Η υπόθεση της ένστασης της Νέας Σαλαμίνας για αντικανονική χρησιμοποίηση του Ρούι Μιγκέλ από την ΑΕΛ στο μεταξύ τους παιχνίδι πρωταθλήματος έριξε αυλαία την Τετάρτη ανοίγοντας περισσότερα μέτωπα συζήτησης απ’ όσα (υποθετικά) έκλεισε.
Τα εμπλεκόμενα μέρη αισθάνονται ανακουφισμένα. Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου αποφάσισε να προβεί σε τροποποιήσεις, προκειμένου μελλοντικά οι κίτρινες του σούπερ καπ να μην προσμετρώνται στο πρωτάθλημα, η ΑΕΛ πήρε τους τρεις πόντους που πάση θυσία ήθελε και η Νέα Σαλαμίνα υπαναχώρησε σε μια υπόθεση που έκρινε ότι όσο τραβούσε ζημίωνε την ίδια και το κυπριακό ποδόσφαιρο.
Στο προσφυγικό σωματείο η απόσυρση της ένστασης ώθησε τους οπαδούς σε κήρυξη αποχής από τα παιχνίδια της ομάδας μέχρι παραιτήσεως της νυν διοίκησης. Φυσιολογική αντίδραση δεδομένου ότι υπήρχαν διοικητικά στελέχη έτοιμα να παραιτηθούν, αν η ομάδα δεν προσέφευγε στο Εφετείο εναντίον της απόφασης της Δικαστικής Επιτροπής.
Είναι κυρίως αυτά τα στελέχη (που παραμένουν στις θέσεις τους), τα οποία οφείλουν να επιχειρηματολογήσουν πειστικά για τα ακόλουθα ζητήματα: α) πώς η απόσυρση της ένστασης ωφελεί το κυπριακό ποδόσφαιρο, β) πώς πείστηκαν ότι «αυτή η απόφαση δεν πρόκειται να κερδηθεί, η πιθανότητα ήταν μικρή, αν όχι ανύπαρκτη(!)» (πρόεδρος Γιώργος Γεναγρίτης) και γ) γιατί είναι αδύνατο να πουν «περισσότερα πράγματα στη δημοσιότητα» (εκπρόσωπος Τύπου Ανδρέας Παρασκευάς).
Χωρίς ν’ αμφισβητώ τις διαβεβαιώσεις των διοικούντων της Νέας Σαλαμίνας περί απουσίας ανταλλαγμάτων, εκτιμώ πως και στην αντίθετη περίπτωση πάλι εκτεθειμένοι θα ήταν. Όποιο αντάλλαγμα κι αν ελάμβαναν, δεν θα τους δικαίωνε στα μάτια του κόσμου για την απόφαση να εγκαταλείψουν τη μάχη. Στην ιστορία του ελληνισμού ο ρίψασπις ουδέποτε και πουθενά ήταν αγαπητός.
Αν το τέταρτο τέρμα του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς κόντρα στην Αγγλία ήταν το γκολ της δεκαετίας (τουλάχιστον), τότε η αιφνίδια(;) οπισθοχώρηση ήταν για το προσφυγικό σωματείο το αυτογκόλ του αιώνα (τουλάχιστον), αφού ακολούθησε την απόφαση του Δ.Σ. της Κ.Ο.Π. που έδειχνε να γέρνει αποφασιστικά τη ζυγαριά της δικαιοσύνης προς το μέρος της Νέας Σαλαμίνας.
Στη διοργανώτρια αρχή αξίζουν θερμά συγχαρητήρια αφ’ ενός για την απίθανη κωλοτούμπα αναφορικά με την ημερομηνία στην προκήρυξη του σούπερ καπ (ο Ιωάννης Μελισσανίδης θα ζήλευε…), αφ’ ετέρου για την εν μέσω της περιόδου τροποποίηση δύο προκηρύξεων και των πειθαρχικών κανονισμών. Μπροστά σ’ αυτήν την Κ.Ο.Π. ωχριά ακόμη και η ελληνική Superleague, το μοντέλο της οποίας προωθείται εσχάτως και στην Κύπρο!
Όσο για την ΑΕΛ; Η νέα πρόκληση της διοίκησης και του νομικού επιτελείου αφορά την εύρεση μιας πειστικής απάντησης στο ακόλουθο ερώτημα: γιατί έπρεπε να κάνει η ΚΟΠ τόσες τροποποιήσεις προκηρύξεων και κανονισμών, προκειμένου να ισχύσει μελλοντικά αυτό που η πρωταθλήτρια διατυμπάνιζε ότι ισχύει ήδη εδώ και μια τετραετία; Όχι τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά να μάθουμε κι εμείς επιτέλους ποιος έβαλε τα γυαλιά σε ποιον σε αυτήν την υπόθεση…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου