Ας υποθέσουμε ότι σας ζητείται από κάποιον εκτός του ευρύτερου ελλαδικού χώρου να περιγράψετε τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο τους τελευταίους μήνες.
Πώς θα του εξηγήσετε πειστικά γιατί ξεκίνησε το πρωτάθλημα της Superleague με 13 ομάδες, οι οποίες στην πορεία έγιναν 14, αλλά ακόμη ουδείς γνωρίζει αν θα παραμείνουν τόσες ή, αν τελικά αυξηθούν σε 16, ποιες θα είναι οι δύο που θα τις πλαισιώσουν;
Πώς θα του εξηγήσετε πειστικά πώς οι δύο από τις τρεις εναπομείνασες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ομάδες της Superleague υποχρεώθηκαν να δώσουν διεθνείς αγώνες χωρίς παιχνίδια πρωταθλήματος στα πόδια τους;
Πώς θα του εξηγήσετε πειστικά γιατί η μπάλα κυλά στο χορτάρι, αφ’ ης στιγμής γίνονται ακόμη συλλήψεις και προκύπτουν νέα στοιχεία για τη νέα παράγκα που ξεσκεπάστηκε μέσα από την υποκλοπή τηλεφωνικών συνομιλιών;
Πώς θα του εξηγήσετε πειστικά όσα έχουν διαδραματιστεί στις διάφορες επιτροπές της ΕΠΟ, της Superleague και τις αίθουσες των δικαστηρίων, από τις οποίες προκύπτουν πορίσματα που το ένα παίζει ξύλο με το άλλο;
Προφανώς δεν θα μπορέσετε να προσκομίσετε πειστικές απαντήσεις. Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, ο συνομιλητής σας θα αντιληφθεί τα αυτονόητα. Γιατί, παραδείγματος χάρη, το ελληνικό ποδόσφαιρο βυθίζεται καθημερινά στο βούρκο της ανυποληψίας. Γιατί έχει εξελιχθεί πλέον σε ό,τι πιο απωθητικό για σοβαρούς επιχειρηματίες, επενδυτές και ανθρώπους του αθλήματος και έλκει τις πλέον ύποπτες και αμφιβόλου προελεύσεως και προθέσεων φυσιογνωμίες.
Προφανώς όλα τα προαναφερθέντα είναι εις γνώση και των αρμόδιων φορέων για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ωστόσο ειλικρινείς προσπάθειες για επίλυση των προβλημάτων και κάθαρση της κόπρου του Αυγεία είτε δεν ξεκινούν είτε δεν ολοκληρώνονται. Για τα αίτια υπάρχει πρόσφορο έδαφος για πλείστες ερμηνείες.
Ασφαλώς υπάρχουν κάποιοι που σκεπτόμενοι εγωιστικά και κοντόφθαλμα επιθυμούν τη διατήρηση της καθεστηκυίας τάξης, την οποία γνωρίζουν και μπορούν να ελέγχουν. Σίγουρα υπάρχουν κάποιοι άλλοι που αποτρέπονται να εμπλακούν. Και αναμφίβολα υπάρχουν κι αυτοί που θεωρούν ότι δεν συντρέχει σοβαρός λόγος αλλαγής των πραγμάτων. Χαρακτηρίστε το όπως θέλετε (ανήκουστο, ασύλληπτο), αλλά είναι μια πραγματικότητα.
Πραγματικότητα είναι επίσης ότι στο ελληνικό ποδόσφαιρο κυκλοφορούν ελάχιστοι πρόθυμοι να κοιτάξουν κατάματα την αλήθεια. Αναζητήστε απλώς τις δηλώσεις προπονητών και παικτών αμέσως μετά από τα πρόσφατα ευρωπαϊκά παιχνίδια των ελληνικών ομάδων. Ο ευρών μία αυτοκριτική ατάκα αμειφθήσεται.
Κι επειδή όποιος δεν αισθάνεται υπεύθυνος για κάτι, αδιαφορεί για τη βελτίωση και την πρόοδό του, το ελληνικό ποδόσφαιρο των μύριων προβλημάτων εξακολουθεί να δίνει την ισχυρή εντύπωση πως τελεί εν μέσω μιας αβάσταχτα εξοργιστικής μακαριότητας. Άπαντες συμπεριφέρονται ωσάν και τίποτε από τα στραβά του χώρου να μην οφείλεται σε αυτούς, άπαντες δείχνουν να μην πολυσκοτίζονται για το αν, πότε και πώς θα ξημερώσει μια καινούργια, καλύτερη εποχή.
Προσκολλημένοι σε όσα γνωρίζουν ή έμαθαν να πιστεύουν θυμίζουν με τις συμπεριφορές του ξεπεσμένου βασιλιά, του οποίου τη γύμνια έχουν αντιληφθεί όλοι, πλην του ιδίου. Και με αυτή τη στάση εκθέτουν και εκτίθενται διαρκώς. Προφανώς, η κατάσταση είναι βαρέλι χωρίς πάτο. Και ακριβώς γι’ αυτό μπορείτε να είστε βέβαιοι για ένα πράγμα: η πρώτη χώρα που στο βραχυπρόθεσμο μέλλον θα πληρώσει για τα τηλεοπτικά δικαιώματα του κυπριακού πρωταθλήματος θα είναι η Ελλάδα.
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου