λύση για την εθνική Κύπρου


Ας καταστεί συνείδηση: για ένα πιο ευοίωνο μέλλον της εθνικής Κύπρου η μοναδική βιώσιμη λύση είναι η εξασφάλιση των απαραίτητων συνθηκών για τον έγκαιρο εντοπισμό, την κατάλληλη εκπαίδευση και τη σωστή διαχείριση-προώθηση των εγχώριων ταλέντων.
Το ζητούμενο επί του παρόντος είναι πώς γεφυρώνουμε το διάστημα ως την απαρχή της νέας εποχής. Αφήνοντας τα πράγματα ως έχουν, άρα συμβιβαζόμενοι με νέες «-άρες» (από τριάρες μέχρι όπου φιλοτιμηθούν να σταματήσουν οι αντίπαλοι); Κλείνοντας προσωρινά το μαγαζί;
Ή βάζοντάς το να λειτουργήσει με όρους συλλόγου, ήτοι χορηγώντας κυπριακή υπηκοότητα σε κάθε αξιόλογο αλλοδαπό του εγχώριου πρωταθλήματος που δεν έχει ούτε μία πιθανότητα να παίξει κάποτε με τα χρώματα της πατρίδας του;

Τέταρτος δρόμος δεν υπάρχει. Ουδεμία επιλογή συνιστά ντροπή, εφ’ όσον άπαντες γνωρίζουν ότι στο τέλος της διαδρομής περιμένει η βάσιμη προσδοκία για μια νέα, αυθεντική και ανταγωνιστική εθνική ομάδα. Πώς όμως διασφαλίζεται η βελτίωση της εγχώριας ποδοσφαιρικής παραγωγής;
Το πρωτάθλημα αναπληρωματικών θα ήταν η λύση, αν το πρόβλημα αφορούσε τις ευκαιρίες και το χρόνο συμμετοχής και όχι την ποσότητα και (κυρίως) την ποιότητα των ιθαγενών ποδοσφαιριστών. Δυστυχώς λανθάνει της προσοχής ότι στην εποχή μας ολοένα και λιγότεροι πιτσιρικάδες ελκύονται από την προοπτική επαγγελματικής ενασχόλησης με το ποδόσφαιρο.
Το (άλυτο μέχρι σήμερα) πρόβλημα στράτευσης σε μια ποδοσφαιρικά εξαιρετικά κρίσιμη ηλικία, η αδιαφορία της ΚΟΠ και η διαρκώς αυξανόμενη προτίμηση των συλλόγων σε αλλοδαπούς λειτουργούν αποτρεπτικά για κάθε φιλόδοξο φυντάνι της ημεδαπής. Εξ ου και το μέγιστο στοίχημα είναι η εκ νέου δημιουργία μιας δελεαστικής προοπτικής για τους πωρωμένους με την μπάλα Κύπριους πιτσιρικάδες.
Την αρχή μπορεί και οφείλει να κάνει μόνον η εγχώρια ομοσπονδία αποδεικνύοντας εμπράκτως ότι ενδιαφέρεται πρώτιστα για τη δική της ομάδα (εθνική) και ακολούθως για τις διοργανώσεις που διεξάγονται υπό την αιγίδα της (πρωτάθλημα και κύπελλο).
Με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα σε αυτήν την κατάσταση, αγγίζει τα όρια της προσβολής να πριμοδοτούνται ακόμη και οι σύλλογοι που συμμετέχουν στο παντελώς αδιάφορο γκρουπ των πλέι οφ για τις θέσεις 5-8 και να μην έχουν θεσπιστεί χρηματικά έπαθλα για τις ομάδες που χρησιμοποιούν τους περισσότερους Κύπριους ανά αγωνιστική, γύρο και σεζόν.
Το αγκάθι της Εθνικής Φρουράς επίσης αντιμετωπίζεται. Προφανώς δεν γίνεται όποιος κλοτσά μια μπάλα και δηλώνει ποδοσφαιριστής να εξασφαλίζει άδειες και προνομιακή αντιμετώπιση στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Η εξαίρεση όμως μπορεί και επιβάλλεται να γίνει για ένα πολύ συγκεκριμένο αριθμό νεαρών που μέχρι τα 18 θα έχουν αποδείξει ότι δικαίως αντιμετωπίζονται ως εθνικό ποδοσφαιρικό κεφάλαιο.
Πώς θα συμβεί αυτό; Αν η ΚΟΠ δημιουργήσει δικές της ακαδημίες, στις οποίες από την ηλικία των 11-12 χρόνων θα συγκεντρώνονται, θα παρακολουθούνται και θα εκπαιδεύονται από ειδικά καταρτισμένους επαγγελματίες οι πλέον υποσχόμενοι πιτσιρικάδες στην Κύπρο.
Όσοι εξ αυτών πείθουν με την πρόοδό τους και με τις επιδόσεις τους στις μικρότερες εθνικές (ως τα 18), θα εξασφαλίζουν έως και αναβολή στράτευσης, ιδίως αν στο μεσοδιάστημα έχει ενδιαφερθεί γι’ αυτούς σύλλογος της πρώτης κατηγορίας που θα τους προσφέρει εγγυημένο χρόνο συμμετοχής. Για την Εθνική Φρουρά δεν είναι πρόβλημα να δώσει πέντε αναβολές ετησίως, για τον οποιοδήποτε ομοσπονδιακό τεχνικό όμως είναι μεγάλη υπόθεση να έχει ανά χρόνο πέντε υποψηφίους παραπάνω.
Το προαναφερθέν πρότζεκτ κοστίζει πολύ σε χρόνο και σε χρήμα. Το ανταποδοτικό όφελος όμως δικαιολογεί τις θυσίες και τις υπερβάσεις. Σε τελική ανάλυση, αν μας αρέσει να επικαλούμαστε τη Γερμανία ως παράδειγμα πολυπολιτισμικής εθνικής, επιβάλλεται να σημειώνουμε ταυτόχρονα ότι α) την τελευταία δεκαετία οι επενδύσεις της συγκεκριμένης χώρας στις ακαδημίες αγγίζουν το ένα δισεκατομμύριο ευρώ, β) οι κάθε λογής Κλόζε, Ποντόλσκι, Εζίλ, Κεντίρα γεννήθηκαν ή/και έμαθαν από νηπιακή ηλικία μπάλα στη Γερμανία και γ) παράλληλα με αυτούς οι Γερμανοί μπορούν να καυχώνται ξανά και για τη νέα, λαμπρή γενιά ιθαγενών ποδοσφαιριστών (βλέπε Νόιερ, Λαμ, Σβάινσταϊγκερ, Κρόος, Μίλερ).
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου