Για τα λεφτά τα κάνεις όλα

Τι κοινό έχουν οι διαρκείς αλλαγές προπονητών και διαμαρτυρίες για τη διαιτησία στο κυπριακό ποδόσφαιρο με το unfair-play του Λουίζ Αντριάνο και τη σύναψη μνημονίου με την τρόικα; Τον παρονομαστή, φυσικά: το χρήμα.

Η Κύπρος δανείζεται (πρωτίστως), διότι της επιβλήθηκε η κρατικοποίηση του χρέους ιδιωτικών τραπεζών, ο Λουίζ Αντριάνο κλότσησε (επανειλημμένα και στα… αχαμνά) την αθλητοπρέπεια, διότι διακυβεύονταν τα εκατομμύρια της πρόκρισης στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ, και οι σύλλογοί μας διαγωνίζονται σε αντικαταστάσεις τεχνικών και φωνές προς τους διαιτητές, επειδή τα ταμεία τους έχουν στεγνώσει από ρευστό.

Ας μην κοροϊδευόμαστε. Επειδή αφαίρεση βαθμών για μη εκπλήρωση κριτηρίων της UEFA έχει γίνει μόνον σε δύο ομάδες (Πάφος, Ολυμπιακός), δεν σημαίνει ότι τα οικονομικά των υπολοίπων είναι ανθηρά. Τουναντίον, οι ισολογισμοί της συντριπτικής πλειονότητας είναι στο (κατα)κόκκινο και το κραχ επικρέμαται ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από το κεφάλι τους.

Όσοι μπορούν να δουν πιο μακριά από τη μύτη τους, αντιλαμβάνονται τι σημαίνει το μνημόνιο για τον αθλητισμό (και το ποδόσφαιρο, κατ’ επέκταση). Η Ελλάδα, άλλωστε, αποτελεί υπερβολικά κοντινό και νωπό παράδειγμα. Οι ιθύνοντες των κυπριακών σωματείων διαβλέπουν ότι μελλοντικά δεν θα μπορούν να είναι τόσο κρατικοδίαιτοι όσο μέχρι σήμερα.

Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη αρνητικό, τουναντίον εδώ και καιρό άπαντες θα πρέπει να είχαν δραστηριοποιηθεί για την εξεύρεση πηγών εσόδων που θα τους επέτρεπαν την απεξάρτηση (σε μεγάλο βαθμό) από τον κρατικό κορβανά. Το πρόβλημα εν προκειμένω είναι ότι πλέον θα υποχρεωθούν να αναπληρώσουν τα χαμένα έσοδα μέσα σ’ ένα ρημαγμένο οικονομικό τοπίο, μέσα σε μια στεγνή αγορά.

Δεδομένης της έλλειψης τεχνογνωσίας σε ζητήματα χορηγιών, προώθησης, διαφήμισης και προσέλκυσης πελατών οι πλείστες ομάδες θα βρεθούν με μαθηματική ακρίβεια ενώπιον δύο επιλογών: την εύρεση ενός επενδυτή ή την καταβαράθρωσή τους. Επί του παρόντος δεν δείχνουν να έχουν αντιληφθεί τι τους περιμένει στο τέλος της διαδρομής.

Παραμένουν αγκιστρωμένοι στην (εσφαλμένη) πεποίθηση πως θα είναι βιώσιμοι με τα χρήματα του ΚΟΑ, της ΚΟΠ και της Cytavision(αποδεδειγμένα η μόνη πλατφόρμα που έχει ρευστότητα). Εξ ου και οκτώ ομάδες πασχίζουν να κρατηθούν στην κατηγορία, εξ ου και άλλες τέσσερις παλεύουν με νύχια και με δόντια για το πλασάρισμα στην τετράδα, εξ ου και οι δύο που προβάλουν ως μεγάλα φαβορί για τον τίτλο (Ανόρθωση, ΑΠΟΕΛ) έχουν οξύνει την αντιπαράθεσή τους.

Η μισή ντουζίνα μνηστήρων της τετράδας γνωρίζει ότι με τα σημερινά δεδομένα μια είσοδος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ εξασφαλίζει οικονομική βιωσιμότητα διετίας και μια αντίστοιχη στο Γιουρόπα Λιγκ τον προϋπολογισμό μιας ολόκληρης περιόδου. Και αν μετά από δέκα αγωνιστικές στο τρέχον πρωτάθλημα η μάχη σε όλα τα επίπεδα (αγωνιστικό, διαιτησίας, εντυπώσεων) έχει φουντώσει τόσο, φανταστείτε απλώς τι επίκειται την ερχόμενη περίοδο, όταν θα διακυβεύεται ακόμη ένα εισιτήριο για το Τσάμπιονς Λιγκ. Το «ο θάνατός σου η ζωή μου» θα αποκτήσει πιο κυριολεκτική σημασία από ποτέ.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Το γκολ της δεκαετίας και το αυτογκόλ του αιώνα!

Η υπόθεση της ένστασης της Νέας Σαλαμίνας για αντικανονική χρησιμοποίηση του Ρούι Μιγκέλ από την ΑΕΛ στο μεταξύ τους παιχνίδι πρωταθλήματος έριξε αυλαία την Τετάρτη ανοίγοντας περισσότερα μέτωπα συζήτησης απ’ όσα (υποθετικά) έκλεισε.

Τα εμπλεκόμενα μέρη αισθάνονται ανακουφισμένα. Η Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου αποφάσισε να προβεί σε τροποποιήσεις, προκειμένου μελλοντικά οι κίτρινες του σούπερ καπ να μην προσμετρώνται στο πρωτάθλημα, η ΑΕΛ πήρε τους τρεις πόντους που πάση θυσία ήθελε και η Νέα Σαλαμίνα υπαναχώρησε σε μια υπόθεση που έκρινε ότι όσο τραβούσε ζημίωνε την ίδια και το κυπριακό ποδόσφαιρο.

Στο προσφυγικό σωματείο η απόσυρση της ένστασης ώθησε τους οπαδούς σε κήρυξη αποχής από τα παιχνίδια της ομάδας μέχρι παραιτήσεως της νυν διοίκησης. Φυσιολογική αντίδραση δεδομένου ότι υπήρχαν διοικητικά στελέχη έτοιμα να παραιτηθούν, αν η ομάδα δεν προσέφευγε στο Εφετείο εναντίον της απόφασης της Δικαστικής Επιτροπής.

Είναι κυρίως αυτά τα στελέχη (που παραμένουν στις θέσεις τους), τα οποία οφείλουν να επιχειρηματολογήσουν πειστικά για τα ακόλουθα ζητήματα: α) πώς η απόσυρση της ένστασης ωφελεί το κυπριακό ποδόσφαιρο, β) πώς πείστηκαν ότι «αυτή η απόφαση δεν πρόκειται να κερδηθεί, η πιθανότητα ήταν μικρή, αν όχι ανύπαρκτη(!)» (πρόεδρος Γιώργος Γεναγρίτης) και γ) γιατί είναι αδύνατο να πουν «περισσότερα πράγματα στη δημοσιότητα» (εκπρόσωπος Τύπου Ανδρέας Παρασκευάς).

Χωρίς ν’ αμφισβητώ τις διαβεβαιώσεις των διοικούντων της Νέας Σαλαμίνας περί απουσίας ανταλλαγμάτων, εκτιμώ πως και στην αντίθετη περίπτωση πάλι εκτεθειμένοι θα ήταν. Όποιο αντάλλαγμα κι αν ελάμβαναν, δεν θα τους δικαίωνε στα μάτια του κόσμου για την απόφαση να εγκαταλείψουν τη μάχη. Στην ιστορία του ελληνισμού ο ρίψασπις ουδέποτε και πουθενά ήταν αγαπητός.

Αν το τέταρτο τέρμα του Ζλάταν Ιμπραχίμοβιτς κόντρα στην Αγγλία ήταν το γκολ της δεκαετίας (τουλάχιστον), τότε η αιφνίδια(;) οπισθοχώρηση ήταν για το προσφυγικό σωματείο το αυτογκόλ του αιώνα (τουλάχιστον), αφού ακολούθησε την απόφαση του Δ.Σ. της Κ.Ο.Π. που έδειχνε να γέρνει αποφασιστικά τη ζυγαριά της δικαιοσύνης προς το μέρος της Νέας Σαλαμίνας.

Στη διοργανώτρια αρχή αξίζουν θερμά συγχαρητήρια αφ’ ενός για την απίθανη κωλοτούμπα αναφορικά με την ημερομηνία στην προκήρυξη του σούπερ καπ (ο Ιωάννης Μελισσανίδης θα ζήλευε…), αφ’ ετέρου για την εν μέσω της περιόδου τροποποίηση δύο προκηρύξεων και των πειθαρχικών κανονισμών. Μπροστά σ’ αυτήν την Κ.Ο.Π. ωχριά ακόμη και η ελληνική Superleague, το μοντέλο της οποίας προωθείται εσχάτως και στην Κύπρο!

Όσο για την ΑΕΛ; Η νέα πρόκληση της διοίκησης και του νομικού επιτελείου αφορά την εύρεση μιας πειστικής απάντησης στο ακόλουθο ερώτημα: γιατί έπρεπε να κάνει η ΚΟΠ τόσες τροποποιήσεις προκηρύξεων και κανονισμών, προκειμένου να ισχύσει μελλοντικά αυτό που η πρωταθλήτρια διατυμπάνιζε ότι ισχύει ήδη εδώ και μια τετραετία; Όχι τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά να μάθουμε κι εμείς επιτέλους ποιος έβαλε τα γυαλιά σε ποιον σε αυτήν την υπόθεση…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Είμαστε έτοιμοι για την πενταπλή εκπροσώπηση;

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης πρεμιέρας για το κυπριακό ποδόσφαιρο ολοκληρώθηκε (όπως λέει και το τραγούδι) μια βραδιά στο Λεβερκούζεν. Η ήττα της Ραπίντ Βιέννης έθεσε νοκ άουτ την Αυστρία και «διπλοκλείδωσε» το πλασάρισμα της χώρας μας στην πρώτη 15άδα της βαθμολογίας της UEFA, αφού πλέον δύνανται να μας προσπεράσουν μόνον Δανία και Ελβετία.

Το καλοκαίρι του 2014 στην αφετηρία των ευρωπαϊκών διοργανώσεων θα τεθούν για πρώτη φορά πέντε σύλλογοί μας. Τι συνεπάγεται αυτό; Εκρηκτική άνοδο του ενδιαφέροντος για την αγωνιστική περίοδο 2013/14 και ολόχρυση ευκαιρία για ακόμη μία ομάδα μας να «φλερτάρει» με τα εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ, στο οποίο η Κύπρος θα εκπροσωπηθεί εις διπλούν.

Αν το πρόσθετο εισιτήριο ωθήσει τη διοργανώτρια αρχή σε αναδιάρθρωση του πρωταθλήματος, είναι εξαιρετικά αμφίβολο (πώς να γίνει αλλιώς με αυτήν την Κ.Ο.Π.;), συνάμα όμως και το ήσσον. Το μείζον εν προκειμένω είναι η ανταπόκριση της Κύπρου στη νέα πρόκληση.

Τα ευρωπαϊκά εισιτήρια έχουν το ίδιο χαρακτηριστικό γνώρισμα με τα φύλλα που πωλούν οι εφημερίδες: δύσκολα κατακτώνται, εύκολα χάνονται. Η πενταπλή εκπροσώπηση έχει δύο όψεις. Και η ζοφερή της πλευρά αφορά την αύξηση του διαιρέτη των κερδισμένων ευρωπαϊκών βαθμών, ο οποίος από το καλοκαίρι του 2014 θα ανέβει στο πέντε.

Ταυτόχρονα ανεβαίνουν ο πήχης και η πίεση. Οι διώκτες μας (θα διαιρούν ως επί το πλείστον δια τέσσερα) θα καλύπτουν πιο εύκολα και γρήγορα την απόσταση. Στραβοπατήματα, υπό μορφή αποκλεισμού όλων των ομάδων μας στα προκριματικά, απαγορεύονται. Από το μεθεπόμενο καλοκαίρι η Κύπρος δεν θα αντέχει να μην βάζει τουλάχιστον ομάδες της στους ομίλους. Η Κύπρος έχει ενάμισι χρόνο, προκειμένου να προετοιμαστεί κατάλληλα για τη μετατροπή της από διώκτη σε διωκόμενο.

Ήδη το καλοκαίρι του 2013 η αφαίρεση της εξαιρετικής (ελέω Ανόρθωσης) συγκομιδή της περιόδου 2008/09 (6.333) μας υποχρεώνει να εκκινήσουμε από τη 16η θέση, δηλαδή να προσπεράσουμε τουλάχιστον μία χώρα, προκειμένου να διατηρήσουμε το πέμπτο εισιτήριο και για την περίοδο 2015/16.

Ακόμη κι αν το καταφέρουμε, το καλοκαίρι του 2016 θα αφαιρεθεί η ανεπανάληπτη (ελέω ΑΠΟΕΛ) περυσινή συγκομιδή μας (9.125). Θα έχουμε μαζέψει μέχρι τότε τους απαραίτητους πόντους, προκειμένου να μη βρεθούμε εκ νέου εκτός 15άδας; Μπορούμε μέσα στους επόμενους 18 μήνες να βρούμε πέντε ομάδες ικανές να μας εξασφαλίζουν κάθε χρόνο διπλή εκπροσώπηση στην κύρια φάση των ευρωπαϊκών διοργανώσεων; Αν ναι, έχει καλώς. Αν όχι, το όνειρο θα κρατήσει ελάχιστα και θα μετατραπεί σε εφιάλτη.

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Ουαί τοις ηττημένοις (του Εφετείου)!

«Αφού στους πειθαρχικούς κανονισμούς δεν υπάρχει πρόνοια για τις κίτρινες κάρτες στο σούπερ καπ (σε αντίθεση με τις κόκκινες ή δεύτερες κίτρινες), τότε δεν μεταφέρονται». Αυτή είναι συνοπτικά η υπερασπιστική γραμμή της ΑΕΛ στην υπόθεση του Ρούι Μιγκέλ.

Σύμφωνα με το σκεπτικό αυτό, ένας παίκτης θα πρέπει να παίξει τουλάχιστον τέσσερα σούπερ καπ και να δεχτεί κίτρινη σε όλα, προκειμένου να τιμωρηθεί εν όψει του πέμπτου. Αν υπήρξε ή υπάρξει τέτοιος ποδοσφαιριστή, εισηγούμαι να καταχωρηθεί άμεσα στο βιβλίο Γκίνες…

Η ΑΕΛ επίσης ισχυρίζεται πως το σούπερ καπ είναι ξεχωριστό πρωτάθλημα. Μόνον που -σε αντίθεση με τις προκηρύξεις όλων των υπολοίπων πρωταθλημάτων (Α’, Β’, Γ’, Δ’ κατηγορίας και Κυπέλλου)- η αντίστοιχη που επικαλείται για τον αγώνα για την Ασπίδα:

α) δεν υπάρχει πουθενά στην επίσημη ιστοσελίδα της ΚΟΠ

β) δεν αναφέρει πουθενά τη λέξη πρωτάθλημα

γ) έχει έκταση μιάμιση (!) σελίδα

δ) στην τελευταία από τις μόλις δέκα παραγράφους της αναφέρει: «Για οποιοδήποτε ζήτημα δεν προβλέπεται στους παρόντες κανονισμούς ισχύουν τα αναφερόμενα στην προκήρυξη του Πρωταθλήματος Α’ Κατηγορίας τη χρονιά που παρουσιάζεται το πρόβλημα».

Συνιστούν αυτά ξεχωριστό και ανεξάρτητο πρωτάθλημα ή απλώς ένα μονό παιχνίδι τροπαίου, για το οποίο στη σχετική προκήρυξη μνημονεύονται οι όποιες τροποποιημένες διατάξεις σε σχέση με τα αντίστοιχα παιχνίδια πρωταθλήματος;

Περαιτέρω η ΑΕΛ επικαλείται την επίσημη ιστοσελίδα της ΚΟΠ, «όπου φαίνεται η ξεχωριστή αναγραφή των 3 καρτών που δέχθηκε ο ποδοσφαιριστής μας στο θεσμό του Πρωταθλήματος Α’ Κατηγορίας και της 1 που δέχθηκε στο θεσμό LTV Supercup». Υπενθύμιση. Πρόκειται για την ίδια ιστοσελίδα που…

α) εμφάνιζε τιμωρημένο τον Ρούι Μιγκέλ εν όψει του αγώνα με τη Νέα Σαλαμίνα

β) εμφάνιζε τιμωρημένο τον Ντεντέ εν όψει του αγώνα με την Αγία Νάπα

γ) από το καλοκαίρι του 2008 εμφανίζει ως τιμωρημένο κάθε ποδοσφαιριστή, ο οποίος μετά από κίτρινη στο σούπερ καπ δεχόταν άλλες τρεις στο πρωτάθλημα.

Για να γλιτώσει από αυτό το δεδικασμένο, η Δικαστική Επιτροπή της ΚΟΠ ανέφερε στο αιτιολογικό δικαίωσης της ΑΕΛ πως η προκήρυξη του σούπερ καπ έχει ημερομηνία 19.03.2012, ότι δηλαδή η τροποποίηση και ο διαχωρισμός επήλθαν αυτή τη χρονιά.

Ατυχώς γι’ αυτήν τέτοια προκήρυξη δεν έχει εμφανιστεί πουθενά μέχρι σήμερα, ενώ η αντίστοιχη που παρέθεσε η ΑΕΛ έχει ημερομηνία 19.03.2009 και -ήδη από την πρώτη πρόταση- ξεκαθαρίζει ότι ισχύει από την περίοδο 2008/09 ως και την περίοδο 2012/13!

Τι σημαίνει αυτό; Δύο πράγματα. Αν την ερχόμενη Τετάρτη, το εφετείο δικαιώσει την ΑΕΛ, τότε η ΚΟΠ έχει αλλοιώσει τα πρωταθλήματα της περασμένης τετραετίας, επειδή ως διοργανώτρια αρχή παρερμήνευσε τους κανονισμούς!

Αν πάλι το εφετείο -βασιζόμενο στο δεδικασμένο της περασμένης τετραετίας- δικαιώσει τη Νέα Σαλαμίνα, τότε η ΑΕΛ δεν θα έχει βάλει τα γυαλιά σε όσους δεν μελετούν εις βάθος τους κανονισμούς (όπως υπερηφανεύτηκε την περασμένη Δευτέρα ο πρόεδρός της), αλλά θα έχει βάλει τα χεράκια της και θα έχει βγάλει τα ματάκια της. Σε κάθε περίπτωση, καλά ξεμπερδέματα!

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ