Από τον Μποσμάν στον Γουέμπστερ!

Μια ωρολογιακή βόμβα στα λογιστήρια όλων των ποδοσφαιρικών συλλόγων ενεργοποίησε την τελευταία μέρα του Ιανουαρίου το Ανώτατο Αθλητικό Δικαστήριο (CAS) της Λωζάννης. Το πόρισμα Γουέμπστερ αποτελεί την πιο εντυπωσιακή επανάσταση στο παγκόσμιο μετεγγραφικό σύστημα μετά την απόφαση Μποσμάν!

Το 1996 ο (άσημος) Βέλγος ποδοσφαιριστής Ζαν-Μαρκ Μποσμάν είχε επιτύχει μέσω της δικαίωσής του στο CAS την άνευ αποζημίωσης μετεγγραφή των ποδοσφαιριστών μετά το πέρας των συμβολαίων τους. Δώδεκα χρόνια αργότερα ο (επίσης άσημος) Σκοτσέζος αμυντικός Άντι Γουέμπστερ εξασφάλισε (επίσης μέσω δικαίωσης στο CAS) στους ανά τον κόσμο συναδέλφους του ακόμη πιο ευνοϊκές συνθήκες εργασίας και περισσότερη ισχύ!

Εφ’ εξής κάθε ποδοσφαιριστής με επιθυμία μετεγγραφής σε σύλλογο του εξωτερικού μπορεί να λύσει μονομερώς το συμβόλαιό του έπειτα από δύο ή τρία έτη (αναλόγως του αν κατά τη στιγμή υπογραφής του είχε συμπληρώσει ή όχι τα 28 χρόνια του αντιστοίχως) καταβάλλοντας ως αποζημίωση μόνον τους υπολειπόμενους μισθούς του!

Η υπόθεση Γουέμπστερ

Στις 26 Μαΐου 2006 ο Γουέμπεστερ καταγγέλλει μονομερώς τη σύμβασή του με τη σκοτσέζικη Χαρτς και 2,5 μήνες αργότερα υπογράφει τριετές συμβόλαιο με την αγγλική Γουίγκαν. Το Νοέμβριο του 2006 η Χαρτς αξιώνει αποζημίωση, την οποία στις 4 Απριλίου 2007 η Επιτροπή Διαιτησίας ορίζει στα 843.000€. Ο σκοτσέζικος σύλλογος θεωρεί ελάχιστο το ποσό και προσφεύγει στο CAS διεκδικώντας 5,4 εκατομμύρια ευρώ θεωρώντας πως αυτά ανταποκρίνονταν στην αγοραστική αξία του ποδοσφαιριστή.

Ακολουθούν οι ακροάσεις των δύο πλευρών στις 17 και 18 Οκτωβρίου κι εν συνεχεία η απόφαση στις 31 Ιανουαρίου, η οποία υποχρεώνει τον Γουέμπστερ να καταβάλλει στην πρώην εργοδότριά του μόλις 150.000 λίρες (σχεδόν 200.000€), ποσό ίσο με τις ετήσιες απολαβές του. Στην αιτιολόγηση του πορίσματος το CAS αναφέρει ρητά πως «ο σύλλογος δεν έχει ουδέν οικονομικό, ηθικό ή νομικό δικαίωμα να απαιτεί την αγοραστική αξία ενός παίκτη ως διαφυγόν κέρδος». Κι αυτό διότι για το ποσό (75.000 λίρες) που η Χαρτς πλήρωσε το 2001 για τον αμυντικό, ο σύλλογος έλαβε επαρκώς υψηλό αντίτιμο μέσα από τις 149 συμμετοχές του ποδοσφαιριστή. Κατά τη γνώμη του Ανώτατου Δικαστηρίου ο πιο δίκαιος υπολογισμός της αξίας του Γουέμπστερ είναι ο μισθός, ο οποίος θα καταβαλλόταν στον παίκτη στο υπόλοιπο του συμβολαίου του.

Συνάμα το CAS αξιολογεί πως η ρήξη του συμβολαίου μεταξύ Γουέμπστερ και Χαρτς είχε προκληθεί από αμοιβαία απώλεια εμπιστοσύνης και εκτιμά πως όλα έγιναν νόμιμα, διότι στο χρονικό σημείο της προσφοράς της Γουίγκαν οι διαπραγματεύσεις Γουέμπστερ-Χαρτς είχαν ναυαγήσει και η σύμβασή τους είχε καταγγελθεί ήδη.

«Αυτή είναι η πιο σημαντική αλλαγή στο ποδόσφαιρο μετά την αντίστοιχη Μποσμάν. Οι ποδοσφαιριστές έχουν πλέον τα ίδια δικαιώματα με τους κανονικούς εργαζόμενους», υποστήριξε ο Τόνι Χίγκινς της διεθνούς Ένωσης Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών, Fifpro.

Η αντίδραση της ΦΙΦΑ

Αντίθετα καταπέλτης ήταν ο Ζεπ Μπλάτερ. «Αυτό το πόρισμα μπορεί να έχει εκτεταμένες και καταστρεπτικές συνέπειες για όλο το ποδόσφαιρο. Η απόφαση του CAS βλάπτει το άθλημα. Είναι μια πύρρειος νίκη των παικτών και των ατζέντηδών τους, οι οποίοι φλερτάρουν με πρόωρη λύση συμβολαίου», δήλωσε ο πρόεδρος της FIFA. «Το CAS δεν έλαβε υπόψη του όπως θα έπρεπε την ιδιαιτερότητα του αθλήματος περιφρονώντας το άρθρο 17. Με αυτή την ατυχή απόφαση το θεμέλιο της σταθερότητας των συμβολαίων τίθεται πίσω από τα βραχυπρόθεσμα συμφέροντα των ποδοσφαιριστών».

Τι ξέχασε να πει ο Ελβετός; Πρώτον, ότι το άρθρο 17 είχε περιληφθεί στους κανονισμούς της FIFA το 2001 κατόπιν πίεσης της επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεύτερον, ότι το ζήτημα της αποζημίωσης έμεινε συνειδητά ανοικτό, ώστε ως ανώτατο γνωμοδοτικό όργανο να είναι η Επιτροπή Διαιτησίας της FIFA, η οποία πλέον δεν δύναται να ορίζει κατά το δοκούν αποζημιώσεις στις διαμάχες μεταξύ συλλόγων και παικτών.

Από απλησίαστοι... λαβράκια!

Εξυπακούεται πως το πόρισμα Γουέμπστερ επηρεάζει πρώτιστα τους συλλόγους, καθώς όλα οι ακριβοπληρωμένοι άσοι τους μετατρέπονται σε χρυσές ευκαιρίες για τις ενδιαφερόμενες ομάδες του εξωτερικού. Άρα στο μέλλον πολύ δύσκολα θα μπορούν να ποντάρουν σε μεγάλα μετεγγραφικά ανταλλάγματα για τους αστέρες τους.

Δύο ενδεικτικά παραδείγματα: ο ευρισκόμενος από το 2001 στην Τσέλσι, Φρανκ Λάμπαρντ, μπορεί το προσεχές καλοκαίρι να καταγγείλει το εκπνέον το 2009 συμβόλαιό του και να μεταπηδήσει σε σύλλογο του εξωτερικού έναντι μόλις 5,5 εκατομμυρίων ευρώ, όσες οι ετήσιες απολαβές του δηλαδή.

Ο Ραφαέλ φαν ντερ Φάαρτ υπέγραψε το 2005 στο Αμβούργο και οι ετήσιες απολαβές του αγγίζουν τα δύο εκατομμύρια ευρώ για συμβόλαιο ως το 2010. Το προσεχές καλοκαίρι η Γιουβέντους μπορεί να τον αποκτήσει καταβάλλοντας μόνο τέσσερα εκατομμύρια ευρώ (μισθοί δύο ετών) και όχι 23 που αξιώνει ο γερμανικός σύλλογος ως αγοραστική αξία του Ολλανδού. Κοσμογονία...
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ