Το μεθαυριανό παιχνίδι του ΑΠΟΕΛ με τη Ζενίτ είναι το κρισιμότερο για την τύχη του στο Τσάμπιονς Λιγκ. Όχι μόνο, επειδή η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ο πρωταθλητής Κύπρου είναι βάσει κλήρωσης η τέταρτη σε δυναμικότητα ομάδα στον έβδομο όμιλο. Πρώτος στόχος είναι το πλασάρισμα στην τρίτη θέση, για την οποία βασικότερος ανταγωνιστής είναι (θεωρητικά) η ομάδα από το τρίτο γκρουπ δυναμικότητας: εν προκειμένω οι Ρώσοι από την Αγία Πετρούπολη.
Τούτου δοθέντος η πίεση μεθαύριο θα βαραίνει τους ώμους και τα πόδια των «γαλαζοκιτρίνων». Σε περίπτωση ήττας οι συνέπειες σε αγωνιστικό και ψυχολογικό επίπεδο θα είναι βαρύτατες. Μια εντός έδρας ήττα με το καλημέρα είναι ικανή να τορπιλίσει και την πρωτοφανή ευφορία μεταξύ των οπαδών της ομάδας.
Για την ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, συνεπώς, η αναμέτρηση της Τρίτης είναι (πρόωρος) τελικός. Σε τέτοια παιχνίδια ο πρώτιστος στόχος είναι πάντα η αποφυγή της ήττας που ισοδυναμεί με νοκ άουτ. Και στο πλαίσιο αυτό καλό θα είναι να μην παρεξηγηθεί ή υποτιμηθεί η αξία ενδεχόμενης ισοπαλίας. Σίγουρα δεν είναι τόσο πολύτιμη όσο μια νίκη, ωστόσο και αυτή δίνει πόντο, αυξάνει την αυτοπεποίθηση, χαρίζει χρόνο.
Ό,τι χρειάζεται δηλαδή εν προκειμένω ο πρωταθλητής, ο οποίος έχασε απροσδόκητα τον Κόντη, απέκτησε τρεις παίκτες σε θέσεις-κλειδιά την τελευταία μέρα των μετεγγραφών και στον πρώτο γύρο του ομίλου έχει δύο εξόδους. Όσοι διατηρείτε ακόμη ενστάσεις ή αμφιβολίες, δεν έχετε παρά να ανατρέξετε στην παρθενική εμφάνιση των «γαλαζοκιτρίνων» στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Τότε η εκτός έδρας (λευκή) ισοπαλία στη Μαδρίτη δεν αποδείχθηκε αρκετή για κάτι περισσότερο από την τέταρτη θέση (στην ισοβαθμία με την Ατλέτικο). Και αυτό συνέβη, διότι σε τρία εντός έδρας παιχνίδια ο ΑΠΟΕΛ πέτυχε τη μη ήττα μόλις σε ένα. Αν οι στενές ήττες από Τσέλσι και Πόρτο ήταν ισοπαλίες, η έκβαση του ομίλου και η μοίρα του πολυπρωταθλητή θα ήταν πολύ διαφορετικές.
Μη λησμονείτε, άλλωστε, ότι η ποδοσφαιρική ιστορία βρίθει ομάδων που απέτυχαν να δικαιώσουν προβλέψεις και προσδοκίες. Ουδέν απαγορεύει να συμβεί αυτό και σε μία εκ των Πόρτο, Σαχτάρ, Ζενίτ και οι «γαλαζοκίτρινοι» οφείλουν να είναι έτοιμοι να αδράξουν την ευκαιρία.
Προς τούτο, το πρώτο βασικό στοίχημα είναι να μην έχει χαθεί κάθε ελπίδα στο τέλος της πρώτης τριάδας των αγώνων. Αν κερδηθεί αυτό, η παρτίδα θα έχει σωθεί και στο δεύτερο σετ αναμετρήσεων (δύο στο ΓΣΠ και μία στην Αγία Πετρούπολη) η ομάδα του Γιοβάνοβιτς θα έχει την ευκαιρία να την κερδίσει.
Διότι πλέον οι όροι θα έχουν μεταβληθεί, η πίεση θα βαραίνει αποκλειστικά τους αντιπάλους, οι οποίοι -καίτοι υπέρτεροι- θα κινδυνεύουν με κάζο από τη θεωρητικά ασθενέστερη ομάδα του ομίλου που με τη σειρά της δεν θα έχει τίποτε να χάσει, αλλά τα πάντα να κερδίσει.
Κατά συνέπεια, όσοι παρευρεθείτε μεθαύριο στο ΓΣΠ, μη βιαστείτε να δυσθυμήσετε και ν’ αγανακτήσετε, αν παρακολουθήσετε ένα παιχνίδι τακτικής και υπομονής με ελάχιστο θέαμα και φάσεις. Είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να τύχει στον ΑΠΟΕΛ απέναντι σ’ έναν αντίπαλο, ο οποίος α) είναι ο οικονομικά ισχυρότερος σύλλογος στη Ρωσία, β) διαθέτει παίκτες-αστέρες, γ) καθοδηγείται από προπονητή εγνωσμένης αξίας και μετρ της τακτικής και δ) κουβαλά περισσότερες παραστάσεις από τέτοιου επιπέδου διοργανώσεις και περισσότερα επίσημα παιχνίδια στη σεζόν.
Και κάτι τελευταίο: η ζέστη και η υγρασία ενός βραδινού αγώνα στη Λευκωσία στα μέσα Σεπτεμβρίου οφείλει να συνυπολογιστεί στην εξίσωση, επ’ ουδενί όμως ως καθοριστικός παράγοντας. Για να φτάσουν οι Ρώσοι να επηρεαστούν από τις κλιματολογικές συνθήκες, θα πρέπει πρώτα ο πρωταθλητής Κύπρου να τους έχει βγάλει τα συκώτια στο τρέξιμο. Προς άρση κάθε αυταπάτης…
Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου