Φάμπρεγας: Το τελευταίο κομμάτι στο παζλ της κυριαρχίας

Το κενό είχε εντοπιστεί εδώ και τρία χρόνια, ακριβώς όσα και τα καλοκαίρια που διήρκεσε το σίριαλ της απόκτησης του Σεσκ Φάμπρεγας. Η απουσία ενός ποδοσφαιριστή, ο οποίος αρχικά θα γινόταν το στήριγμα και μακροπρόθεσμα ο διάδοχος του Τσάβι, ήταν η πιο εμφανής αδυναμία στο ρόστερ της Μπαρσελόνα.

Οι διακυμάνσεις στην απόδοση των Καταλανών, οσάκις ήταν τραυματίας, τιμωρημένος ή κατάκοπος ο «εγκέφαλός» τους ήταν μεγάλες και το πρόβλημα ήρθε ν’ αναδείξει ακόμη περισσότερο η περασμένη περίοδος ένεκα του ανεβάσματος της Ρεάλ Μαδρίτης υπό τον Ζοζέ Μουρίνιο.

Πριν να είναι πολύ αργά η Μπαρσελόνα έλαβε τα μέτρα της. Παρά τα διογκούμενα χρέη τους οι «μπλαουγκράνα» απέκτησαν έναντι 29 εκατομμυρίων ευρώ τον Αλέξις Σάντσες, τον οποίο ο Πεπ Γουαρδιόλα αξιολογεί ως πολύ πληρέστερο και ωριμότερο ποδοσφαιριστή απ’ ό,τι ο αποχωρήσας (για τη Ρόμα) Μπόγιαν Κρκιτς, και έναντι 40 εκατομμυρίων ευρώ τον Σεσκ Φάμπρεγας, στο πρόσωπο του οποίου πιστεύουν ότι έχουν βρει το τελευταίο κομμάτι στο παζλ της κυριαρχίας τους. Τον ποδοσφαιριστή, η προσθήκη του οποίου προσθέτει τόση ποιότητα και τόσο βάθος στο ρόστερ, ώστε να τους μετατρέπει πρακτικά σε ανίκητους.

Υπόθεση καρδιάς

Για να λάβει χώρα η επιστροφή του απολωλότος υιού έπρεπε ο 24χρονος Καταλανός να συνειδητοποιήσει δύο πράγματα. Πρώτον ότι με την Άρσεναλ, στην οποία μετεγγράφηκε σε ηλικία 15 ετών με στόχο να καθιερωθεί στην πρώτη ομάδα και να γίνει διάσημος (όπερ και εγένετο), δεν επρόκειτο να κατακτήσει σημαντικούς τίτλους. Στην οκταετία του στο Λονδίνο ο Φάμπρεγας μέτρησε 303 συμμετοχές και 57 γκολ, αλλά πανηγύρισε μόλις δύο τρόπαια: το κύπελλο Αγγλίας το 2005 και το Community Shield ένα χρόνο νωρίτερα.

Κατά δεύτερον ο 24χρονος συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να απαρνηθεί ένα σημαντικό (διψήφιο) ποσό εκατομμυρίων. Σχεδόν πέντε εκατομμύρια ήταν το πριμ εξάντλησης του συμβολαίου του στην Άρσεναλ, το οποίο έχασε, άλλα τόσα χάρισε στη νέα εργοδότριά του μειώνοντας από τέσσερα σε τρία εκατομμύρια ευρώ τις ετήσιες απολαβές στο συμβόλαιό του που τρέχει ως το 2016.

Χάρη σε αυτήν την οικονομική θυσία του Φάμπρεγας η Μπαρσελόνα κατάφερε να χρηματοδοτήσει την αποζημίωση προς την Άρσεναλ. Η τελευταία εισέπραξε άμεσα 14,5 εκατομμύρια, άλλα τόσα θα μπουν στο ταμείο της τον Οκτώβριο, ακόμη πέντε θα πληρωθούν σε πέντε ετήσιες δόσεις, ενώ άλλα έξι θα προστεθούν σε περίπτωση κατάκτησης δύο πρωταθλημάτων Ισπανίας και ενός Τσάμπιονς Λιγκ στην πρώτη πενταετία του Φάμπρεγας με τη φανέλα της.

Ο 24χρονος Καταλανός παραιτήθηκε όλων αυτών των χρημάτων ένεκα όχι μόνο της αγωνιστικής προοπτικής αλλά και της συναισθηματικής υφής της υπόθεσης. Αυτός, ο Λιονέλ Μέσι και ο Ζεράρ Πικέ αποτελούσαν σε ηλικία 11 ετών την αποκαλούμενη «συμμορία του ταξί», αφού καθημερινά ένας σοφέρ του μετέφερε στην προπόνηση. «Ως παιδί παρακολούθησα την dream team της Μπαρσελόνα να κατακτά πολλούς τίτλος, ο Πεπ Γουαρδιόλα ήταν το είδωλό μου». Ο νυν τεχνικός των Καταλανών είχε χαρίσει τότε στον Φάμπρεγας τη φανέλα του με το Νο4 και την αφιέρωση: «Μια μέρα θα γίνεις εσύ το Νο4 της Μπαρσελόνα»!

Αλλαγή του DNA

Αυτή η μέρα ήρθε την περασμένη Τετάρτη, όταν ο Ισπανός διεθνής αγωνίστηκε ως αλλαγή στο τελευταίο τέταρτο του νικηφόρου επαναληπτικού του σούπερ καπ κόντρα στη Ρεάλ (3-2). «Είμαι τρισευτυχισμένος. Ουδέποτε φανταζόμουν ότι θα ξεκινούσα με αυτόν τον τρόπο. Δεν έχω λόγια», υποστήριξε αμέσως μετά την κατάκτηση του τροπαίου ο Φάμπρεγας, ο πιθανότατα του κορυφαίου μέσου, ο οποίος μέχρι πρότινος δεν ανήκε στους Καταλανούς.

Οι τελευταίοι ήταν για δεκαετίες το σύμβολο του θεαματικού, πλην αναποτελεσματικού ποδοσφαίρου. Οσάκις ήταν καλύτεροι του αντιπάλου τους η επικράτηση δεν ήταν επ’ ουδενί τόσο εγγυημένη όσο η ήττα, οσάκις ήταν χειρότερη. Υπό τον Πεπ Γουαρδιόλα, ωστόσο, οι «μπλαουγκράνα» δεν έχουν αποδείξει μόνον ότι το ωραιότερο ποδόσφαιρο μπορεί να είναι και το πιο επιτυχημένο. Έχουν κατορθώσει ακόμη κι αυτό που παραδοσιακά ουδέποτε υπήρχε στο DNA αυτής της ομάδας: να παίρνουν καλά αποτελέσματα, ακόμη κι όταν δεν πιάνουν απόδοση.

Πιο πρόσφατο και χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πρώτο παιχνίδι με τη Ρεάλ για το σούπερ καπ. Ενώ οι Μαδριλένοι είχαν όλους τους αστέρες διαθέσιμους και σε φουλ φόρμα μετά από πλήρη προετοιμασία, η Μπαρσελόνα παρέταξε μια ενδεκάδα χωρίς τους Πουγιόλ, Πικέ, Μπουσκέτς, Τσάβι, Πέδρο και με τους Μέσι, Άλβες, οι οποίοι είχαν δυο προπονήσεις στα πόδια μετά την επιστροφή από τις διακοπές τους. Παρά το προβάδισμα της Ρεάλ, η πρωταθλήτρια Ευρώπης έφυγε από τη «Μπερναμπέου» με το 2-2 («μια νίκη του μυαλού επί της κόπωσης», όπως το χαρακτήρισε ο Γουαρδιόλα) και τέσσερις μέρες αργότερα κατέκτησε το σούπερ καπ.

Ήταν ο τίτλος Νο73 στην ιστορία του συλλόγου, ο οποίος -για πρώτη φορά στα χρονικά- ισοφάρισε σε επίσημα τρόπαια τη Ρεάλ και δύναται να την ξεπεράσει, αν στις 26 Μαΐου κατακτήσει απέναντι στην Πόρτο το ευρωπαϊκό σούπερ καπ! Και αν οι «μερένγκες» των μετεγγραφικών επενδύσεων ύψους 700 εκατομμυρίων ευρώ την περασμένη εξαετία και του χαρισματικού Ζοζέ Μουρίνιο δεν μπορούν να φέρουν σε βόλτα μια ανέτοιμη Μπαρσελόνα, πώς θα προκύψει μεσοπρόθεσμα η αλλαγή στην καθεστηκυία τάξη πραγμάτων στο ισπανικό (κι ευρωπαϊκό) ποδόσφαιρο; Αν αναλογιστεί κάποιος την ολοκληρωτική παράδοση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον πρόσφατο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ, το ερώτημα καταντά σχεδόν ρητορικό…

Δημοσιεύτηκε στην ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ