Ξεθωριάζει η λάμψη των αστεριών

Ο κύβος ερρίφθη. Οι όροι του παιχνιδιού τροποποιήθηκαν -για ακόμη μια φορά- προς όφελος των δυνατών και εις βάρος των αδυνατών. Υποκύπτοντας στις πιέσεις των «μεγάλων παικτών» (εκπροσωπούμενων μέσω της ECA, European Club Association) η UEFA ενέκρινε για την τριετία 2018-21 αλλαγές στο Τσάμπιονς Λιγκ, του οποίου η νέα μορφή θα παραπέμπει σε πολύ μεγάλο βαθμό σε κλειστή λίγκα.

Τα βαριά ονόματα του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου έκριναν πως είχε έλθει το πλήρωμα του χρόνου να ελαχιστοποιηθούν (έως εκμηδενιστούν) τα περιθώρια στραβοπατημάτων και δυσάρεστων εκπλήξεων. Ήθελαν να εξαλείψουν όσο το δυνατόν περισσότερο τον παράγοντα του απρόβλεπτου και του απρόοπτου, που νομοτελειακά λειτουργούσε υπέρ των μικρών. Διαβάστε λεπτομερώς πώς το πέτυχαν:

Ποιος είναι ο κορυφαίος στην Ευρώπη;

Μια ιστορική πρεμιέρα στη σύγχρονη ιστορία του βραβείο για τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη (Best Player in Europe Award) καταγράφηκε την Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016, όταν ανακοινώθηκε από την UEFA η τριάδα των τελικών υποψηφίων, η οποία απαρτίζεται από τους Γκάρεθ Μπέιλ (Ρεάλ), Αντουάν Γκριζμάν (Ατλέτικο) και Κριστιάνο Ρονάλντο (Ρεάλ), ήτοι παίκτες που αγωνίζονται σε ομάδες της ίδιας πόλης (Μαδρίτη)!

Η δεύτερη είδηση που προέκυψε αφορούσε την ανάδειξη ενός καινούργιου κατόχου του βραβείου, καθώς ο περυσινός νικητής (Λιονέλ Μέσι) απουσιάζει από την τελική τριάδα.

BPiE-Award: Το προφίλ του Αντουάν Γκριζμάν

Μολονότι δεν συνοδεύτηκε από την κατάκτηση τροπαίων, η περίοδος 2015/16 ήταν η κορυφαία στην καριέρα του Γάλλου. Επτά δικά του τέρματα (μεταξύ αυτών τα καθοριστικά στους επαναληπτικούς με την Μπαρσελόνα και την Μπάγερν) άνοιξαν διάπλατα το δρόμο της Ατλέτικο Μαδρίτης για τον δεύτερο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ σε μια τριετία, όπου όμως οι «ροχιμπλάνκος» ηττήθηκαν (όπως και το 2014) από τη Ρεάλ και ο ίδιος χρεώθηκε ένα χαμένο πέναλτι στο δεύτερο ημίχρονο.

BPiE-Award: Το προφίλ του Γκάρεθ Μπέιλ

Ο Ουαλός σούπερ σταρ είναι ο δεύτερος εκπρόσωπος της Ρεάλ Μαδρίτης στην τελική τριάδα των υποψηφίων, καθώς παρά τους τραυματισμούς του πραγματοποίησε μια επιτυχημένη σεζόν με τους «μερένγκες», αλλά και με την εθνική ομάδα της χώρας του.

Στην Πριμέρα Ντιβισιόν ο Μπέιλ πανηγύρισε 19 τέρματα, τα οποία συνιστούν την πιο παραγωγική χρονιά του στο ισπανικό πρωτάθλημα. Μεταξύ αυτών το καρέ στο 10-2 επί της Ράγιο Βαγεκάνο και το χατ τρικ στο 5-0 επί της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια.

BPiE-Award: Το προφίλ του Κριστιάνο Ρονάλντο

Ο Πορτογάλος έχει πίσω του την κορυφαία σεζόν της καριέρας του, καθώς κατάφερε πανηγύρισε μεγάλες επιτυχίες τόσο με τη Ρεάλ όσο και με την εθνική Πορτογαλίας.

Ο CR7 αναδείχθηκε για τέταρτη χρονιά στη σειρά (και πέμπτη συνολικά) πρώτος σκόρερ στο Τσάμπιονς Λιγκ (16 γκολ) συμβάλλοντας ουσιαστικά (βλέπε χατ τρικ στον επαναληπτικό προημιτελικό με τη Βόλφσμπουργκ) στην κατάκτηση του 11ου Κυπέλλου Πρωταθλητριών από τη Ρεάλ Μαδρίτης.

Μπέιλ, Γκριζμάν ή Ρονάλντο;

Η UEFA ανακοίνωσε την τριάδα των υποψηφίων για το βραβείο του καλύτερου παίκτη στην Ευρώπη την περίοδο 2015/16

Μια ιστορική πρεμιέρα στη σύγχρονη ιστορία του βραβείο για τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη (Best Player in Europe Award) καταγράφηκε την Παρασκευή 5 Αυγούστου 2016, όταν ανακοινώθηκε από την UEFA η τριάδα των τελικών υποψηφίων, η οποία απαρτίζεται από τους Γκάρεθ Μπέιλ (Ρεάλ), Αντουάν Γκριζμάν (Ατλέτικο) και Κριστιάνο Ρονάλντο (Ρεάλ), ήτοι παίκτες που αγωνίζονται σε ομάδες της ίδιας πόλης (Μαδρίτη)!

Μια λαμπάδα στο μπόι του Σκέλβικ!

Με τη σοφία που χαρίζει η (χρονική) απόσταση από το γεγονός, το μεγαλύτερο ευτύχημα για τον ΑΠΟΕΛ στο προχθεσινό παιχνίδι στο «Λέρκενταλ» ήταν το δεύτερο γκολ της Ρόσενμποργκ. Ουδεμία διάθεση αστεϊσμού ή υπερβολής. Αν οι «γαλαζοκίτρινοι» διατηρούν ακέραιες ελπίδες (ανατροπής του εις βάρος τους 2-1 και) πρόκρισης στον επαναληπτικό του ΓΣΠ, οφείλεται στο τέρμα του Γιόργκεν Σκέλβικ στις καθυστερήσεις του πρώτου μέρους.

Εκείνο το συμβάν αποδείχθηκε game changer ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, mind changer. Αν δεν προέκυπτε, δεν υπάρχει ουδεμία ένδειξη (ούτε καν… αποχρώσα) πως ο Τόμας Κρίστιανσεν θα υπαναχωρούσε από την επιλογή των τριών αμυντικών μέσων (Μοράις, Βινίσιους, Αρτυματάς), στην οποία είχε προχωρήσει μετά την αιφνίδια απώλεια του Τόμας ντε Βινσέντι.

Τα νέα ήθη του Νταμπίζα

Εν αρχή ην το προφανές. Στην Ομόνοια άπαντες θα ήθελαν να αποφευχθεί η έκτακτη συνέντευξη Τύπου που συγκάλεσε ο Νίκος Νταμπίζας. Για την ακρίβεια, θα επιθυμούσαν να εξέλιπαν τα αίτια που την προκάλεσαν: ο αποκλεισμός από την Μπεϊτάρ στο β’ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ και η έντονη συζήτηση που σήκωσε για τον προγραμματισμό στο «τριφύλλι».

Ως καθ’ ύλην αρμόδιος γι’ αυτόν ο Ελλαδίτης αισθάνθηκε την ανάγκη να τοποθετηθεί δημοσίως. Και, αυτονόητα, να ανακριθεί δημοσίως. Εναπόκειται στον ίδιο να προσκομίσει πειστικές εξηγήσεις γι’ αυτήν την αποτυχία διασκεδάζοντας (ως ένα βαθμό) τις εντυπώσεις και καθησυχάζοντας (επίσης ως ένα βαθμό) το κοινό των «πρασίνων». Εν προκειμένω, ωστόσο, δεν ενδιαφέρει τόσο το περιεχόμενο των δηλώσεων του Νταμπίζα όσο η προσέγγισή του στο ρόλο του τεχνικού διευθυντή.

Τι γυρεύει η Ομόνοια στην Ευρώπη;

Από το καλοκαίρι του 2008, όταν είχε αποκλείσει την ΑΕΚ Αθηνών και είχε την ατυχία να πέσει στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου UEFA στη Μάντσεστερ Σίτι, η Ομόνοια βιώνει στην Ευρώπη τη «μέρα της μαρμότας». Μια επαναλαμβανόμενη δυσάρεστη κατάσταση που την έχει αφήσει ως τη μοναδική από τις παραδοσιακές δυνάμεις του κυπριακού ποδοσφαίρου δίχως συμμετοχή σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης.

Το ρεπερτόριο των αποκλεισμών της τελευταίας οκταετίας είναι πραγματικά ανεξάντλητο: στο β’ προκριματικό γύρο, στο γ’ προκριματικό γύρο, στα πλέι οφ, από καλύτερες ομάδες, από ισοδύναμες ομάδες, από χειρότερες ομάδες, με τύχη, με ατυχία, με ανατροπές που δεν αποδείχθηκαν αρκετές, με παρ’ ολίγον ολικές ανατροπές, στα εκτός έδρας γκολ, στα πέναλτι -οι «πράσινοι» έχουν εθίσει το κοινό τους στη σκέψη πως πάντα θα βρεθεί ένας τρόπος, προκειμένου ο διακαής πόθος να μείνει ανεκπλήρωτος.

Ομόνοια: Γίνεται ομελέτα χωρίς αυγά;

Αν δεν μπορείς να προσάψεις κάτι στον Ραν Μπεν Σίμον (κρίνοντας είτε από τη μονοετή θητεία του στην Κύπρο είτε από το παιχνίδι στα Ιεροσόλυμα), είναι η αφέλεια σε επίπεδο τακτικής. Ο Ισραηλινός εμφανίζεται, σχεδόν πάντα, πολύ καλά διαβασμένος για το παιχνίδι του αντιπάλου. Ο αποψινός επαναληπτικός της Μπεϊτάρ με την Ομόνοια δεν αναμένεται ν’ αποτελέσει εξαίρεση στον κανόνα.

Ο πρώην τεχνικός της ΑΕΚ γνωρίζει άριστα πως το 1-0 είναι ανατρέψιμο αποτέλεσμα και πως η ομάδα του δεν είναι τόσο ποιοτικά ανώτερη, ώστε να μπορεί να ισχυριστεί ότι αδιαφορεί για το παιχνίδι του αντιπάλου. Η πρόκριση για την Μπεϊτάρ περνά μέσα από την παρεμπόδιση του «τριφυλλιού» να επιβάλλει το δικό του ρυθμό και νόμο.

BPiE: Οι 10 υποψήφιοι διάδοχοι του Μέσι

Εγκαινιάζοντας για έκτο συναπτό χρόνο τη διαδικασία ανάδειξης του Καλύτερου Παίκτη στην Ευρώπη (Best Player in Europe) την αγωνιστική περίοδο 2015/16 η UEFA ανακοίνωσε σήμερα (18/7) τους δέκα ποδοσφαιριστές που περνούν στο β’ γύρο της ψηφοφορίας.

Όπως ακριβώς και τα προηγούμενα χρόνια, δημοσιογράφοι από κάθε μία εκ των 55 ομοσπονδιών-μελών της UEFA κατήρτισαν μια λίστα με τους κατά τη γνώμη τους κορυφαίους πέντε ποδοσφαιριστές της περασμένης σεζόν δίνοντας πέντε βαθμούς στον πρώτο, τέσσερις στον δεύτερο κ.ο.κ.

Οι δέκα παίκτες με τη μεγαλύτερη βαθμολογία προχωρούν στο β’ γύρο της ψηφοφορίας, ο οποίος θα κρίνει τους τρεις φιναλίστ (σ.σ. θα ανακοινωθούν στις 5 Αυγούστου). Θα ακολουθήσει η τελική ψηφοφορία και η ανάδειξη του νικητή, ο οποίος θα ανακοινωθεί στο πλαίσιο της κλήρωσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ 2016/17, στο Μονακό.

O βαθιά δημοκρατικός χαρακτήρας του Brexit

Ο πανικός με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος υπέρ του Brexit συνεχίζεται. Και τι δεν ακούμε τα τελευταία εικοσιτετράωρα. Η βλακεία είναι τόσο απόλυτη που ξεπερνά κάθε προηγούμενο.

«Αυτοί που ψήφισαν υπέρ του Brexit είναι εθνικιστές και ακροδεξιοί». Η αλήθεια είναι ότι η πλειοψηφία των Βρετανών και ιδίως των λαϊκών στρωμάτων και τάξεων -με πρώτη την παραδοσιακή εργατική τάξη στα παλιά βιομηχανικά κέντρα της Βρετανίας που σήμερα σαρώνονται από τη μαζική ανέχεια και ανεργία- ψήφισαν υπέρ της διατήρησης του έθνους κράτους και εναντίον του υπερεθνικού αυτοκρατορικού μορφώματος της ΕΕ.

Απειλές και ψέματα κατά του Brexit

του Λεωνίδα Βατικιώτη

Ποτέ άλλοτε! Δεν θυμόμαστε άλλη φορά στις παραμονές ενός δημοψηφίσματος να έχει μεσολαβήσει τέτοια ιδεολογική τρομοκρατία. Ούτε με το δημοψήφισμα των Κυπρίων για το Σχέδιο Ανάν και των Γάλλων για το Ευρωσύνταγμα το 2004, ούτε καν πριν το δικό μας δημοψήφισμα το 2005 δεν ειπώθηκαν τόσο πολλά και χονδροειδή ψέματα, δεν ασκήθηκε τέτοια ψυχολογική πίεση όπως αυτή που καθημερινά βλέπουμε να ασκείται, με αφορμή το δημοψήφισμα των Βρετανών στις 23 Ιουνίου. Αξίζει μια ματιά στα επιχειρήματα που επιστρατεύει το στρατόπεδο της παραμονής στην ΕΕ, για έναν και μόνο λόγο: επειδή αποκαλύπτουν την ποιότητα του πολιτικού τους λόγου κι επίσης επειδή φαίνεται πόσο αδίστακτοι είναι, όταν επιστρατεύουν ακόμη και παιδικά παραμύθια, προκειμένου να φοβίσουν την κοινωνία και υπό το κράτος της ανασφάλειας οι ψηφοφόροι να επιλέξουν τη γερμανική ΕΕ.

Έχει καμιά σημασία να ασκούμε εθνική κυριαρχία σαν χώρα;

Το σίγουρο είναι ότι ζούμε σε περίοδο πλήρους παραλογισμού. Δείτε με τι απλότητα συζητούν όλοι τους για το πώς χάθηκε η εθνική κυριαρχία της χώρας υπό το καθεστώς των μνημονίων. Λες και πρόκειται για κάτι εντελώς δευτερεύον. Σαν να βγήκαμε στη βροχούλα χωρίς ομπρέλα. Ε, θα βραχούμε κάπως, αλλά μετά θα στεγνώσουμε και έτσι όλα μέλι-γάλα.

Η θεωρία αυτή στην πιο χυδαία της εκδοχή διατυπώθηκε από την κ. Βαγενά, η οποία δήλωσε αρχικά: «Δεν μας τρομάζουν τα 99 χρόνια διάρκειας του ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εδώ η Ελλάδα ήταν υπό τουρκική σκλαβιά για 400 χρόνια και άντεξε».

Ποδόσφαιρο χωρίς κόσμο

Την περασμένη Πέμπτη δόθηκε στη δημοσιότητα η πώληση των εισιτηρίων κατά την περίοδο 2015/16. Από τα παρατιθέμενα στοιχεία προκύπτουν εντυπωσιακοί αριθμοί και εξάγονται χρήσιμα συμπεράσματα. Κατά σειρά: ο μέσος όρος εισιτηρίων ανά αγώνα την άρτι ολοκληρωθείσα σεζόν (1.909) υπολείπεται αισθητά του αντίστοιχου την περίοδο 2014/15 (2.142 με πρωτάθλημα 12 ομάδων), ενώ είναι μικρότερος του μέσου όρου των σεζόν 2013/14 (1.966) και 2012/13 (2.085), όταν οι ομάδες στην πρώτη κατηγορία ήταν ξανά 14.

Τα περισσότερα εισιτήρια σε μια αγωνιστική (19.071) ισοδυναμούν μ’ ένα sold-out στο ΓΣΠ(!) και  κόπηκαν στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος -όχι σε κάποια αγωνιστική των πλέι οφ. Ο μέσος όρος εισιτηρίων της πρώτης ομάδας στη σχετική λίστα (ΑΠΟΕΛ) ήταν μόλις 7.362!

Μια δημοσκοπική έρευνα γνώμης που δεν θα συζητηθεί στα ΜΜΕ

του Δημήτρη Καζάκη

Προφανώς όλοι έχετε ακούσει τις περίφημες δημοσκοπήσεις των εγχώριων διαπλεκόμενων εταιρειών να μας λένε ότι οι Έλληνες είναι υπέρ του ευρώ και της ΕΕ με συντριπτικά ποσοστά. Κάθε φορά που δημοσιεύεται μια τέτοια δημοσκόπηση, γίνεται πρώτο θέμα στα γνωστά μέσα μαζικής εξαχρείωσης, για να μας πείσουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πάσχει από μια ιδιάζουσα μορφή οξύτατου σαδομαζοχισμού.

Δείτε όμως ποια είναι τα πιο πρόσφατα αποτελέσματα μιας άλλης έρευνας, την οποία είναι σίγουρο ότι δεν θα την κάνουν θέμα τα διαπλεκόμενα κανάλια και ΜΜΕ. Πρόκειται για την έρευνα της Pew Research Center που εδρεύει στην Ουάσινγκτον και δημοσιεύθηκε χθες Τρίτη 7/6. Η έρευνα αυτή αφορούσε σε πάνω από 10.000 άτομα σ’ όλη την Ευρώπη και έδειξε ότι οι ψηφοφόροι από την Ιταλία και την Πολωνία έως την Ελλάδα και τη Σουηδία έχουν χάσει την πίστη τους στην ΕΕ.

Η Ελλάδα μετατράπηκε σε πολεμική εφεδρεία του Ισραήλ

του Δημήτρη Καζάκη
Στις 2 Ιουνίου ψηφίσθηκε από τη Βουλή -με τη γνωστή πλέον τακτική «ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε»- η διεθνής σύμβαση με τίτλο «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης του Κράτους του Ισραήλ σχετικά με το Καθεστώς των Δυνάμεών τους». Η Συμφωνία αυτή είχε υπογραφεί στο Τελ Αβίβ στις 19 Ιουλίου 2015 από τον Π. Καμμένο και τον Ισραηλινό ομόλογό του.

Η συμφωνία αυτή δεν αφορά στη «στρατιωτική συνεργασία» της Ελλάδας με το Ισραήλ, αλλά το Καθεστώς των Δυνάμεων τους (Status of Forces Agreement, SOFA). Τι είναι αυτή η συμφωνία; Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, η οποία είναι η πρώτη χώρα παγκόσμια που εφάρμοσε τις συμφωνίες αυτές μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, «SOFA είναι πολυμερείς ή διμερείς συμφωνίες που θεσπίζουν σε γενικές γραμμές το πλαίσιο, βάσει του οποίου λειτουργεί το στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ σε μια ξένη χώρα και πώς η εσωτερική νομοθεσία της ξένης δικαιοδοσίας ισχύει για το προσωπικό των ΗΠΑ στη χώρα αυτή». (R. Chuck Mason, Status of Forces Agreement (SOFA): What Is It, and How Has It Been Utilized? Congressional Research Service, 15 Μαρτίου 2012)

Πόση αξία έχει το συμβόλαιο;

Το φαινόμενο απαντάται παντού και σε διάφορες μορφές. Η ΑΕΛ αποδέσμευσε τον Ντεγκρά, η Ομόνοια τον Οκέγε, η ΑΕΚ τον Χατζηγιαννακού, μολονότι και οι τρεις είχαν συμβόλαια για την ερχόμενη περίοδο. Στην ίδια κατηγορία αναμένεται να προστεθούν προσεχώς και οι Στίλιτς, Πιατκόφσκι, Κοδίνα (ΑΠΟΕΛ), Μαρτσίνιακ, Νίνου (ΑΕΚ), Αβραάμ, Λοϊζίδης, Οικονόμου, Κάλβο, Κίττος, Πελέ, Νούχου (Ανόρθωση), τους οποίους οι ομάδες τους επιδιώκουν να απομακρύνουν πριν το συμφωνημένο τέλος της συνεργασίας τους.

Προσθέστε την περίπτωση Μυτίδη (σ.σ. δεν αναγνωρίζει τη μονομερή ανανέωση συμβολαίου του) και αυτήν του Ντλοβού (σ.σ. θα υπογράψει νέο συμβόλαιο, προκειμένου η Ανόρθωση να καρπωθεί αποζημίωση από την πώλησή του αυτό το καλοκαίρι) και έχετε το αβίαστο συμπέρασμα: 21 χρόνια μετά το πόρισμα Μποσμάν τα συμβόλαια έχουν αξία μικρότερη ακόμη και από το χαρτί, πάνω στο οποίο συντάσσονται.

Διατλαντική συμφωνία: επιχειρηματικός ολοκληρωτισμός

του Λεωνίδα Βατικιώτη
Το ιδεώδες του πλήρους ανταγωνισμού που φαντάστηκε πλήθος αστών οικονομολόγων βρίσκει την πλήρη του πραγμάτωση στα έγγραφα της Διατλαντικής Συμφωνίας Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) που έδωσε στη δημοσιότητα η Greenpeace, σπάζοντας για πρώτη φορά το τείχος σιωπής που περιβάλλει τις διαπραγματεύσεις (Πατώντας εδώ έχετε πρόσβαση στη σελίδα με τις αποκαλύψεις της Greenpeace κι εδώ για το έγγραφο για τον ανταγωνισμό)

Ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση, που για πολλούς εξακολουθεί να αποτελεί εγγύηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και ανάχωμα των τυφλών δυνάμεων της αγοράς, πολλές φορές ξεπερνάει ακόμη και τις ΗΠΑ σε ύμνους υπέρ της ελεύθερης αγοράς.

Κάνει ο “Mou” για τη ManU;

Είναι ο Ζοζέ Μουρίνιο ο κατάλληλος προπονητής για τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ; Ναι, αν το ζητούμενο είναι η επιστροφή σε πρωταγωνιστικό επίπεδο, η κατάκτηση τίτλων, η διατήρηση του παγκόσμιου brand name του συλλόγου σε μια χρονιά άνευ Τσάμπιονς Λιγκ. Όχι, αν το ζητούμενο είναι ο συνδυασμός όλων των προαναφερθέντων με το ποδόσφαιρο, στο οποίο οι φίλοι των «κόκκινων διαβόλων» είχαν καλομάθει στη σχεδόν τριακονταετία του σερ Άλεξ Φέργκιουσον.

Επί της ουσίας, δηλαδή, το σωστό ερώτημα γι’ αυτή τη συνεργασία που επισημοποιήθηκε προχθές είναι, αν έπειτα από μια τριετία πειραματισμών η διοίκηση των πολυπρωταθλητών Αγγλίας έχει ιεραρχήσει σαφώς τις προτεραιότητες της. Θα έχει ενδιαφέρον να διαπιστώσουμε, αν οι «κόκκινοι διάβολοι» αποφάσισαν -όπως η Ρεάλ το 2010- να πωλήσουν την ψυχή τους (βλέπε αγωνιστικό dna) στο διάβολο με αντάλλαγμα τη διεύρυνση της τροπαιοθήκης τους.

Το colpo grosso του Εμάνουελ

Σε πείσμα των πάντων έγινε ο πρώτος αλλοδαπός προπονητής μετά τον Γερμανό Μπερντ Στάνγκε που έβγαλε μια ολόκληρη περίοδο στον πάγκο του Απόλλωνα. Ανταποκρινόμενος επιτυχώς σε όλες τις αναποδιές και τις δοκιμασίες οδήγησε την ομάδα του στην τρίτη θέση της βαθμολογίας και στην κατάκτηση του κυπέλλου, με αποτέλεσμα η δουλειά του να χαίρει πλέον καθολικής αναγνώρισης και εκτίμησης.

Η αληθινή δικαίωση του 41χρονου Αγκολέζου, ωστόσο, ακούει στο όνομα Αγγελής Αγγελή. Στην τρέχουσα περίοδο ο Κύπριος στόπερ πρωτοεμφανίστηκε στις 26 Σεπτεμβρίου. Ο νεοφερμένος Σιμόες δεν είχε πείσει και ο Εμάνουελ δεν είχε ενδοιασμό να «θυσιάσει» τη μεταγραφική επιλογή του, ενώ ο Μερκής είχε μεν ανακάμψει από τον τραυματισμό του, αλλά ήταν τιμωρημένος για τη συμπεριφορά του στο μηδέποτε διεξαχθέν παιχνίδι με την Ανόρθωση στον α’ γύρο.

Περί ανταγωνισμού

Το τελευταίο δεκαπενθήμερο παρατηρείται μια εντυπωσιακή αύξηση όσων αξιολογούν πως η επιστροφή στο μοντέλο των 14 ομάδων στην α’ κατηγορία ήταν εν τέλει μια ορθή απόφαση. Με ποιο κριτήριο; Ότι ο φόβος για μειωμένο ανταγωνισμό διαψεύστηκε, αφού η μάχη για τον τίτλο κρίθηκε δύο αγωνιστικές πριν το τέλος και η κούρσα για την παραμονή κράτησε μέχρι το φινάλε.

Ακόμη κι αν -εντελώς καλοπροαίρετα και για χάρη της συζήτησης- προσπεράσει κάποιος την πραγματικότητα πως για ακόμη μια περίοδο ο δείκτης ποιότητας υποχώρησε (αδιάψευστος μάρτυρας η διαρκής υποχώρηση της χώρας στη βαθμολογία της UEFA), η υποστήριξη της άποψης για υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού στην τρέχουσα περίοδο προϋποθέτει τάσεις… εθελοτυφλίας.

Η επέλαση των Ισπανών

Το πρωτοφανές επίτευγμα «σκάλωσε» στο «Άνφιλντ». Η πρόκριση της Λίβερπουλ επί της Βιγιαρεάλ στέρησε από την Ισπανία την ευκαιρία να υπερηφανευτεί για τη στελέχωση των τελικών όλων των ευρωπαϊκών διοργανώσεων αποκλειστικά με ομάδες από το πρωτάθλημά της.

Ακόμη κι εν τη απουσία του «κίτρινου υποβρυχίου», ωστόσο, οι Ισπανοί έχουν ενώπιον τους το ντέρμπι της Μαδρίτης (Ρεάλ-Ατλέτικο) στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ (ακριβώς όπως και το 2014) και τη Σεβίλλη να διεκδικεί για τρίτη συναπτή χρονιά το τρόπαιο του Γιουρόπα Λιγκ.

Η νέα «προδοσία» του Γκουαρδιόλα

Οκτώ συναπτά εκτός έδρας παιχνίδια δίχως νίκη σε νοκ άουτ φάση του Τσάμπιονς Λιγκ. Τρεις συναπτές αποτυχημένες απόπειρες επίτευξης εκτός έδρας τέρματος σε ημιτελική φάση της διοργάνωσης. Ενδεχόμενος τρίτος συναπτός αποκλεισμός (πάλι απέναντι σε ισπανικό σύλλογο) ένα βήμα πριν τον τελικό θα ολοκληρώσει το αρνητικό τρεμπλ και θα χαράξει αρνητικό(τατο) πρόσημο στη θητεία του Πεπ Γκουαρδιόλα στο Μόναχο.

Το μεσοβδόμαδο παιχνίδι στο «Βιθέντε Καλδερόν» ήταν ακόμη μια προδοσία του Καταλανού στην Μπάγερν. Σε μια έδρα-φωτιά, απέναντι σε μια ομάδα από ατσάλι με προπονητή και παίκτες διατεθειμένους να μετέλθουν κάθε διαθέσιμο μέσο για την επίτευξη του στόχου, ο Γκουαρδιόλα έκρινε πως είχε έλθει το πλήρωμα του χρόνου για υπερβολικά ριψοκίνδυνους πειραματισμούς.

Μικραίνοντας τον ορίζοντα

Δεν έχω πειστεί ότι ο ΑΠΟΕΛ σε περίπτωση πρόκρισης επί του Απόλλωνα (στα πέναλτι) θα είχε προχωρήσει σε αλλαγή τεχνικής ηγεσίας -κι ας υπήρχαν παράπονα (από τους παίκτες) για τη συμπεριφορά και (από τους οπαδούς) για τις επιλογές του προπονητή. Εξακολουθώ να μην ξέρω, αν οι «γαλαζοκίτρινοι» θα κατακτήσουν το πρωτάθλημα, ενώ δεν είμαι βέβαιος ότι επιδίωξη της διοίκησης είναι να καθιερωθούν ως η ομάδα που κάθε χρόνο αλλάζει τρεις προπονητές καθ’ οδόν για τον τίτλο (ή το νταμπλ).

Κλοπ

Υπάρχουν πολλοί λόγοι να γουστάρεις προπονητές τύπου Γίργκεν Κλοπ. Η ικανότητά τους να εντοπίζουν και να εξελίσσουν ταλέντα ή υποτιμημένους παίκτες, η ταύτισή τους με την (εκάστοτε) ομάδα και τους οπαδούς της, τη βασισμένη στην ατελείωτη ένταση και προσπάθεια αγωνιστική φιλοσοφία τους, την άρνηση υποταγής και παράδοσης ακόμη και στις φαινομενικά πλέον αδιέξοδες καταστάσεις, τις σε σχέση με τα διαθέσιμα μέσα δυσανάλογα μεγάλες επιτυχίες τους κ.ο.κ.

Μαρσέλο

Ασυγχώρητες γκάφες τερματοφυλάκων, παιδαριώδεις γκέλες παγκοσμίου κλάσης αμυντικών, απίστευτα λάθη διαιτητών και -ως κερασάκι στην τούρτα- η νέα έρευνα της αστυνομίας στα κεντρικά της UEFA, στο πλαίσιο των αποκαλύψεων των Panama Papers. Το περασμένο επταήμερο αφαίρεσε και το τελευταίο φύλλο συκής από τους διαπρύσιους θιασώτες του αξιώματος πως τέτοια φαινόμενα μόνον στην Κύπρο παρατηρούνται.

Η ανικανότητα, η ακαταλληλότητα, η επιτηδειότητα και η διαφθορά δεν έχουν ούτε πατρίδα ούτε φυλή. Διαχρονικά καταγράφονται σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Όσοι διατείνονται ακόμη ότι η διαφορά μας με τις υπόλοιπες προηγμένες χώρες έγκειται στη συχνότητα και στο βαθμό εμφάνισης αυτών των κρουσμάτων, προφανώς δύσκολα θ’ αναθεωρήσουν, καθώς είτε αρέσκονται είτε έχουν συμφέρον να εθελοτυφλούν.

Η υστεροφημία του φιλοσόφου

Ποια είναι η διαφορά ενός τεχνοκράτη κι ενός επιστήμονα-φιλοσόφου; Ο πρώτος εφαρμόζει ήδη γνωστές τεχνικές. Ο δεύτερος δεν δεσμεύεται από ουδεμία τεχνική παρά μόνον από την ανάγκη να λύσει ένα πρόβλημα με τον προσφορότερο για το κοινό καλό τρόπο. Αυτή η ανάγκη οδηγεί διαχρονικά σε εφευρέσεις, καινοτομίες -στην πρωτοπορία γενικότερα.

Αυτή ήταν, είναι και θα μείνει η κορυφαία διαφορά του Γιόχαν Κρόιφ από όλους τους υπόλοιπους αληθινά μεγάλους του ποδοσφαίρου. Πνεύμα ανήσυχο, διορατικό και δημιουργικό ο «ιπτάμενος Ολλανδός» υπήρξε μπροστά από την εποχή του και ως ποδοσφαιριστής και ως προπονητής και ως παράγοντας. Πόσοι στ’ αλήθεια μπορούν να καυχηθούν κάτι αντίστοιχο;

Πόλεμος

Και τώρα; Θα γίνουμε όλοι… Βρυξελλιώτες, όπως είχαμε γίνει… Παριζιάνοι τον περασμένο Νοέμβριο; Ή μήπως έχει έλθει η ώρα να κοιτάξουμε κατάματα την αλήθεια; Σχεδόν όλη η υφήλιος ευρίσκεται σε δίνη αποπληθωρισμού, τον οποίο διαχρονικά ο παγκόσμιος καπιταλισμός έχει αντιμετωπίσει μόνον έναν τρόπο: τον πόλεμο. Τόσο ωμά, τόσο κυνικά.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι ευρωπαϊκές ηγεσίες βαυκαλίζονταν ότι θα μπορούσαν να βομβαρδίζουν με κέρδη δισεκατομμυρίων οπουδήποτε στην υφήλιο, δίχως ο πόλεμος να επισκεφτεί τη γειτονιά τους. Το χτύπημα στις Βρυξέλλες (έδρα της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ) έβγαλε και τους τελευταίους από την εν λόγω αυταπάτη. Η δράση νομοτελειακά προκαλεί αντίδραση και ο πόλεμος είναι πλέον για τα καλά εντός της Ευρώπης.

Μαθαίνει άραγε ο Γκουαρδιόλα;

Το Μπάγερν-Γιουβέντους έχει καταχωριστεί ήδη ως το κορυφαίο παιχνίδι της τρέχουσας διοργάνωσης κι ένα από τα πλέον συναρπαστικά στην ιστορία του Τσάμπιονς Λιγκ. Στις πολυάριθμες βαθυστόχαστες αναλύσεις για το πώς εξελίχθηκε σε θρίλερ και πού εν τέλει κρίθηκε αυτή η αναμέτρηση, ας μου επιτραπεί να προσθέσω μια πιο… ρηχή και πεζή. Εξαντλείται σε δύο λέξεις: Πεπ Γκουαρδιόλα.

Ακόμη και στην τρίτη (και τελευταία) χρονιά του στο Μόναχο ο Καταλανός παραμένει υπόχρεος της απόδειξης ότι στα κρίσιμα παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, από την κατάκτηση ή μη του οποίου θα κριθεί και η συνολική δουλειά του στην Μπάγερν, ξέρει να προετοιμάζει και να στήνει την ομάδα του σωστά.

Ας αφήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα για τους πρόσφυγες οι νεοναζί ηγέτες της ΕΕ

του Δημήτρη Καζάκη

Έκλεισε επί της αρχής η συμφωνία ανάμεσα ΕΕ και Τουρκία για τον έλεγχο της ροής των προσφύγων. Η ΕΕ μαζί με την Τουρκία αρνείται επίσημα να μεταχειρίζεται τους πρόσφυγες ως τέτοιους, ώστε να μπορεί επιλεκτικά να χορηγεί άσυλο, να μπορεί να τους επιστρέφει πίσω και γενικά να τους μεταχειρίζεται κατά το δοκούν έξω από τις προβλέψεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου, τις διεθνείς συμβάσεις και πρωτόκολλα. Τώρα πια οι πρόσφυγες θα βαφτίζονται παράνομοι μετανάστες και θα αντιμετωπίζονται ως «εισβολείς», ώστε να μπορούν να τους κρατούν σε στρατόπεδα κράτησης και να τους μεταχειρίζονται ως αλλοδαπούς χωρίς δικαιώματα.

Φυσικά η Ελλάδα θα είναι ο χώρος μετακομιδής των δύστυχων με σκοπό τη διαλογή για θέσεις επανεγκατάστασης (resettlement) από θέσεις μετεγκατάστασης (relocation), όπως ονομάζονταν παλιότερα. Η Ελλάδα λοιπόν συμφώνησε να μεταβληθεί σ’ ένα τεράστιο στρατόπεδο κράτησης με πάνω από 30 hot spots και ευρεία διασπορά όσων κρίνονται -άγνωστο με ποια κριτήρια και από ποιον- ότι πρέπει να εγκλωβιστούν στη χώρα. Οι υπόλοιποι θα επιστρέφουν στην Τουρκία, ανεξάρτητα από το αν θα είναι πρόσφυγες από τη Συρία ή όχι.

Μπορεί να υπάρξει ευρώ και ΕΕ χωρίς λιτότητα;

του Δημήτρη Καζάκη

Συμμαχία ενάντια στη λιτότητα για τη δημοκρατία στην Ευρώπη ετοιμάζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Όλα τα μεγάλα μυαλά θα μαζευτούν για να συσκεφθούν τον τρόπο που μπορεί να υπάρξει ευρώ, ευρωζώνη, ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, χωρίς λιτότητα. Δηλαδή πώς μπορεί να γίνει φυτοφάγο ένα από τα μεγαλύτερα αρπακτικά στην ιστορία της παγκόσμιας αγοράς.

Η αναζήτηση αυτή έχει τόση αξία όση και εκείνη του Μεσαίωνα ανάμεσα στους καλόγερους του παπισμού, που φιλονικούσαν εναγωνίως για το φύλο των αγγέλων. Ή σαν εκείνη ανάμεσα στους σοσιαλδημοκράτες των μεγάλων αποικιακών αυτοκρατοριών των αρχών του 20ού αιώνα, που ενώ προσυπέγραφαν την αποικιοκρατία επιθυμούσαν ταυτόχρονα να εξανθρωπίσουν τις μεθόδους της.

Τι σηματοδοτεί το νέο τρομοκρατικό χτύπημα στην Τουρκία και η αποχώρηση της Ρωσίας από τη Συρία;

του Δημήτρη Καζάκη

Νέο τρομοκρατικό χτύπημα στην Άγκυρα της Τουρκίας με πάνω από 37 νεκρούς. Την ίδια περίπου ώρα που ο πρόεδρος Πούτιν ανακοίνωνε την μερική αποχώρηση των ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία. Συνδέονται αυτά τα δυο γεγονότα;

Η τρομοκρατική ενέργεια αποδόθηκε σχεδόν αμέσως σε Κούρδους μαχητές και έτσι η κυβέρνηση της Τουρκίας ξεκίνησε νέες αεροπορικές επιδρομές κατά κουρδικών στόχων στα νοτιανατολικά της χώρας και το Ιράκ ως «αντίποινα». Και μόνο το γεγονός αυτό, αλλά και το νέο δόγμα ολοκληρωτικού πολέμου εναντίον της τρομοκρατίας που εξήγγειλε ο Ερντογάν, θέτει σοβαρά ερωτηματικά για το ποιος πραγματικά βρίσκεται πίσω από την τρομοκρατική ενέργεια.

Ο αναλώσιμος αρχιτέκτονας

Στην ποδοσφαιρική αλυσίδα ο πιο αδύναμος κρίκος είναι διαχρονικά ο προπονητής -ακόμη και ο επιτυχημένος. Δίχως ιδιαίτερο ζόρι ο καθένας μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του τουλάχιστον έναν τεχνικό που παύθηκε, μολονότι είχε φτιάξει καλή ομάδα και έπαιρνε αποτελέσματα -ακόμη και τίτλους.

Οι εμπεριστατωμένες, πειστικά τεκμηριωμένες εξηγήσεις για την αντικατάσταση ενός προπονητή σπανίζουν. Έρμαια της ευθυνοφοβίας τους, της ανάγκης να δείξουν προς τα έξω ότι κάτι κάνουν και της επιθυμίας τους να ικανοποιήσουν τους οπαδούς, οι πλείστοι ποδοσφαιρικοί παράγοντες καταλήγουν στην ίδια επωδό: «Είναι πιο εύκολο ν’ αλλάξεις τον έναν (προπονητής) παρά τους πολλούς (παίκτες)».

Η ευρωζώνη υπό συνθήκες κλιμακούμενης κατάρρευσης

Η τελευταία απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μειώσει στο 0% το επιτόκιο κύριας χρηματοδότησης και στο -0,40% το επιτόκιο καταθέσεων, ισοδυναμεί μ’ ακόμη ένα καρφί στο φέρετρο του ευρώ. Η απόφαση αυτή της ΕΚΤ υιοθετήθηκε, υποτίθεται, για να αποτραπεί η διολίσθηση σε αποπληθωρισμό ολόκληρης της ευρωζώνης.

Η απειλή του αποπληθωρισμού

Η αλήθεια είναι ότι κανένα μέτρο νομισματικής πολιτικής και επιτοκίων δεν πρόκειται να αποτρέψει τον αποπληθωρισμό. Στη μέγγενη του αποπληθωρισμού βρίσκεται πρώτα και κύρια η Ελλάδα από το 2013. Η Ισπανία ακολουθεί κατά πόδας από το 2014. Η Κύπρος το ίδιο και η Πορτογαλία. Η Ιρλανδία έχει ξεκίνησε να βυθίζεται σε αποπληθωρισμό το 2015.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ξανά μανά μια από τα ίδια...

του Δημήτρη Καζάκη
Ο κ. Παπαχελάς είναι γνωστός και μη εξαιρετέος. Δεν μπορώ να θυμηθώ δική του εκπομπή «πολιτικού διαλόγου», η οποία να μην υπηρετεί συγκεκριμένες πολιτικές σκοπιμότητες, άλλες της πολιτικής ενημέρωσης. Δεν μπορώ να ξεχάσω το γεγονός ότι ο κ. Παπαχελάς ήταν από τους πρώτους και σε ανύποπτο χρόνο, που πλασάρισαν συστηματικά τον κ. Βαρουφάκη ως «αντίποδα» των μνημονιακών.

Μια ακόμη στημένη αντιμνημονιακή φωνή

Ποια κατάληξη είχε αυτό το πλασάρισμα, το ζήσαμε όλοι μας με το χειρότερο δυνατό τρόπο στο πρώτο εξάμηνο της κυβέρνησης Τσιπροκαμμένου. Κι απ’ ό,τι φαίνεται θα έχει δυστυχώς συνέχεια, γιατί ο κ. Βαρουφάκης και τα αφεντικά του δεν θα ησυχάσουν, αν δεν μας φορτώσουν μνημόνιο με διπλό ή παράλληλο νόμισμα.

No country for good men

Ένας από τους πλέον αδιάψευστους δείκτες ποιότητας ενός πρωταθλήματος είναι οι εισαγωγές του σε ποδοσφαιριστές και κυρίως σε προπονητές. Προσδοκία και απαίτηση από τους ξενόφερτους επαγγελματίες (οφείλει να) είναι μία: η -μέσω συναγωνισμού και καθοδήγησης- υποβοήθηση στην περαιτέρω εξέλιξη των γηγενών και κατ’ επέκταση η βελτίωση του συνολικού προϊόντος.

Ότι ελάχιστοι από τους πολυάριθμους αλλοδαπούς που βγάζουν τα προς το ζην στο κυπριακό ποδόσφαιρο πληρούν αυτό το κριτήριο είναι μια ευθύνη που βαραίνει σχεδόν αποκλειστικά τους εγχώριους παράγοντες με τον ερασιτεχνικό τρόπο σκέψης και λειτουργίας. Συνάμα είναι και μια παγιωμένη πραγματικότητα.

Τι διδάσκει το παράδειγμα της Αργεντινής;

του Δημήτρη Καζάκη
Πώς διαπραγματεύεσαι με μια χώρα υπό καθεστώς χρεοκοπίας; Φροντίζεις να εξαγοράσεις την κυβέρνησή της και ύστερα όλα τ’ άλλα είναι εύκολα. Τι γίνεται, όταν αυτή δεν εξαγοράζεται; Τότε βρίσκεις έναν ασυνείδητο γηραλέο δικαστή στις ΗΠΑ, όπου βαραίνει πρώτα και κύρια το πορτοφόλι, και ξεκινάς ολόκληρη εκστρατεία ποινικοποίησης της κυβέρνησης που αρνείται να πληρώσει.

Τι γίνεται όμως, όταν αυτό το κράτος και η κυβέρνησή του «δεν μασάει»; Τι γίνεται, αν σε αντιμετωπίζει με όρους εθνικής κυριαρχίας και αρνείται να υποταχθεί στις αποφάσεις του ασυνείδητου δικαστή; Τότε βάζεις μπρος τα πλάγια μέσα. Φροντίζεις να πέσει η κυβέρνηση που δεν εξαγοράζεται και δεν εκβιάζεται, για να αναδειχθεί μια νέα απόλυτα διεφθαρμένη και εξαγορασμένη κυβέρνηση.

Μία τελευταία ευκαιρία

Μετά τον αποκλεισμό των Μίντγιλαντ και Μόλντε στη φάση των 32 του Γιουρόπα Λιγκ είναι πλέον οριστικό: η Κύπρος θα κλείσει την τρέχουσα ευρωπαϊκή περίοδο στη 19η θέση και θα εκκινήσει την επόμενη από την 25η -ελέω της αφαίρεσης των 9.125 βαθμών της περιόδου 2011/12 (πρόκριση ΑΠΟΕΛ στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ) από τη συγκομιδή μας στην κατάταξη πενταετίας της UEFA.

Αυτή η σημαντική υποχώρηση δεν έχει μεν αντίκτυπο ούτε στον αριθμό ούτε στην αφετηρία των εκπροσώπων μας στην Ευρώπη, ωστόσο οι άμεσα προπορευόμενες στη βαθμολογία χώρες (Πολωνία, Δανία, Σκοτία, Αζερμπαϊτζάν) έχουν πλέον μεγαλύτερη απόσταση από την Κύπρο απ’ ό,τι εμείς έναντι των χωρών που μας καταδιώκουν (Ισραήλ, Καζαχστάν, Σερβία).

Τις μαρδακίες άρχισε πάλι ο κ. Μάρδας...

του Δημήτρη Καζάκη

Δεν φτάνει που η Ελλάδα κινδυνεύει, όσο ποτέ άλλοτε στην ιστορία της, στα χέρια της πιο αδίστακτης συμμορίας πολιτικών της δεξιάς και της αριστεράς, σειρά έχει και η Βενεζουέλα. Ναι, καλά το ακούσατε. Η Βενεζουέλα. Κι επειδή το χέρι της εγχώριας πολιτικής συμμορίας δεν φτάνει τόσο μακριά, για να διεκδικήσει μερίδιο και από τη δυστυχία αυτής της χώρας, τι κάνουν; Τη χρησιμοποιούν ως παράδειγμα προς αποφυγή. Πάντα με την απαιτούμενη διαστροφή γεγονότων και δεδομένων.

Ο Τσίπρας νομίζει ότι οι αγρότες βόσκουν κουτόχορτο

του Δημήτρη Καζάκη

Η χθεσινή συνάντηση του Τσίπρα, του φερόμενου ως πρωθυπουργού, με εκπροσώπους των αγροτών ήταν μια ωραία φιέστα πολιτικού διαλόγου χωρίς αντικείμενο. Η ουσία; Καμιά δέσμευση. Μόνο γενικές θεωρίες και υποσχέσεις. Όχι για τους αγρότες, αλλά για όσους ημέτερους θέλουν να υπηρετήσουν το ξεπούλημα των αγροτών.

Ο στόχος των λεγόμενων προτάσεων της κυβέρνησης είναι βασικά πολιτικός. Να αναγκάσει τους αγρότες να γυρίσουν στα σπίτια τους με άδεια χέρια. Ή μάλλον με υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα. Κι αφού οι αγρότες γυρίσουν στα χωράφια, τα ζώα και τις δουλειές τους, η κυβέρνηση θα συνεχίσει με τα μνημόνια.

Το (μόνο) σφάλμα του Άντρε Πάους

Στη θέση του πλείστοι συνάδελφοί του θα είχαν προχωρήσει προ πολλού σε δημόσιο ξέσπασμα ή παραίτηση. Λόγω χαρακτήρα, επαγγελματισμού και σεβασμού στην εργοδότριά του ο Άντρε Πάους ούτε στο ένα ούτε στο άλλο προέβη. Εν τέλει κι εκ του αποτελέσματος, αυτό ήταν το πιο σημαντικό λάθος της θητείας του στην Ανόρθωση.

Ο Ολλανδός υποχρεώθηκε να κυνηγήσει στόχους υπό συνθήκες αντίξοες τον πρώτο χρόνο (αποκλεισμός του από το μεταγραφικό σχεδιασμό, αργοπορημένη έλευση νεοφερμένων, ελλιπής χειμερινή ενίσχυση) και αντιπαραγωγικές τον δεύτερο (αιφνίδια, πρόωρη και αβάσιμη αναθεώρηση προς τα πάνω του επίσημου στόχου, παντελής αγνόησή του στη χειμερινή μεταγραφική  δραστηριότητα και πίσω από την πλάτη του διαπραγμάτευση με υποψήφιους διαδόχους του).

Η καταστροφή που μας απειλεί και πώς οφείλουμε να την αντιμετωπίσουμε

του Δημήτρη Καζάκη

Ολόκληρη η πολιτική βυθίζεται όλο και περισσότερο στο επίπεδο του κ. Λεβέντη. Με την αμέριστη φυσικά βοήθεια των Μέσων Μαζικής Εξαχρείωσης. Ο μέσος Έλληνας δεν πρέπει να συζητά τα σοβαρά. Δεν έχει καμιά σημασία, αν η οικονομία κυριολεκτικά καταρρέει κι από κοντά ακολουθεί η κοινωνία.

Αρκεί να το θελήσουν οι ευεργέτες μας εξ Ευρώπης και ως δια μαγείας όλα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο. Η οικονομία θα αναστηθεί, θα έχουμε ανάπτυξη κι ως εκ τούτου όλα θα πάνε καλά. Αρκεί οι εταίροι, ευχαριστημένοι από τις επιδόσεις μας, να χαλαρώσουν τη δημοσιονομική πίεση και να «απομειώσουν» το χρέος. Αυτά ακούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Δεν έχει καμιά σημασία αν όλα αυτά είναι μπούρδες, ανοησίες και ηλιθιότητες για αφελείς και simpletons.

Η διεκδίκηση ως τρόπος ζωής

Μεσούσης της περιόδου η διοίκηση της Λίβερπουλ αποφασίζει ότι η τιμή του ακριβότερου μεμονωμένου εισιτηρίου θα εκτοξευτεί από τις 59 (€76,6) στις 77 λίρες (€100). Ποσοστό αύξησης 45%! Στο πρώτο εντός έδρας παιχνίδι μετά τη γνωστοποίηση των προθέσεων της διοίκησης, δέκα χιλιάδες φίλοι της ομάδας αποχωρούν από το «Άνφιλντ» συμβολικά στο 77ο λεπτό εις ένδειξη διαμαρτυρίας για τη ληστρική επίθεση στο πορτοφόλι τους και την ιταμή προσβολή στην αφοσίωσή τους.

H παράδοση του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ φέρνει τις πρώτες μεγάλες ανατροπές

του Δημήτρη Καζάκη

Η παράδοση του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ -κάτι που αρνήθηκαν να πράξουν όλες οι κυβερνήσεις της Ελλάδας από την εποχή της χούντας- ήταν ιδιαίτερα εκκωφαντική. Πρώτα και κύρια λόγω της σιωπής όλων -κυριολεκτικά όλων- των πολιτικών δυνάμεων της ελληνικής βουλής. Όλοι τους λοιπόν είναι μέσα στο κόλπο. Όπως είναι στο κόλπο και για το επόμενο βήμα, την εγκατάσταση ξένων δυνάμεων για τη φύλαξη και των χερσαίων συνόρων της χώρας.

Έως το τέλος του 2017, που οι ΗΠΑ σχεδιάζουν την αναβάθμιση της στρατιωτικής τους παρουσίας στην Ευρώπη, η Ελλάδα θα έχει τεθεί υπό τον πλήρη στρατιωτικό έλεγχο του ΝΑΤΟ. Λίγες μονάδες θα έχουν απομείνει από τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις κι αυτές υπό ξένη, νατοϊκή διοίκηση. Και σ’ αυτό έχουν συμφωνήσει άπαντες. Από τη ΧΑ έως το ΚΚΕ.

Μεγάλη μπίζνα το εμπόριο της ανθρώπινης δυστυχίας

του Δημήτρη Καζάκη
Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι αυτή την εποχή έχουμε την τιμητική μας. Πρώτα η διατεταγμένη επίθεση συκοφαντίας από τις ηγεσίες των οργανώσεων που λένε ότι εκπροσωπούν τους εν αποστρατεία και εν ενεργεία των ενόπλων δυνάμεων.

Ανακάλυψαν ότι ο μεγαλύτερος εχθρός τους είναι εκείνος που τους εγκαλεί για τον ανύπαρκτο πατριωτισμό τους σε μια εποχή που η πατρίδα χάνεται και ξεπουλιέται. Κάτι απολύτως φυσιολογικό για όσους έχουν εθιστεί να είναι παραδουλεύτρες της εξουσίας.

Από κοντά, όπως είναι φυσικό και οι γνωστοί τρόφιμοι του τυριμοκωμείου εκ Περισσού. Πούλησαν ξανά υπηρεσίες στο καθεστώς κατοχής, βγαίνοντας ανοιχτά εναντίον της μόνης φωνής που καλεί σε παλλαϊκό εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Από το χορό αυτό δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι επαγγελματίες της επαναστατικής λογοκοπίας.

Σχόλασε το πανηγύρι και η αποστολή εξετελέσθη...

του Δημήτρη Καζάκη
Τα «μάζεψαν» οι αγρότες από το Σύνταγμα. Η παράσταση έλαβε τέλος. Η πολιτική ζωοπανήγυρις του κ. Μπούτα με παράτες και γραφικότητες, που ανέλαβε να οργανώσει το ΚΚΕ, κέρδισε τις επιδοκιμασίες όλων των μέσων μαζικής εξημέρωσης. Κι έτσι mission accomplished, όπως ίσως να είπαν και τα μεγάλα αφεντικά στο παρασκήνιο.

Τι ακριβώς παίχτηκε; Εδώ και πάνω από μια εβδομάδα οι ηγεσίες της ΝΔ, του ΚΚΕ και της κυβέρνησης έψαχναν ένα τρόπο να «ξεφουσκώσουν» τα μπλόκα. Να μην επιτρέψουν την κλιμάκωση των αγροτικών κινητοποιήσεων. Όλοι τους έτρεμαν τη στιγμή που τα χωριά θα αποφάσιζαν να κατέβουν και τότε, ποιoς θα μπορούσε να ελέγξει την αγροτιά;

Ούτε η χούντα δεν τόλμησε να παραδώσει το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ

του Δημήτρη Καζάκη
Με μια πρωτοφανή κίνηση ενδοτισμού και υποτέλειας άνευ ιστορικού προηγουμένου, η κατοχική κυβέρνηση της χώρας παρέδωσε το σύνολο του Αιγαίου στο ΝΑΤΟ. Κάτι που αρνήθηκαν όλες οι κυβερνήσεις να κάνουν από την εποχή της πρώτης ελληνοτουρκικής κρίσης τη δεκαετία του ‘60.

Μάλιστα, τον Ιούνιο του 1967 το αίτημα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ να δοθούν στρατιωτικές διευκολύνσεις στο Ισραήλ για την διεξαγωγή του πολέμου εναντίον της Αιγύπτου, απορίφθηκε ακόμη κι από τη χούντα. Η χούντα τότε φοβήθηκε τις αντιδράσεις του ελληνικού λαού και δεν προχώρησε σε επίσημες εκχωρήσεις.

Κάτι που έχει κάνει σήμερα η κυβέρνηση Τσιπροκαμμένου, η οποία όχι μόνο έχει υπογράψει συμφωνία στρατιωτικών διευκολύνσεων με το Ισραήλ, παραχωρεί τώρα ολόκληρο το Αιγαίο στο ΝΑΤΟ.

Φορολογούμενοι και καταθέτες καλούνται να πληρώσουν το κάζο της ανακεφαλαιοποίησης των χρεοκοπημένων τραπεζών

του Δημήτρη Καζάκη
Θυμάστε τι μας έλεγαν για τη δήθεν πετυχημένη νέα ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών; Θυμάστε τις δηλώσεις κυβέρνησης και διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας για το ενδιαφέρον των ξένων επενδυτών; Θυμάστε που τα καρακόλια (Βεργόπουλοι & Σία) μας έλεγαν ότι η ανακεφαλαιοποίηση επί κυβέρνηση Τσίπρα ήταν η καλύτερη, γιατί έγινε κυρίως με ιδιωτικά κεφάλαια;

Ας ετοιμαστούν τώρα καταθέτες, φορολογούμενοι και δανειολήπτες να πληρώσουν το τίμημα. Καλό είναι να θυμηθούμε τη δήλωση του κ. Τσακαλώτου στη F.T. (27/09/2015): Ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών μέσα στο 2015, αλλιώς κούρεμα καταθέσεων.

Νατοϊκές περιπολίες στο Αιγαίο ζητούν Βερολίνο και Άγκυρα

του Δημήτρη Καζάκη
Στην ανάγκη εμπλοκής του ΝΑΤΟ με περιπολίες στο Αιγαίο για την αναχαίτιση των προσφυγικών ροών συμφώνησαν η Γερμανίδα καγκελάριος, Άνγκελα Μέρκελ, και ο Τούρκος πρωθυπουργός, Αχμέτ Νταβούτογλου, που συναντήθηκαν χθες στην Άγκυρα. «Τουρκία και Γερμανία θα προτείνουν μαζί τη δραστηριοποίηση του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση των προσφυγικών ροών από τη Συρία», δήλωσε ο κ. Νταβούτογλου.

Ταυτόχρονα έκανε γνωστό ότι ο Τούρκος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής θα έρθει σύντομα στην Αθήνα για συζητήσεις. Η αποστολή του; Η διευθέτηση των όρων με τους οποίους θα επισκεφθούν -σε πρώτη φάση- τα νησιά και τα hotspots «παρατηρητές» από την Τουρκία.